กุหลาบแดงแฝงรักปักแจกัน กลิ่นหอมกลั่นกลิ่นฟุ้งคลุ้งกลิ่นหอม สีแดงสดหมดช่อขอดมดอม ผึ้งไต่ตอมเพราะหอมหวลชวนสนใจ เวลาผ่านไม่นานวันพลันหันเห กุหลาบเทกลีบหล่นหม่นหมองไหม้ กลิ่นเคยหอมชวนดมดอมย่อมหมดไป เหลือทิ้งไว้ซากกลีบใบไม่ชวนชม อาจเคยเพ่งพิศคิดชมชื่น แต่วันคืนผ่านผันพลันขื่นขม สุขอาจกลับปรับไปกลายเป็นตรม ความสุขสมไม่คงคู่อยู่ยั่งยืน ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามเกณฑ์กฏ เหมือนกันหมด เกิด แก่ เจ็บ ตาย ไม่อาจฝืน กฏธรรมชาติไม่พลาดยังยั่งยืน ทุกอย่างคืนสู่สามัญที่มันมา
5 มกราคม 2545 01:37 น. - comment id 28759
มันเป็นกฏของธรรมชาติ....
5 มกราคม 2545 11:57 น. - comment id 28806
ดอกคูนเศร้ามองโลกให้แง่คิด หนึ่งชีวิตหนึ่งดวงใจอย่าเลิกฝัน อย่ายอมแพ้จงพาใจตามตะวัน ขวัญพร้อมฝันเคียงคู่ไปเพาะพืชพรรณบนถนนสายฝันให้หอมไกล... รักและเคียงข้างสร้างทางรักนี้ที่นิรันดร์ให้แก่โลกฝันของทุกคนนะ..!
5 มกราคม 2545 12:00 น. - comment id 28809
ดอกไม้นานาพรรณ เปรียบเธอฉันบานไสว ขอเลือกเป็นดอกใด อยู่ที่ใจจะเลือกเป็น เป็นดอกอุตพิษร้าย เพียงให้ชายเชยแล้วเหม็น หรือว่าอยากจะเป็น บัวบูชาค่าหอมทน!หอมไกลและหอมนาน! รักดอกคูนทั้งดอกไม้และคนจ้ะ
6 มกราคม 2545 11:48 น. - comment id 28923
เกิดแก่เจ็บตายไม่วายพบ มิอาจหลบเลี่ยงหนีใดได้ จึงสังวรทำดีไว้ประดับกาย มิหวังให้ยิ่งใหญ่แค่ทำแล้วภูมิใจ..ในตัวเอง
7 มกราคม 2545 14:24 น. - comment id 29097
กฏเกณท์ธรรมชาติที่ต้องยอมรับ สิ่งที่ได้มาเปล่าโดยไม่ต้องซื้อหาคือความเฒ่าชรา ดอกกุหลาบแดงสดสวยวันหนึ่งต้องโรยรา ความดีนั้นจะอยู่ตลอดไปแม้ตัวจากไปแต่ชื่อนั้นยังจารึกไว้
25 มกราคม 2545 21:45 น. - comment id 32126
เคยคิดจะเขียนอย่างนี้เหมือนกัน ว้า..โดนแย่งเขียนสะแล้ว ถ้าเขียนจริง ๆ สงสัยโดนพี่ตีขาดกระจุย ฮะๆ ^O^