หน้าส่วนตัว
๑ รอยใดฝังอกแค้น มิจาง
น้อยหนึ่งมิให้หมาง หม่นใกล้
ทิพย์เล่ห์เสน่ห์ราง เลือนพี่ ฤาแม่
คงสนิทเกินให้ ห่วงสิ้นฤดีโหย
๑ ค่อนดึกลมพรมหน้าผวาตื่น
ถอนสะอื้นคืนใดไม่แตกต่าง
สิ่งคุ้นเคย....รำเพยพัดสะบัดจาง
ไยรักหมางมิรางเลือนเหมือนลมเลย
๑ จมความหลังครั้งก่อนเจ็บซ่อนหน้า
ใครลืมเล่ห์เสน่หา...ขวัญข้าเอ๋ย
ลมโชยหนาวคราวนี้มิเหมือนเชย
ไร้คู่ที่อยู่เคย.....คำเอ่ยรัก
๑ คงมีความหมายใหม่ให้สนิท
ละเลยมิตรเรือนใจไม่ประจักษ์
ใบไม้แก่ใกล้หล่นไร้คนพัก
รู้ว่าสักวันเห็นเป็นเช่นนี้
๑ สิ่งใดย้ำคำชัดคือสัจจะ
รู้กาลเทศะควรคิดถ้วนถี่
ฝากชีวิตให้กันผูกพันฤดี
หนักแน่นที่สุดมีสติปัญญา
๑ ความแตกต่างช่างเถิดเกิดมาต่าง
มิอาจกางกั้นนัยรักไห้หา
จำเป็นไหมได้ครองรักปองมา
ตอบไม่ได้ดอกหนา....น้ำตาคลอ
๑๑๑๑๑
plaing_piu 12 ธ.ค. 2548 18:13 น. - ID 84185 
1935
12
0
12 ธันวาคม 2548 20:11 น. - comment id 545678
จักรวาลหว่านดาวเกลื่อนหาวห้อง
ให้เลื่อนล่องลอยไปถิ่นไพศาล
ผ่านเวิ้งว้างห่างกันอนันตกาล
จวบจนวานเวียนกลับนับนิรันดร์
ดาวอยุ่ห่างต่างหากจากฟากฟ้า
ยังห่วงหาผ่านห้วงสรวงสวรรค์
ด้วยสื่อแสงแรงซึ้งส่งถึงกัน
สายสัมพันธ์เพื่อนทางระหว่างดาว
โลกมนุษย์ดุจธุลีไร้สีแสง
ยังรับแรงรักหวงแห่งห้วงหาว
พลังฟ้าค่าทิพย์ระยิบพราว
จึงสุกสกาวไสวเพียงไพลิน
สู่สีรุ้งรุ่งฟ้าห้วงอากาศ
รัตนชาติก่อเชื้อในเนื้อหิน
ก่อน้ำนมฉมชื่นจากแผ่นดิน
เลี้ยงชีวินวัฎวงดำรงมา
แสงแห่งฝันสรรร้อยเพียงน้อยนิด
สื่อสู่จิตมิตรปวงด้วยห่วงหา
คือสิ่งขวัญอันมอบข้ามขอบฟ้า
แทนรักตราตรึงมั่นนิรันดร.....
#############
.....อ่านเจอมาค่ะ นำมาฝากให้อ่าน ไพเราะดีน่ะ อะแฮ่มๆๆ
.....เป็นบทกลอนของ คุณมะเนาะ ยูเด็น .....
12 ธันวาคม 2548 20:28 น. - comment id 545680
..... แงงงงง อ่านแล้วคิดถึงแฟนจังเล๊ยยยย เฮ้อ เศร้าเจงๆ ฮี่ ฮี่ จริงๆนี่ กิ๊ดตึ๊งๆๆๆ ใครดีน๊า ... อ้าว เอ๊ะ เอ ลืมไปว่าเราม่ะมีแฟน กิ๊วๆๆๆ หาให้หน่อยจิต่ะเอง นะ นะ นะ กิ๊วๆๆๆ หาได้ ให้ฉามฉิบบาท หาดิๆๆๆ อะแฮ่มๆๆ แกล้งเศร้าไปง้าน ไปดีกว่า ...ไปแระ ก่อนที่จะโดนให้พรอีกสัก 2ข้อ ฟิ้ววววว
13 ธันวาคม 2548 08:09 น. - comment id 545729
ใกล้เกินเกินกว่ารู้........ใกล้กัน เพียงผ่านผ่านหาหัน.....สบหน้า จนคิดคิดสำคัญ...........ควรคู่ จึงเปิดเปิดใจอ้า...........ออกให้ตาเห้น
13 ธันวาคม 2548 08:32 น. - comment id 545740
สวัสดีค่ะ เราสองมอบความรักภักดีต่อ สัญญารอ...จะกลับมาหากัน ฉันคนนี้ยังรอคอยใจลอยทุกวัน คอยรักมั่น...วันได้พบประสบเธอ... ระยะทางความห่างทำร้างรัก ได้ประจักษ์...แม้ใจใกล้หัวใจเผลอ เราสองใกล้เพียงใจใช่พบเจอ ทำฉันเก้อ...เพราะรักเธอหักลา... แม้ใจใกล้กันมากเพียงใด...ก็ไม่อาจยื้ออีกใจ ให้มั่นคงได้...*รักแท้แพ้ใกล้ชิด* ไม่เคยคิดว่าจะเจอ...แต่ก็เจอ...เจ็บนะ..
13 ธันวาคม 2548 08:58 น. - comment id 545754
รอยอาลัยคงลึกเกินจึงเมินหน้า คนโหยหาอื่นใดจึงไม่สน เจ็บเพราะรักดักดานดวงมานตน แม้นหมองหม่นมิเยียวยารักษาใจ ความแตกต่างแค่ข้ออ้างเพื่อขวางรัก แม้ประจักษ์รู้แจ้งแกล้งบอกไหว เจ็บลึกลึกผนึกแน่นถึงแก่นใน ถึงโหยไห้หมดน้ำตาค่าไม่มี ต้องถอยออกไม่ให้ใกล้สิคะแบบนี้ โม้จัง
13 ธันวาคม 2548 22:41 น. - comment id 545986
เพราะดีจัง
14 ธันวาคม 2548 14:31 น. - comment id 546194
...ต้องเรียกใจให้คืนมาหาตัวก่อน .....ยิ่งรุ่มร้อนยามใกล้ไปเขาไม่สน .......มิตรเรือนใจที่ได้เห็นเป็นแค่กล ........ผู้หมองหม่นคนขี้โม้โตไม่จริง
14 ธันวาคม 2548 21:11 น. - comment id 546343
15 ธันวาคม 2548 15:36 น. - comment id 546606
1............
15 ธันวาคม 2548 15:41 น. - comment id 546608
2........ อ่อ ....แกล้งเศร้าได้ด้วย ...ไม่หาฟะ กลัวโดนด่าทีหลัง55555 .
15 ธันวาคม 2548 15:44 น. - comment id 546609
3........ อาจเพราะเปิดมากไปด้วยกระมัง....
15 ธันวาคม 2548 15:45 น. - comment id 546645
4........... อืม เจ็บ....คงมากด้วย
15 ธันวาคม 2548 15:46 น. - comment id 546646
5........ อย่างกับผู้ชำนาญ....เนอะ.. .
15 ธันวาคม 2548 15:47 น. - comment id 546647
6......... ขอบคุณครับ.......
15 ธันวาคม 2548 15:48 น. - comment id 546648
7......... ก็ว่าไป..... ปลอบใจตัวเองดีเหมือนกัน
15 ธันวาคม 2548 15:49 น. - comment id 546649
โม้ทั้งปี
15 ธันวาคม 2548 15:50 น. - comment id 546650
8....... รื่นรมณ์ดีเนอะ....นอนตีแปลงเลย...
15 ธันวาคม 2548 15:52 น. - comment id 546652
16............. คนว่าเหรอ.......โม้ ขี้เขี้ยวมากกว่า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
