....เจ็บแค่ไหนกับความเสียใจครั้งนั้น ที่ถูกคนเคยผูกพันทิ้งกันให้หวั่นไหว กลับมาวันนี้เธอมีแค่ค่ำว่าเสียใจ ยกโทษให้กันได้ไหมกับเรื่องที่ผ่านมา .....ใจเจ็บจนไม่เหลือชิ้นดี พอเถอะนะพอทีใจดวงนี้มันอ่อนล้า เข้มแข็งเพียงใดก็กลั้นไม่ไหวหยาดน้ำตา รู้มั๊ยมันเจ็บยิ่งกว่าคือวันที่เธอมาขอคืนดี ....เจ็บตอนเธอไปไมท่เท่าตอนเธอกลับมา...
15 ธันวาคม 2548 17:03 น. - comment id 546691
อภัยเธอฉันทำได้ไม่หน่ายหนี แต่คืนดีขอทีดีกว่าไหม ไม่ต้องการสานต่อละหนอใจ ให้มันจบกันไปดีไหมเธอ ชอบค่ะชอบ
15 ธันวาคม 2548 22:43 น. - comment id 546786
ชอบค่ะ..เจ็บแล้วต้องจำค่ะ.. เวลาทำไม่คิดเวลานี่มาง้อ...สายไปน่ะค่ะ แวะมาอ่านมาทักทายค่ะ
16 ธันวาคม 2548 16:00 น. - comment id 547043
สายไปไม่อาจหวน คนเรรวนชวนฟื้นฝอย แผลเก่าเราไร้รอย เธอเคลื่อนคล้อยมาแหวกมัน
19 ธันวาคม 2548 19:34 น. - comment id 547753
กว่าจะรู้ค่าของใครบางคน ก็รอจนวันที่สายไป แวะมาทักทายค่ะ
20 ธันวาคม 2548 19:52 น. - comment id 548043
ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นเลยนะค๊ะ ขอบคุณค่าที่ แวะมาทักทายกัน