...จันทร์...

กวีปกรณ์

ดวงจันทร์เจ้าเหงาไหมในคืนหนาว
หรือเพราะมีดวงดาวคอยเป็นเพื่อน
รู้หรือเปล่าข้าเหงามาแรมเดือน
ก็คงเหมือนคืนเจ้าไร้ดาวเคียง
ดวงจันทร์เจ้าเหงาไหมในคืนนี้
หรือเพราะมีลมพัดผ่านขับขานเสียง
ร้องเพลงกล่อมปนด้วยรักในสำเนียง
แต่คืนนี้ข้ามีเพียง....เสียงลมหายใจ
ดวงจันทร์เจ้าหนาวไหมในคืนเหงา
หรือเพราะมีแสงดาวคอยอุ่นให้
รู้หรือเปล่าข้าหนาวไม่มีใคร
หนาวจนเหน็บเจ็บใจไร้คนเคียง
ดวงจันทร์เจ้าเคยหนาวบ้างหรือเปล่า
หรือยามหนาวลมเขาคอยพัดเบี่ยง
พัดเบาเบาให้เจ้าเย็นพอเพียง
แต่ทางเลี่ยงเรียงโดนข้าชาทั้งใจ
ไม่ใช่ข้าอิจฉาจันทราดอก
เพียงอยากบอกระบายความอ่อนไหว
ความเงียบเหงาหนาวเหน็บเจ็บทรวงใน
ยากจะต้านทานไหวทุกข้ามคืน
เพียงอยากมีใครบ้างเคียงใจมั่น
ร่วมสร้างฝันปันรักให้ใจสดชื่น
ไม่ทนเหงาทนหนาวใจทนกล้ำกลืน
ไม่ต้องฝืนมองเดือนเปื้อนน้ำตา
โอ้...จันทร์เอ๋ย จันทร์เอย จันทราจ้าว
ไม่ขอข้าวขอแกงแบ่งให้ข้า
ไม่ขอข้าวของอื่น...ให้เสียเวลา
หรือขอช้างขอม้าเหมือนใครใคร
จันทร์ก็รู้เจ้าเฝ้าดูข้าโดดเดี่ยว
ข้ามีคนเคียงอย่างเจ้าที่ไหน
หากเจ้าอยากช่วยเหลือข้าอย่างใด
ขอเพียงพรเจ้าได้ไหมหนึ่งประการ
ขอเพียงหนึ่งคนเคียงขอเพียงหนึ่ง
ให้ข้าซึ้งตรึงในรักอันสุดหวาน
แม้นจักขมระทมใจให้ร้าวราน
แต่...สร้างสีสันอันตระการบนลานใจ