เด็ดเดี่ยวผู้โดดเด่น(โคลงสี่สุภาพ)

ขาว-กรมท่า

จิตวิญญาณแกร่งกล้า  ทรหด
แม้เลือดไหลหยาดหยด  ก่อก้อ
แรงกายจิตไม่ลด           ยามล้า
คนต่างชมและล้อ       แล้วแต่บุคคล
    ยืนยงคงมั่นตั้ง      ให้เป็น
เด็ดเดี่ยวผู้โดดเด่น  จากหล้า
ฝืนสู้อยู่แม้นเข็ญ      ยังหยัด
จักเรียกหรือบ้า        ที่ท้ากล้าตรง
   ต่างห่างปลงปลีกทิ้ง  เบี่ยงหนี
แต่นี่นั้นคงที่              หย่อนไร้
แทนที่ย่ำเพื่อลี้           บ่มี
ควรชอบหรือเกลียดไซร้  จึ่งได้เข้าใจ
  ดุจดั่งเสาหลักตั้ง        ตัวตรง
เหมือนหยิ่งอย่างทรนง มั่นตั้ง
คือคนใคร่ความคง       ควรฤา
ทำถูกแล้วกระมั้ง       ผิดได้บางที
  บินเดี่ยวมั่นยึดพร้อม เป็นศรี
เขาเด็ดสะระตี่            แบบนี้
บุกบั่นอย่างบ่บัดสี    ส่อยวน-ย่าเหล
ใคร่ยกย่องหรือยี้     ที่เค้ายรรยง
  
  เขาคงเปรียบดุจคล้าย  ภูผา
ยืนเพื่อหวังรอครา       พรุ่งนี้
หาไป่หวั่นนภา             ราตรี
จักร่วมหรือลาลี้            พี่น้องลองติ
  ทำเด่นชวยผิดพ้อง-   หมองใจ
ดูดั่งแฝงเล่ห์ไป            แต่งแต้ม
ขอดูนิดเพื่อไข             น้ำใส-ใจจริง
ควรคิดครบก่อนแย้ม   รับยิ้มไมตรี
   ดรรชนีที่ชี้          นำทาง       
ควรต่อหรือลบลาง   ลับสิ้น
เขาร่างอาจรางชาง   เป็นได้
หรือจักพาดับดิ้น    จึ่งต้องไตร่ตรอง
 
   ยังคงฝืนซ่าบ้า       สุดสู้
ไม่หวั่นหน่ายจากผู้-  ล่ามล้าง
ไม่เหมือนตุ่นมุดรู    เผ่นโผน
แทนที่หนีให้กว้าง  ติดตื้อตั้งตัว
 ลูกผู้ชาย แห่งเชื้อ  เลือดธรรม
ฆ่าได้ ถ้าเป็นกรรม ก่อนหน้า
หยาม เข้ากระดูกดำ ไม่ยอม ใครนา
ไม่ได้ ให้ใครท้า       บีบบี้ศักดิ์ศรี   
 เสีย แรงรุกดับแล้ว กาลนาน
ชีพ อาจสิ้นสังขาร      ย่อมได้
อย่าเสีย สิ่งในการ-   เป็นคน
สัตย์ นั่นอย่าทิ้งไซร้   โปรดค้ำสถิตคง
 เขา ดีมีพลาดบ้าง      โปรดอภัย
เขา ชั่วแต่กลับใจ      เลิศแท้
เขา ชวนปลุกขวัญให้ ไตร่ตรอง ก่อนเทอญ
เขา ถ่อยถ้าไป่แก้       จึ่งต้องบอกบาย