วาสนาปาริชาติ..!

พุด


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song392.html
(ดอกไม้ใกล้มือ)
.............


ดอกวาสนาบานรับขวัญในวันนี้
พราวฤดีหอมงามในท่ามฝัน
ดอกพุดซ้อนมาอ้อนใจซึ้งรำพัน
ดอกดวงขวัญคลี่แย้มแต้มดวงใจ
ดอกฤดีคลี่รอหยาดน้ำค้าง
อุษาสางรับอรุณหมุนมาใหม่
นะคนดีนะที่รักรินน้ำใจ
เพื่อดวงใจได้หอมงามท่ามโลกลวง
เอียงแก้มหอมทัดดอกไม้ให้อวลกลิ่น
หอมระรินหอมรำไรไม่ห่วงหวง
เพียงขอดอมด้วยภักดิ์อย่ารักลวง
ยอมพลีดวงหลอมใจไปด้วยกัน
เหมือนรวงเรียวรอเกี่ยวเก็บจากใจซื่อ
ชายยึดถือคำมั่นสัญญาขวัญ
พร้อมพลีดีพลีอ้อมใจไปด้วยกัน
สู่ทางธรรมทางทองปองทางทิพย์
เหมือน
ดอกไม้ภักดิ์ดอกรักขาวพราวชูช่อ
เหมือนละออบัวขาวงามพราวพริบ
บานพ้นน้ำรอตะวันทิพย์นิรมิต
สู่แดนทิพย์แดนทองปองวิมาน
สู่แดนว่างกระจ่างแจ่มงามปาริชาติ
พิไลพิลาสเฉิดฉายสีแดงฉาน
ดั่งเลือดรักภักดีกามนิตวาสิฏฐีพลีกัป์ปกาล
ฝากตำนานเหนือโลกหล้าเหนือฟ้าดิน..มิสิ้นรัก...มิสิ้นภักดิ์..!
.................


ยามอุษา...
ที่ฟ้า..ยังรำไรรำไร..ด้วยแสงดาว
ดวง..
ตื่นขึ้นมาเดินดายเดียวเดียวดาย
กับ..
พรายแสงจันทรา..ที่ยังค้างฟ้าให้พาฝัน
โน้มลีลาวดีและวาสนาอันอ่อนช้อยช่อพราว..
ที่..หนาวน้ำค้างยังจับกลางกลีบ...
มาดอมดมพรมจูบด้วยรัก..

และ..
แสนซึ้งนัก...
กับ...
พรรณเพื่อนไพรรายรอบวิมานดินวิมานวนา
ที่..ราวรับรู้สิ้นในทุกสิ่งทุกครา
และ..
ปลอบประโลมเสมอมา
เสมือนแม้นเพื่อนผู้ภักดี มิมีแปร..


ไม่ว่ายามใด ..ในชีวีชีวิตดวง
สิ้นไร้ใคร ... แสนเหว่ว้า 
ฤาจะมีวาสนาบารมี
ได้รับสิ่งแสนดีแสนงาม 
ที่ฟ้าดินมิสิ้นเมตตาประทานพร
ให้หัวใจดวงอรชรอ่อนหวาน
ได้รับคำพรจากสวรรค์เบื้องบน
เพื่อ..
ให้กมลได้มีลมหายใจ..สร้างสรรสิ่งดีพลีฝาก*ให้*ฝาก*ไว้*
ก่อนกายจะแตกดับลับลาไป ในแดนดินใดก็ตาม...
มิสิ้นเพียรพยายาม...
สร้างบุญกุศล..
แม้นจะทนทุกข์รุกโรมโหมกายใจ
ก็จะมิหวั่นใจ  มิหวั่นเลย...!
...................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song392.html
ดอกไม้ใกล้มือ มัณฑนา โมรากุล 
มวล เหล่าดอกไม้ใกล้มือ
เป็น สื่อ ให้คนเด็ดถือชมเชย
เจ้า อยู่ในที่เปิดเผย
เขา ใคร่ เชย เห็นเจ้าก็เลยเด็ดมา
คน เด็ดก็เพราะมันใกล้
ใคร ใกล้ เด็ดไปได้สมอุรา
บานล่อใจใครจะรู้ ค่า
ต่างปรารถนาจะได้ชม
ทิ้งไว้หมองไหม้เสียเปล่า
ขืนปล่อยเจ้าผึ้งไม่เคล้าก็เฉาด้วยลม
ทิ้งไยให้ตรม เหยื่อผึ้ง เหยื่อลม
ให้คนเขาชมดีกว่า
ดีกว่าจะทิ้งคาต้น
โรย หล่น ผู้คนไม่เห็นราคา
เจ้าใกล้มือเจ้าต้องถือ ว่า
ไม่ใช่ดอกฟ้าที่ห่างไกล
ดีกว่าจะทิ้งคาต้น
โรย หล่น ผู้คนไม่เห็นราคา
เจ้าใกล้มือเจ้าต้องถือ ว่า
ไม่ใช่ดอกฟ้าที่ห่างไกล...
				
comments powered by Disqus
  • พุด

    18 ธันวาคม 2548 10:16 น. - comment id 547346

    16.gif36.gif
    
    ต้นปาริชาติ
    
    กามนิต มองตามพวกเหล่านั้น
     และเลื่อนลอยไปแล้ว 
    ก็ให้พิศวงในสิ่งที่น่าพิศวง16.gif36.gif
    
      \"สิ่งต่างๆ ทุกอย่าง ณ ที่นี้ 
    ซึ่งดูรู้สึกว่าแปลกประหลาดมาก
    เกิดขึ้นได้ด้วยเหตุผลเป็นไฉนหนอ?
    
     ถ้าว่าเราเป็นผู้อยู่ในที่นี้ 
    ก็เหตุไรสิ่งต่างๆ ทุกอย่าง
    จึ่งดูไม่เหมือนธรรมดา? 
    ได้เห็นสิ่งใดขึ้นใหม่ทุกคราวไป
    
     ก็ทำให้ประหลาดใจฉงนสนเท่ห์เสมอ16.gif36.gif
    
     เช่น 
    กลิ่นหอมอะไรที่ผ่านมาเดี๋ยวนี้ 
    หอมผิดกว่ากลิ่นดอกไม้อื่น
    ซึ่งมีอยู่ในที่นี้ 
    
    กลิ่นหอมยิ่ง ชวนให้สูด 
    แต่ว่าให้ปั่นป่วนใจ 
    กลิ่นนี้มาจากอะไรหนอ? 
    และตัวเราเล่าก็มาจากไหน? 
    รู้สึกว่าเพิ่งมาอยู่เป็นเวลา
    ได้ครู่เดียวเท่านั้น
    
     หรือว่ามีชีวิตขึ้น 
    แต่ทว่ามีมาจากไหน? 
    และเพราะอาการอย่างไรจึ่งมาอยู่ที่นี่?\"
    16.gif36.gif
    
    ขณะ 
    กามนิต คิดถึงปัญหาเหล่านี้ 
    ร่างกายเลื่อนลอยไปโดยตนเองไม่สังเกต รู้สึกเลื่อนลอยขึ้นจากทุ่ง 
    ลอยสูงขึ้นทุกที 
    
    แต่ไม่ได้ไปในทางที่ผู้อื่นไป
     ครั้นลอยขึ้นไปในช่องระวางยอดเขาแห่งหนึ่ง ได้กลิ่นหอมอย่างใหม่
    และอย่างแรง
     แต่กามนิตยังเลื่อนลอยขึ้นสูงต่อไป
    
     ผ่านพ้นภูเขาไป 
    รู้สึกว่าภูมิประเทศทรามความงามลงไปบ้าง ดอกไม้...
    ที่เดียรดาษก็น้อยลง 
    สุมทุมพุ่มไม้แน่นหนาทึบเข้า 
    หินผาไม่สู้น่าดู
     ซ้ำสูงเก้งก้างกว่าเก่า
    
     มีเนื้อทรายกำลังกินหญ้าเป็นฝูงๆ 
    แต่ผู้เสวยสุขในที่นี้ 
    มีน้อยจำนวน 
    และมักจะอยู่โดดเดี่ยว16.gif36.gif
     หุบเขาที่กามนิตผ่านไปค่อยแคบเข้า
     ในที่สุดเป็นซอกผา 
    
    ถึงตรงนี้กลิ่นหอมยิ่งจัดขึ้น
    ลิ่วๆ ลอยต่อมาโดยเร็ว
     หินผาที่ผ่านมาก็ลุ่นโล่ง
     และสูงขึ้นทุกที
    คล้ายกับเป็นกำแพงกั้นไว้
    จนมองไม่เห็นช่องทาง16.gif36.gif
    
    ครั้นแล้วช่องเขา
    ก็เลี้ยวหักมุมสองสามแห่ง 
    และในทันใดนั้น
    ก็เป็นช่องว่างขึ้น
     
    ดูบริเวณรอบตัว 
    เห็นเป็นหุบเขาลึก
     มีหินผาสกัดกั้นไว้ด้วยยอดสูงลิบลิ่ว
    ดูเหมือนจดขอบสวรรค์ 
    
    กลางหุบเขา
    มีไม้ประหลาดต้นหนึ่ง 
    ลำต้นและกิ่งเรียบรื่นเป็นสีแดงดั่งแก้วประพาฬ ใบแกมเหลืองแก่
    มีดอกแดงเข้มส่งสีรุ่งโรจน์
    ราวกับจะลุกไหม้16.gif36.gif
    
    เหนือยอดชะง่อนผาและยอดไม้นั้น
     เป็นท้องฟ้าสีน้ำเงินแก่
     จะหาเมฆสักก้อนก็ไม่มี 
    
    เสียงทิพยดนตรีไม่แล่นมาถึงได้พอ 
    แต่ว่าในอากาศยังสะเทือนอยู่ 
    ประหนึ่งว่า
    เป็นกระเส็นกระสายของคลื่นเสียงดนตรี
    ที่เคยได้ยินมานานแล้ว
     แต่ระลึกเสียงได้รางๆ 16.gif36.gif
    
             
    ในหุบเขานั้น 
    มีสีสันก็เพียงสาม 
    คือสีน้ำเงินแก่ของท้องฟ้า
     สีเขียวของหิน 
    และสีแดงประพาฬของต้นไม้ 
    
    และมีกลิ่นหอมเป็นกลิ่นเดียว
     กลิ่นหอมอันน่าพิศวง
    ไม่เหมือนกลิ่นหอมอื่นๆ เป็นกลิ่นมาจากดอกไม้สีแดงจัด 
    ซึ่งเท่ากับดูดดึงให้กามนิตมา16.gif36.gif
    
     ในทันใดนั้น 
    ลักษณะประหลาดแห่งกลิ่นหอม
    ก็เริ่มสำแดงอาการ 
    กล่าวคือ 
    ขณะกามนิตสูดกลิ่น 
    ซึ่งตลบฟุ้งอยู่ทั่วหุบเขานั้น
     ความรู้สึกระลึกเรื่องหนหลัง
    ได้แล่นพรูเข้าสู่ใจโดยเร็ว
     ทำลายทะลุฝ้ามืดที่กำบังไว้
     ตั้งแต่ตื่นขึ้นในสระจนบัดนี้16.gif36.gif
    
    
     กามนิต 
    ระลึกถึงความเป็นไปในอดีตได้ตลอด
    
              
    เห็นหอนั่งในบ้านชายปั้นหม้อ 
    ซึ่งตนเคยนั่งสนทนา
    กับพระภิกษุองค์หนึ่ง
     เห็นตรอกในกรุงราชคฤห์
     ซึ่งตนกำลังวิ่งรีบเร่งไป
     เห็นโคมาขวิด 
    
    เห็นภาพของคนที่ตกใจมามุงดูตน 
    รวมทั้งเหล่าพระภิกษุนุ่งห่มสีเหลือง 
    
    เห็นป่าและหนทางในละแวกบ้าน
    ที่ตนผ่านจาริกมา 
    เห็นคฤหาสน์อันโอฬารของตน 
    เห็นภริยาทั้งสอง
    
     เห็นเหล่านางคณิกาในกรุงอุชเชนี 
    เห็นพวกโจร
     เห็นสุมทุมพุ่มไม้พระกฤษณ์
     เห็นลานอโศก และวาสิฏฐี
    
    เห็นบ้านบิดา เห็นห้องของลูก16.gif36.gif
    
    ถัดจากชาติที่ติดต่อมานี้ 
    ระลึกเห็นชาติเหนือๆ ขึ้นไปโดยลำดับ
    
     ในชาติใกล้ๆ 
    พอเห็นชัดเจนดี 
    
    แต่ที่ห่างๆ ออกไปเป็นลัวๆ เลือนๆ ทุกที 
    จนไกลลิบก็เห็น
    เป็นกลุ่มเดียว
    
    ไม่สามารถแบ่งเป็นชาติๆ ได้
     เปรียบเหมือน
    ต้นไม้สองฟากถนนนอกเมือง 
    ที่ใกล้เห็นจะแจ้งทีละต้น
     
    ที่ถัดไปก็เห็นจางออกไป
    จนในที่สุด
    เห็นเป็นทิวพืดติดกันหมด16.gif36.gif
    
    
    ตอนนี้ 
    ความคิดกามนิตก็หมุนวุ่น 
    และ..
    ในทันใดนั้น
    รู้สึกตนมาอยู่ในซอกหินอีก
    
    มีลักษณะดั่งใบไม้
    ที่ถูกลมพัดลอยคว้างๆ 
    เพราะกลิ่นหอมแห่งดอกปาริชาต
     ไม่มีใครๆ ทนสูดในครั้งแรกได้นาน
    
     ความนึกที่จะรักษาตน
     ในขณะที่รู้สึกวิงเวียนในคราวแรก
    เป็นเครื่องช่วยให้พ้นจากที่นั้นไป16.gif36.gif
    
    
    สักครู่หนึ่ง 
    เมื่อกามนิตเลื่อนลอยเงียบๆ 
    มาในหุบเขาที่กว้างใหญ่ 
    
    ก็รำพึงว่า \"บัดนี้เข้าใจแล้ว 
    ว่าทำไมเทพธิดาเครื่องขาว
    จึ่งได้กล่าวเป็นทีว่า
     เราเห็นจะยังไม่ได้ไปที่
    ต้นปาริชาต 
    
    และเวลานั้นจึ่งยังไม่เข้าใจคำ
    ที่เขาพูดถึง \"รูปที่คล้ายความฝัน\" 
    
    แต่บัดนี้รู้แล้ว
    เพราะเราก็ได้เห็นเป็นเช่นนั้น
    ในชาติก่อน 
    
    และก็ยังรู้ด้วยว่า เพราะเหตุอะไร 
    เราจึ่งมาอยู่ที่นี่ 
    
    เราปรารถนาจะไปเฝ้าพระพุทธเจ้า
    ที่สวนมะม่วงจังหวัดราชคฤห์ 
    แต่ความปรารถนานั้นไม่สำเร็จประสงค์ เพราะ..
    ต้องเสียชีวิตไปในปัจจุบันทันด่วน 
    
    อาศัยกุศลเจตนา
    ที่มีความปรารถนาดี 
    จึ่งส่งผลขึ้นมาในแดนบรมสุขนี้ 
    เสมอได้เฝ้าอยู่แทบพระบาทมูลพระพุทธเจ้าและ
    เมื่อตายก็ได้ยึดเอาพระคุณไว้แล้ว 
    
    เหตุฉะนี้ 
    การที่เราจาริกแสวงบุณย์
    ก็เป็นอันไม่ไร้ผลเลย\"
    
     ในไม่ช้า กามนิต 
    กลับมาถึงสระ 
    ลงสู่ดอกบัวแดงอันเป็นที่สถิตของตน
     เสมือนนกคืนมาสู่รังฉะนั้นแล..
    
     
    
    16.gif36.gif
  • อัลมิตรา

    18 ธันวาคม 2548 11:22 น. - comment id 547363

    ทิวาสวัสดิ์ค่ะ ..
    
    เรื่องราวในอดีต .. อัลมิตราเคยรับฟังคำบอกเล่าจากผู้อื่น ผู้ซึ่งกล่าวถึงอดีตชาติของอัลมิตรา .. เท่าที่อัลมิตราจะกระทำได้ในขณะนั้น คือ แค่รับฟัง .. และไม่ตัดสินความ .. ด้วยเหตุที่เพราะ อัลมิตราอยู่กับปัจจุบัน 
    
    แต่กระนั้น ความในอดีต ซึ่งโยงเรื่องผูกพันตัวตนของอัลมิตรากับบางใครและบางใครและหลาย ๆ บางใคร ..  เหมือนสายใย เหมือนบ่วง เหมือนความผูกพัน เหมือนกรรม ... จะเรียกอะไรดีนะ อัลมิตรา..ยังหาคำที่ดีที่สุดไม่ได้ .. 
    
    บางทีนะคะ เหตุการณ์บางอย่างอัลมิตราหาสาเหตุไม่ได้ ว่าทำไมจึงต้องเป็นไปอย่างนั้น ด้วยเหตุผลอะไร ทำไมบางคนถึงต้องเป็นอย่างนี้ ฯลฯ .. คำตอบที่อัลมิตราค้นคิด มันกลับไม่ใช่คำตอบที่มองเห็นได้ในรูปการณ์ปัจจุบัน 
    
    เอ !.. หรือว่าจะจริง .. แต่นั่นเป็นแค่ความคิดเท่านั้นนะคะ ไม่ใช่ทุกครั้งที่อัลมิตราจะยอมรับคำตอบในสิ่งที่เชื่อว่าเป็นอดีตชาติ .. 
    
    สิ่งที่เห็น..เห็นจริง
    แต่สิ่งที่เห็น..อาจไม่ใช่เรื่องจริง
    
    เคยมีบางใครบอกว่า อัลมิตรา คือใคร..และมีความสัมพันธ์กับเขาอย่างไร ..  อัลมิตราก็ได้แต่มองหน้า และพยายามนึก ..  นี่ก็ยังไม่รู้ว่า ต่อให้อัลมิตราเอาใบของปาริชาติมาต้มน้ำกิน อัลมิตราจะมองเห็นภาพเก่าก่อนหรือเปล่า ..
    
    เล่าความรู้สึกให้ฮา นะคะ คุณพุดพัดชา .. อัลมิตรา เคยมีความรู้สึกเช่นนั้นในใจ .. แบบว่าคิดไปเรื่อย อาจจะคิดตะแบงต่างจากบางใครไปแยะ แต่ความคิดของอัลมิตรา คิดแบบวิทยาศาสตร์นิดหน่อย .. สงสัย อัลมิตราต้องหาปลั๊กในตัวอัลมิตราให้เจอซะแล้ว ..
  • อัลมิตรา

    18 ธันวาคม 2548 11:23 น. - comment id 547364

    ลืมบอกคุณพุดพัดชาว่า .. สาวในรูปสวยจัง ไม่อยากให้ชื่อวาสิฏฐีเลย โมเม เป็นชื่อ อัลมิตราละกัน ... ฮา .. แบบว่า อยากตาโต ๆ บ้างค่ะ
  • เพชรพรรรณราย

    18 ธันวาคม 2548 16:32 น. - comment id 547442

    ..มาทักทายงานดี ๆๆ ให้อ่าน
    มาร่วมร่วมเพลง คร้าบ
    
    ด้วยคิดถึง จากน้องคนนี้คร้าบบบบ
  • เจ้าพานทองหมายเลข 4

    18 ธันวาคม 2548 19:28 น. - comment id 547479

    3.gif
    
    รูปประกอบ x เอ๊ย exotic สุด ๆ
    
    เชื่ออะไรจำไม่ได้แล้วยาว ๆ แต่นามสกุล rai
    
    เล่นหนังอินเดียที่เคยมาฉายที่โรงลิโดอ่ะ จำชื่อไม่ได้อีกเหมือนกัน 555
  • ครูใหญ่

    18 ธันวาคม 2548 20:07 น. - comment id 547481

    ขออ่านแบบไม่ตีความนะครับ
    
    แต่ว่าเพลงที่แนบมาไม่คุ้นเลย
    
    ร้องไม่ได้  อยากฟังจังเลย58.gif
  • extreme life

    18 ธันวาคม 2548 21:39 น. - comment id 547497

    อยากจะลองดอมดมให้สมใจ
    เป็นอย่างไรปาริชาติที่คาดหวัง
    ดมแล้วคงรู้สึกดีมีพลัง
    สักหนึ่งครั้งสูดกลิ่นให้ชินเอย 12.gif
  • กวีปกรณ์

    19 ธันวาคม 2548 05:57 น. - comment id 547535

    ...แดพี่พุดสุดรักคับ
    
    หอมละมุนกรุ่นกลิ่นปาริชาติ
    สวยสะอาดงามระหงลงสวรรค์
    มาลอยล่องโปรยผกามาลิวัลย์
    ให้อารมณ์ข้ากระสันครั้นกายา
    
    มาโรยรักอักษรกลอนกวี
    ให้ข้านี้ชมชื่นรื่นหรรษา
    เป่าคำเพราะเสนาะลอยลมมา
    สร้างลีลารสคำล้ำทำนอง
    
    ยื่นไมตรีด้วยรักภักดีจิต
    ทั่วทุกทิศชิดใกล้ใจเพื่อนผอง
    เป็นดอกเด่นเร้นไว้ในพวงทอง
    คือ...ดอกพุด...ชวนมองอันครองใจ
    
    
    
    
    36.gif36.gif36.gif
    
    คงชอบน้าค้าบ อิอิ
  • plaing_piu

    19 ธันวาคม 2548 12:16 น. - comment id 547611

    เพลงดอกไม้ใกล้มือ.....เข้ากันกับเพลงดอกไม้ในมือโจรไหม
    
    ยามไปร้องเกะ ชอบร้องเพลงนี้นะครับ...
    
    46.gif11.gif
  • แก้วประเสริฐ

    19 ธันวาคม 2548 19:57 น. - comment id 547764

    36.gif   ปาริชาติเอ๋ยเคยกลิ่นพี่ลิ้มรส
    ช่างหมดจดพริ้มพรายอยู่ในสวรรค์
    พอกลิ่นเจ้าเคล้าสู่นาสาพลัน
    ฉันเป็นอันจุติพรากแล้วจากแดน.36.gif16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน