ฤดูที่แปรเปลี่ยน หมุนเวียนมาอีกครั้ง ความหนาวเก็บความหลัง ที่ฝังในหัวใจนาน นึกถึงถิ่นแดนเก่า ความร้อนหนาวมิแปรผัน ไม่มีคืนและวัน ไร้ตะวันสิ้นดวงดาว ความจำไม่ย้อนกลับ ความหนาวกับย้อนกลับได้ ความจำไม่ละลาย ความหนาวหายได้พลิบตา น้ำแข็งเริ่มละลาย สื่อความหมายให้ฟากฟ้า จดหมายผ่านดวงตา ให้ท้องฟ้ารู้ว่าไป หิมะที่เคยเกาะ กลับลัดเลาะแล้วเหาะหาย น้ำแข็งไม่ละลาย กลับเป็นสายกลายธารา ความหนาวไปแล้วหนอ ความจำก็ค่อยๆหาย ทุกสิ่งล้วนมลาย ไม่กลบกลายเป็นอย่างเดิม