.... ณ ที่หนึ่ง....ที่ซึ่ง....แสนเงียบเหงา ฉันจม...กับเงา....น้ำตาไหล วันผ่าน....เวลาผ่าน...นานแสนไกล ความโหดร้าย...ของใคร....ยังติดตรึง.... ....วันนั้น....วัยวัน...อันร้อนรน สับสน...แสนบ้า...ถ้านึกถึง.. รักนั้น...ย่อยยับ...นับคำนึง ขึ้งโขด...ขมึงทึง..เจ็บเหลือเกิน... .....บางอย่าง...สะกิด...ดุจพิษร้าย ย่างกราย...ผ่านจิด...ถึงผิวเผิน ราวแผล..ถูกผ่า..อย่างยับเยิน สุดเมิน..สุดหมอง..จ้องกลับกรรม... ......ชาตินี้....พอแล้ว....ดั่งแก้วร้าว ปวดเจ็บ...เหน็บหนาว...คราวถลำ รักเอ๋ย...ชื่นเชย....ก็ระกำ สีดำ...ม่านปิด...ผิด..บังตา .....เตลิดพลาดไปกระไรเล่า ปวดร้าวเพราะเขลาเป็นหนักหนา อ่อนแอแพ้พ่ายทุกเวลา กรรมเอ๋ย..ชักพา..ให้เหลือทน... .....ชาติใหม่...อย่าไป...ให้ผ่านพบ ขออย่าประสบเลยสักหน เธอนั้น...โหดร้าย...หาใช่คน จบกัน..หลุดพ้น...ทรมาณ... .....มีสิ่งใดเล่าที่เหลืออยู่ ชื่นชูหัวใจให้สงสาร สิ่งหนึ่งแสนสวย...เหนือแหลกราน ดอกไม้บานของใคร...ในมือโจร... ทิกิ_tiki http://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board2&topic=59&action=view
18 ธันวาคม 2548 08:48 น. - comment id 547340
คิดถึงและซึ้งคำค่ะ *ดอกไม้ในมือโจร* http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song392.html ดอกไม้ใกล้มือ มัณฑนา โมรากุล มวล เหล่าดอกไม้ใกล้มือ เป็น สื่อ ให้คนเด็ดถือชมเชย เจ้า อยู่ในที่เปิดเผย เขา ใคร่ เชย เห็นเจ้าก็เลยเด็ดมา คน เด็ดก็เพราะมันใกล้ ใคร ใกล้ เด็ดไปได้สมอุรา บานล่อใจใครจะรู้ ค่า ต่างปรารถนาจะได้ชม ทิ้งไว้หมองไหม้เสียเปล่า ขืนปล่อยเจ้าผึ้งไม่เคล้าก็เฉาด้วยลม ทิ้งไยให้ตรม เหยื่อผึ้ง เหยื่อลม ให้คนเขาชมดีกว่า ดีกว่าจะทิ้งคาต้น โรย หล่น ผู้คนไม่เห็นราคา เจ้าใกล้มือเจ้าต้องถือ ว่า ไม่ใช่ดอกฟ้าที่ห่างไกล ดีกว่าจะทิ้งคาต้น โรย หล่น ผู้คนไม่เห็นราคา เจ้าใกล้มือเจ้าต้องถือ ว่า ไม่ใช่ดอกฟ้าที่ห่างไกล... ด้วยรักค่ะ
18 ธันวาคม 2548 09:11 น. - comment id 547344
สวัสดีค่ะ คุณทิกิ.. แวะมาอ่านผลงาน..ดีดี และสวยงามค่ะ..
18 ธันวาคม 2548 12:32 น. - comment id 547382
.....เเวะมาเยี่ยมคนร้าวรานค่ะ....... เอากำลังใจมาให้ด้วยค่ะ ....
18 ธันวาคม 2548 14:44 น. - comment id 547411
สวัสดีค่ะ...กระต่ายแวะมาอ่านผลงานค่ะยังคงงดงามเหมือนเดิม ปีใหม่ขอให้พี่ทิกิได้พบเจอแต่สิ่งใหม่ๆน่ะค่ะเจอแต่สิ่งดีคิดอะไรให้สมหวังดั่งใจทุกประการค่ะ
18 ธันวาคม 2548 15:57 น. - comment id 547435
ชอบมากค่ะคุณทิกิ เขียนได้ซึ้งตรงใจมากค่ะ ผลงานงามๆจริงๆค่ะ
18 ธันวาคม 2548 16:43 น. - comment id 547445
มาทักทายกานนะครับ.. หวัดดีคร้าบ..ชื่นชมผลงานด้วยคน
18 ธันวาคม 2548 17:01 น. - comment id 547456
เพราะจัง...เพลินดี
18 ธันวาคม 2548 17:45 น. - comment id 547462
.....ฉางน้อย เป็นโจรได้ไหมคะพี่ทิกิ ฮี่ฮี่ แบ่บว่า ไม่อยากเป็นดอกไม้อ่ะค่ะ คิก คิก ดอกไม้ สวยเกินไปคะ ค่าสูงไปสำหรับฉางน้อย 55555
18 ธันวาคม 2548 18:45 น. - comment id 547467
วันวานผ่านไปสิ่งใดน่าจดจำ ขอให้จำไว้เถิด แต่สิ่งใด ไม่เลอเลิศ ก็ปล่อยผ่าน อย่ามีไว้ให้รกในอุรา วันนี้ ต้องดีกว่าพรุ่งนี้เสมอ
18 ธันวาคม 2548 19:25 น. - comment id 547478
18 ธันวาคม 2548 22:12 น. - comment id 547506
ขอขอบคุณ พุด แสงไร้เงา ยายฟ้าใส silky ไรไก่ เพชรพรรณราย ไอติมรสต้มยำ ฉางน้อย วิญญาณศิลา เจ้าพานทองหมายเลข 4 มีเวลาเบรคงานนิดหน่อยแวะเข้ามาขอบคุณ ทุกท่านที่ให้คำตอบสวยงามในใจเสมอค่ะ
18 ธันวาคม 2548 22:24 น. - comment id 547508
อยากจะวัดสัจจะในหมู่โจร จึงต้องโดนบิดเบือนไม่เหมือนฝัน จะมีไหมรักแท้ที่แคร์กัน คนคนนั้นที่เห็นค่ารักษาใจ
18 ธันวาคม 2548 23:41 น. - comment id 547520
กลอนสะท้อนสะเทือนอารมณ์มากครับเขียนงามครับ
19 ธันวาคม 2548 07:23 น. - comment id 547543
พี่ทิกิคับ ชอบมากคับ สั่นสะเทือนลึกไปถึงเบื้องอารมณ์เลย
19 ธันวาคม 2548 12:09 น. - comment id 547610
ชอบร้องเกะ.....ลองไปหาร้องหาฟังนะ. ดอกฟ้าในมือโจร.......ชรินทร์ นันทนาคร
19 ธันวาคม 2548 18:55 น. - comment id 547739
อยากจะวัดสัจจะในหมู่โจร จึงต้องโดนบิดเบือนไม่เหมือนฝัน จะมีไหมรักแท้ที่แคร์กัน คนคนนั้นที่เห็นค่ารักษาใจ extreme life .......มีอยู่คนแสนทนอยู่บนโลก ..เอาแขนรับเลือดโชกก็ทนไหว เข้าโอบกอดกำบังเราทั้งใจ ปกปักรักษาไว้..ไม่ห่างเลย ขอบคุณที่แวะค่ะ เอ๊กซ์ตรีมไลฟ์
19 ธันวาคม 2548 19:13 น. - comment id 547745
คุณน้ำ ขอบคุณมากค่ะ คุณ กวีปกรณ์คะ ขอบคุณที่แวะมาชื่นชมงานนะคะ คุณเพลงผิว... จำไม่ได้แล้วนะคะว่าเพลงเป็นแบบไหน ว่างๆร้องให้ฟังหน่อยนะคะ ปีนี้จะไปคริสต์มาสที่ไหนหรือคะ