มองแต่ทางข้างหน้า.. จนเธอลืมว่าทิ้งใครไว้ตรงนี้ ส่วนเล็กๆ..ของความรู้สึกดี-ดี ที่นับวันยิ่งทวี..ความปวดใจ.. สายตา..มองแต่เขา.. จนไม่รู้คำว่าเรา..อยู่ตรงไหน ปฏิเสธสิ่งที่ทำเรื่อยไป.. ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ..ว่าอยากลา ไม่เคยหันมอง.. ไม่สังเกตุ..สายตาที่ฟ้อง..ว่าปวดปร่า รอยร้าวเล็กๆ..ที่กักเก็บ..เรื่อยมา.. กำลังล้นทางตา...ฉันหมดค่า?..หรือคนดี ขอคำเดียวที่รัก.. . ฉันไม่อยากเจ็บหนัก..ไปกว่านี้ ไม่ต้องเสแสร้ง..แกล้งว่าเรายังมีวันที่แสนดี ขอรับความจริงตรงนี้..ฉันล้าเต็มที..คนของใจ.. .. นัสรักที่นี่.. .. รักคนที่นี่ด้วยนะคะ.. .. แต่ตอนนี้ นู๋กำลังจะสอบบบ T_T เป็นกำลังใจ..ให้ทุกความรู้สึก.. ..
12 ธันวาคม 2548 16:17 น. - comment id 544233
รอยร้าวจางๆในหัวใจ แค่คิดก็เจ็บแล้น
11 ธันวาคม 2548 17:37 น. - comment id 545434
เคยอ่านความเห็นของ พี่ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ว่า ทางเสือผ่าน ส่ำสัตว์ยังหวาดฟหวั่นไม่กล้าแม้แต่จะย่ำซ้ำรอย ก็ต้องเหงาหน่อยละนะ อิอิ นอกจากเสือตัวใหม่จะย่างกรายเข้ามา อิอิ
11 ธันวาคม 2548 17:40 น. - comment id 545435
แต่งได้ดีค่ะอ่านแล้วลึกซึ้งกินใจ เก่งน่ะตัวแค่นี้ มาให้กำลังใจกันค่ะขอให้สมหวังทุกเรื่องน่ะค่ะ
11 ธันวาคม 2548 18:46 น. - comment id 545439
ใจเขาอาจจะไม่ได้คิด จะทิ้งคนใกล้ชิดไว้ตรงนี้ แต่อาจพลั้งอาจเผลอในบางที ลืมนึกถึงคนข้างกายที่เฝ้ามอง การกระทำบางครั้งคงไม่รู้ ว่าคนที่เฝ้าดูนั้นจะหมอง จึงกระทำออกไปไม่ได้ตรอง ไม่ได้คิดว่าเธอจะเป็นรองในใจตน อย่าคิดไรให้มากมาย อาจไม่ได้เป็นอย่างที่คิดก็ได้ ...
11 ธันวาคม 2548 20:21 น. - comment id 545445
รอยร้าว.. คือความเศร้า..และห่างหาย มืดมิด..รอบรอบกาย.. ฟ้าสลัว.. ฉันกลัวจัง.. เดินดุ่มเพื่อค้นหา คือปรัดยา แห่งความหวัง หนึ่งให้เป็นพลัง.. ก้าวที่กล้ามิล้าเดิน.. ขอบคุณสิ่งที่ให้.. รักยิ่งใหญ่พร้อมเผชิญ.. รอยร้าว แค่ส่วนเกิน.. ตัดให้สิ้น..อย่างยินดี.. แค่รอยที่จาง..จาง อยู่ระหว่าง..ต่างที่นี่.. ขอเพียง..วันพรุ่งนี้ รอยจาง จาง..ต้องลางเลือน.. ... .. แบบพี่เรนขอแจมนัส..นะคะ นัสจัง.. สื่อความรู้สึกดีด้วยดิคะ ..
11 ธันวาคม 2548 20:51 น. - comment id 545452
ดีจ้า คุณช๊อคโก ลุกกี้เองจ้า ไม่ได้เข้ามานานมากๆๆๆๆ คิดถึงนะจ๊ะ ลุกกี้ก็มีปัญหาอย่างงี้เหมือนกัน แต่ว่า..มันจบไปแล้วล่ะ เทอ..เทอรู้มั๊ยว่าใครยังอยู่ตรงนี้ เทอคนดีเทอนี้มองไปทางไหน เทอไม่เห็นฉันเฝ้าแต่มองหาใคร มันปวดใจเมื่อรู้ว่าเค้าคือใครที่เธอหา ฉันรู้ว่าเทอคงอยากจะไป ไม่ต้องฝืนทำใจว่ายังรักกันนักหนา ฉันก็ฝืนอดทนจนเหนื่อยล้า มีแต่น้ำตาไร้ค่าที่รินไหลเพราะเทอ
11 ธันวาคม 2548 22:10 น. - comment id 545463
โหะๆ เพราะมากมายเรยนะนัส เก่งเข้าไปๆ หึหึ เอาไงดี ขโมยดีก่า ฮ่าๆ มะสนๆ มะว่ากานน้า จุ๊บๆ
11 ธันวาคม 2548 22:11 น. - comment id 545465
เป็นกำลังใจให้นะครับ
12 ธันวาคม 2548 00:56 น. - comment id 545502
ไม่มาติ-ไม่มาชม แต่ขอสักคำได้บ่ ช็อกโกแล็ค.....อิอิอิอิ.. กำลังหิวนะค่ะ....... ... .........แวะมาทักทายค่ะ.... หนาวแล้วดูแลสุขภาพนะค่ะ...
12 ธันวาคม 2548 18:08 น. - comment id 545659
แป้งก็รักที่นี่เหมือนกันน้า.. ที่มี่มีเพื่อน มีพี่ มีน้อง ที่ทุกคนเข้าใจกันเสมอ แป้งก็ยุ่งมากมาย.. นานๆได้เข้ามาลงกลอนทีเหมือนกัน แต่ก็ยังคิดถึงนัสและทุกคนที่นี่เสมอนะ จุ๊บๆ .. เออ..นัสจะสอบอะไรเหรอ เอ..ชักจะสังหรณ์ใจว่านัสอายุมากกว่าแป้งซะแล้วละ.. ว้าวแก่ๆๆๆๆ..อิอิ
13 ธันวาคม 2548 09:09 น. - comment id 545764
เป็นกำลังใจให้นะคะน้องนัส
13 ธันวาคม 2548 09:18 น. - comment id 545769
สวัสดีค่ะ เคย...เห็นรอยร้าว สองครั้ง แต่คืนเมื่อวาน...แตกกระจาย ไม่มีเหลือ...
26 ธันวาคม 2548 19:19 น. - comment id 549318
นัสจัง.. เข้มแข็งไว้นะ แกอ้ะ