..๏ อาจเป็นเพียงกลลวงบ่วงอักษร ที่นักกลอนหลงละเมอจิตเพ้อฝัน รัก,ไม่รัก ตอบได้อย่างไรกัน ในเมื่อโลกเน็ตนั้นมันมายา รักในเน็ตประเดิมจุดเริ่มต้น เห็นบางใครสืบค้นดั้นด้นหา ทั้งที่รู้ว่าไม่จริงสิ่งลวงตา เผลอพลาดท่าพลั้งใจในกลลวง ยากจะบอกเรื่องนี้อย่างชี้ชัด เพราะอึดอัดยามใครใคร่ห่วงหวง ไยลังเล ? คำถามที่ตามทวง ความทั้งปวงขอเก็บงำคำตอบเรา ด้วยไม่อยากพบเรื่องที่ซับซ้อน ขออาศัยเขียนกลอนตอนจิตเหงา บำบัดทุกข์รอบกายหมายบรรเทา กลบเกลื่อนเศร้าเพียงแค่นี้...ที่เป็นจริง ๚ะ๛
อัลมิตรา 9 ธ.ค. 2548 11:22 น. - ID 84094 
1222
11
0
9 ธันวาคม 2548 11:48 น. - comment id 545013
สัจธรรมใดเล่าจริง-ลวง คอยเป็นบ่วงหน่วง-รัดเจ้า เป็นไปกำหนดเพียงใจเรา ใยเล่าเปล่าเปลี่ยว..เอกา ****** มาซึมซับอารมณ์ที่คล้าย ๆ กัน ในบางขณะ..กาล เข้มแข็งสิ?.. เพื่อตัวเอง เพื่อเพื่อนพ้องที่คอยให้กำลังใจ ให้ความหวัง..ด้วยดีตลอดมา
9 ธันวาคม 2548 12:17 น. - comment id 545028
ก็เก็บงำต่อไป แต่อยากมาเบี่ยมให้กำลังใจน่ะ ต่อไปอย่าลังเลอีกเลย เสือปืนไวเห็นเป้าแล้วต้องชักปืน...เปรี้ยง อิอิ
9 ธันวาคม 2548 12:19 น. - comment id 545031
ชอบรูปนี้มั่ก ๆ
9 ธันวาคม 2548 14:39 น. - comment id 545074
หากเจ้าคิดว่าความเหงาเศร้าเล่านั้น กลอนเสกสรรบรรเทาปวดช่วยคลายเหงา เจ้าอย่าหมายโลกมายามาบรรเทา เจ้าจักเศร้าเพราะเราลองแล้วหมองใจ เคยมีรักกับโลกแห่งไซเบอร์ ที่พลั้งเผลอเพราะเรายังเยาวัย ทั้งทุ่มเทมอบรักจนหมดใจ เขาจากไปเหลือเพียงเรากับน้ำตา------------------- ดีแล้วค่ะที่ลังเล จะมีใครรักเราได้ดีเท่า เรารักตัวเอง จริงมั้ยค่ะ
9 ธันวาคม 2548 16:13 น. - comment id 545097
เพื่อนกันเพื่อนกลอน
9 ธันวาคม 2548 16:31 น. - comment id 545101
เพียงแค่นี้ดีแล้วหากแน่วแน่ ที่ว่าแปรแท้ทุกสิ่งจริงเสมือน มีตัวตนค้นได้ไม่ลางเลือน วางหัวใจไม่เลื่อนเปื้อนลวงใคร
9 ธันวาคม 2548 18:23 น. - comment id 545120
รักหรือไม่อยู่ใจเราหรอกคิด แฟนหรือมิตรอยู่ที่จิตรเราเสกสรรค์ สุขหรือทุกข์อยู่ที่ตัวเราทั้งนั้น เน็ตหรือที่ไหนนั่น...ล้วนจากเรา ..............
9 ธันวาคม 2548 20:03 น. - comment id 545135
เศร้าอะไรน้อ ศิษย์พี่เรา
9 ธันวาคม 2548 21:53 น. - comment id 545177
...แวะมาอ่านตอนที่เจ้าของบ้านไม่อยู่ ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะน้องอัลมิตรา
9 ธันวาคม 2548 23:54 น. - comment id 545199
สวัสดีครับคุณอัลฯ....น้ำเองครับ... มาชื่นชมผลงานครับและขอแจมตามประสาคนคันมือนะครับ สิ่งใดจริง..ใดฝัน..ยามสับสน ดุจวังวน..เราท่าน..ผลกรรมหนอ แม้นตั้งจิต..เมตตากัน..ขวัญลออ ..บุญกุศลก่อ..เกิดสุข..ในใจเอย ใกล้วันปีใหม่แล้วเตรียมท่องเที่ยวพักผ่อนที่ไหนดีครับ
10 ธันวาคม 2548 07:17 น. - comment id 545240
หน้าส่วนตัว
ในเมื่อโลกเนตนั้นมันมายา*จริงๆขอรับ
บางใครก็อาศัยกลบทกลอน
ผ่านอักษรอ้อนบางใครให้ใหลหลง
รู้ต่อเมื่อหลวมตัวไปยากปลดปลง
เดินตกลงหลุมพรางบางบทกลอน
10 ธันวาคม 2548 12:44 น. - comment id 545289
ตอนจิตเหงาน่าจะกระซิบบอก ดีกว่าหาทางออกด้วยการเขียน มิใช่เล่ห์ลวงลิ้นสิ้นความเพียร แทบกระอักอาเจียรเพราะการงาน ต้องห่างหายกรายผ่านนานสักครั้ง ใจยังหวังเพียงใจได้ประสาน มิใช่บุญมิใช่กรรมที่บันดาล แต่มีฐานอยู่ที่ใจใฝ่คิดถึง เข้าค่ายให้สบายใจนะ...คงจะได้แฟนเด็ก ๆ อีกเพอเรอเกวียนแน่เลย...
10 ธันวาคม 2548 15:06 น. - comment id 545336
สวัสดีครับแวะมาอ่านนะครับคุณน้า ผมเอกนะครับ จำได้ไหม? แต่งได้ซึ้งจริงๆ ขอบคุณครับ
11 ธันวาคม 2548 11:42 น. - comment id 545392
ป้อนคำหลอก บอกคำลวง ห่วงและรัก อยากรู้จัก มักคุ้น จุนเจือจิต มอบคำหว่าน ผลาญคำรัก หวังใกล้ชิด แต่กลับปิด ซ่อนตัว ให้งัวงง มาหลอกลวง ห่วงใย ไถ่ถามสุข จนเผลอคิด ชิดใกล้ ใจลุ่มหลง ไม่อาจห้าม ปรามใจ ให้ลดลง สุดท้ายกลับ ไม่ยืนยง รักอะไร ----- มาเยี่ยมพี่อัลฯ ครับ
13 ธันวาคม 2548 09:06 น. - comment id 545761
อรุณสวัสดิ์ค่ะ เพื่อนทุกคน ... อัลมิตรามาตอบคอมเม้นท์ช้าไป ต้องขออภัยด้วยนะคะ เพิ่งกลับจากไปทำค่ายเยาวชน ที่ชัยภูมิ ขอเวลาสักนิดไว้จะเก็บเรื่องราว,เก็บภาพ มาเล่าสู่กัน คุณปลายภู .. :) ขอบคุณค่ะ ทุกๆวันอัลมิตราก็บอกตนเองเช่นนั้น เพื่อตัวเอง... คุณพฤหัส .. อยากเป็นแมงมุมมากกว่า ชักใยดักแมลง.. คุณเจ้าพานทองฯ .. ค่ะ รูปนี้สวยดี อัลมิตราก็ชอบ คุณwinterstar ..จะว่าไปแล้ว อัลมิตราไม่ค่อยมีความเชื่อด้านนี้นะ (ตายล่ะ ไม่ได้ลบหลู่ใครนะเนี่ย) คือว่า..อาจจะเป็นเพราะอัลมิตราทำงานในด้านนี้ ก็เลยรู้สึกเฉย ๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นบนจอคอมพิวเตอร์ค่ะ คุณextreme life .. ใช่แล้ว เพื่อนกัน เพื่อนกลอน คุณplaing_piu .. ทำให้อัลมิตรานึกถึงโคลง หลงรูปจูบจันทร์..ทันทีค่ะ คุณนัทนิตย์ .. เป็นโลกสมมุติ เพ้อฝันเอาแค่สุข ถ้ามีทุกข์เพราะเรื่องนี้ น่าเอาหัวโขกจอ น๊า .. ศิษย์น้อง .. ไม่เลย ศิษย์พี่หน้าระรื่นจะตายไป ดูสิ พี่ดอกแก้ว .. ช่วงที่พี่ดอกแก้วเขียน คงเป็นช่วงที่อัลมิตราเดินต๊อก ๆ อยู่ที่โลตัสแถวบ้าน ซื้อไมโลซอง หลายแพ๊คเหมือนกัน เอาไปเผื่อเด็กนักเรียน เผื่อบางคนจะหิว เดินหาซื้อถ้วยใส่ด้วย จากนั้น ก็ปุเรง ๆ ขนสัมภาระ (ขนาดที่ว่าขนใส่รถไปล่วงหน้าแล้วสองรอบ) ที่หนักอึ้งเดินทางไปร่วมก๊วน จุดนัดอยู่ที่ ที่จอดรถ ปลายทางสถานีรถไฟฟ้าหมอชิต ..ห้าทุ่มจึงเริ่มเดินทางค่ะ คุณน้ำ .. ปีใหม่ อัลมิตราคงไม่ได้ไปเที่ยวหรอก เป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วล่ะ ไม่ค่อยรู้สึกยินดีกับวันปีใหม่นัก ไม่ได้กลัวแก่นะ แต่ วันปีใหม่ที่ทุกคนรื่นเริง เป็นวันที่อัลมิตราต้องสูญเสียบุคคลสำคัญไป อีกอย่างในช่วงนั้น งานจะค่อนข้างสาหัสมาก จึงต้องอยู่เฝ้าโยงทำงานค่ะ คุณทานทองคำ .. ค่ะ เป็นเช่นนั้นจริง ๆ โลกของเน็ตล้วนแต่มายา คุณฤกษ์ .. กระซิบหูซ้าย ก็ออกทางหูขวา กระซิบทางวาจา จะมีค่าไฉน กระซิบด้วยลมปาก ต่างจากกระซิบจากหัวใจ แต่จะกระซิบอย่างไร ให้อีกใจได้รับรู้ ... :) มีความสุขมากค่ะ ในการไปค่ายเยาวชน คุณขาว-กรมท่า .. จำได้สิ รด. ในงานมิตติ้ง คุณกวีปกรณ์ .. สวัสดีจ๊ะ เพิ่งกลับมา ยังนอนไม่เต็มตาเลย งานกองพะเรอเกวียน เดี๋ยวซางานก่อน แล้วจะบรรยายให้ทราบนะ เรื่องไปค่าย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
