หน้าส่วนตัว
ห้วงอารมณ์ตามกาลเวลา
(เพียงสายลม)
แสงสีทอง สาดส่อง เป็นเส้นสาย
แฝงลวดลาย ลีลา ทาสีสัน
จากกลางวัน สู่ยามเย็น มองเห็นจันทร์
มิแปรนผัน หมุนเวียน เปลี่ยนเวลา
แสงสีทอง เคลื่อนกาย ห่มปลายฟ้า
เปลี่ยนเวลา เปลี่ยนนาที เป็นสีแสง
จากกลางวัน สู่ยามเย็น เป็นเพลิงแดง
มิแสแสร้ง หมุนเวียน แปรเปลี่ยนไป
นั่งมอง ท้องฟ้า สีหม่น
อ้างว้าง สับสน และหวั่นไหว
อยู่คนเดียวตรงนี้....ปล่อยให้ใจลอยไปไกล
หวังแค่เพียง.......อาจลืมทุกข์ใดใด...ที่เคยมี
อีกไม่นาน........สายฝนจะหล่นใช่ไหม?
ร้องไห้มาเถอะฟ้า...ไม่ต้องเกรงใจ
เพราะฉันเอง....ไม่ต่างอะไร...กับฟ้าเลย...
Silky 8 ธ.ค. 2548 19:05 น. - ID 84073 
1064
5
0
8 ธันวาคม 2548 23:47 น. - comment id 544889
ฟ้ามีอานุภาพยิ่งนักค่ะ
9 ธันวาคม 2548 08:44 น. - comment id 544938
เคยร้องไห้แข่งกันกับฟ้าด้วยล่ะค่ะ อิอิ ชนะด้วยน้า หยุดร้องทีหลังอ่ะ
9 ธันวาคม 2548 09:55 น. - comment id 544969
สวัสดีค่ะ บางห้วงอารมณ์ ก็อยากเศร้านะ หน้าฝนนี้จะหดหู่หน่อย หน้าหนาวนี่จะ เหงานิดๆ หน้าร้อนออกจะขี้หงุดหงิด หน่อยอ่ะนะ
10 ธันวาคม 2548 00:49 น. - comment id 545207
เราใต้ท้องฟ้ากันน่ะค่ะ
จริงไหมค่ะพี่ทิกิ
10 ธันวาคม 2548 00:51 น. - comment id 545208
คุณเพียงพล้วเก่งจัง...กาต่ายก๊เคยร้องค่ะแต่อ้าปากกว้างไปหน่อยเลยกินน้ำฝนแทนน้ำปะปาสะอิ่มน่ะค่ะ
10 ธันวาคม 2548 00:55 น. - comment id 545209
แหมๆๆๆคุณแมงกุดจี่ค่ะขาดอีกอารมณ์หนึ่งค่ะ
ห้าฝนกีมี หน้าร้อนก็มา หน้าหนาวก็ใช่
(แล้วหน้าตาล่ะค่ะ.....อารมณ์ไหนกานเอ่ย...)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
