คล้ายดั่งแสงแห่งอรุณมาจุนใจ เอาเชื้อเพิ่มเติมไฟอุ่นไอเสมอ ทุกข้ามคืนตื่นนิทรามาพบเจอ เฉกเช่นเธอคือดวงจิตมิตรหทัย คล้ายน้ำค้างพร่างกอดกับยอดหญ้า ลับตะวันจันทร์พาจึงมาได้ ยอดหญ้าน้อยคอยเจ้าเคล้าเคลียใจ ยามเจ้าต้องแสงใดพรายแสงพราว คล้ายจันทราเจ้าพาข้าเข้านอน ดับแสงร้อนห่มแสงรักหักความหนาว คอยเอียงแก้มแย้มยิ้มพริ้มทุกคราว พอยามเช้าเฝ้าเก็บดาวที่ข้าชม คล้ายสายลมโลมเล้าคลอเคล้าจิต ไม่ห่างไกลใกล้ชิดสนิทสนม คอยบรรเลงเพลงพลิ้วปลิวอารมณ์ ไม่ทิ้งร้างร้าวระทมตรมฤทัย
กวีปกรณ์ 15 ธ.ค. 2548 19:24 น. - ID 84298 
1017
3
0
16 ธันวาคม 2548 20:53 น. - comment id 546704
หน้าส่วนตัว
TO กวีปกรณ์
เธอคนนั้นคือคนไหน
ที่อยู่ในหัวใจเธอดวงนี้
เธอคนนั้นเป็นใครบอกฉันที
เธอ....คนดีที่เธอต้องการ
16 ธันวาคม 2548 21:01 น. - comment id 546708
เธออยู่ไหนก็ไม่รู้ฉันอยู่นี่ แถมรู้ดีความเป็นฉันไม่หวั่นไหว ยังเป็นเพื่อนมิเลื่อนขั้นด้วยมั่นใจ ความเป็นไปในฉันท์มิตรที่คิดเป็นเธอเป็นใครก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ อิอิ
16 ธันวาคม 2548 00:10 น. - comment id 546793
เขียนให้เธอผู้โดดเดียว ทางสายเปลียวเที่ยวตามหา หลงเพ้อพบสบสายตา ขอแก้วตาเจ้าโชคดี
16 ธันวาคม 2548 08:25 น. - comment id 546819
งามครับ
16 ธันวาคม 2548 08:48 น. - comment id 546831
เธอ...คงคล้ายดังลมพรมผ่าน จนหนาวซ่าน...ไปทั่วทั้งขั่วใจ เป็นดังลมลวงพัดมาพาหวั่นไหว จนหัวใจ....พังยับเยินเกินทน... ลมเอ๋ย ลมลวง....
16 ธันวาคม 2548 14:43 น. - comment id 546967
เธออยู่ในธรรมชาติ
16 ธันวาคม 2548 14:43 น. - comment id 546968
รูปสวยงามมากครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด