นานแล้ว เธอตายจากฉันไปนานแล้ว ฉันลืมไปด้วยซ้ำว่า..โลกนี้เคยมีผู้ชายอย่างเธอ ไม่หรอก มันไม่ได้ทำให้ใครมีน้ำตาทั้งนั้น เพราะแม้แต่ผู้หญิงที่เอาแต่ฟูมฟาย..ก็ตายไปพร้อมๆกับเธอ โลกกว้างขึ้น ถ้าจะบอกว่าน่าอยู่ขึ้นก็ไม่ใช่เรื่องแปลก ในเมื่อฉันได้กลับมาเป็น "ฉัน" อีกครั้ง อาจเคยโง่ เอาสมอง ร่างกาย และหัวใจ ไปทุ่มเทให้เธออย่างไร้สติ ทำเพื่อเธอสารพัด..หวังเพียงแค่ให้เธอเป็นสุข แต่วันนี้ ฉันจะไม่ให้ค่ากับเธออีกแล้ว เพราะผู้ชายอย่างเธอไม่ใช่คนที่ฉัน...ควรให้ค่า ______________________________________________
17 ธันวาคม 2548 11:47 น. - comment id 540337
เพ่หมอก..ไม่เขียนนาน เลยลืมตัวเองตอนโน้นไปแล้ว กลับมาเป็นตัวเองตอนนี้ แล้วแปลกไปไงอ่ะพี่ คุณพี่ฤกษ์..อิอิ. ..ไม่ให้ใครทั้งน้านแหละพี่ Geni3.. ดีใจค่ะที่แวะมาทักทาย เรน..จ้า ดีใจจังที่เรนคิดถึงนกด้วย เอก..อ๋อ ที่พี่หมอกบอกเปลี่ยน เริ่มรู้แระว่าเปลี่ยนไปไง . .
9 ธันวาคม 2548 20:59 น. - comment id 545156
อืมม..นานแระที่ไม่ได้อ่านงานแม่มดน้อย แปลกไปกว่าที่เคยอ่าน แต่ก็ชอบแฮะ โดยเฉพาะบทที่ 2 กับ 3 ชอบจัง.. ปล. มีอ้างอึงถึงกลอนเรา อ๊ะๆ..เก็บค่าอ้างอิง 55
10 ธันวาคม 2548 13:04 น. - comment id 545299
ขออยู่ตั้งนานแล้วไม่ให้สักที จะเก็บไว้ให้ใครกันน๊ะ
10 ธันวาคม 2548 17:26 น. - comment id 545341
มาทักทายค่ะ
11 ธันวาคม 2548 20:29 น. - comment id 545447
.. เรนคิดถึง..นะคะ
15 ธันวาคม 2548 18:52 น. - comment id 546636
คุณเธอมามาดใหม่ ปากจัดขึ้น หุหุหุ ประมาณปาน(ธนพร)เลยมะเนี่ย
18 ธันวาคม 2548 21:44 น. - comment id 547498
ดีนะเนี้ย ที่เราไม่ใช่ผู้ชาย เลยยังเห็นค่ากันอยู่
8 กุมภาพันธ์ 2549 11:17 น. - comment id 559129
เมื่อก่อนฉันเคยเจ็บ เก็บจำความรู้สึกนั้นได้ ตอนนี้ฉันไม่กลับไปเจ็บใหม่ พอกันที...ฉันคนนี้ตัดเยื่อใย
25 พฤษภาคม 2550 00:50 น. - comment id 701134
เข้ามาดูแล้ว ก็ใจหาย ยังคงเหมือนเดิมสินะเจ้าตัวเล็ก