แด่...พ่อผู้จากไป ในหลายครั้ง...ในหลายความรู้สึก...ของคนหลายคน ในวันพ่อ........เราจะมองย้อนกลับ.....ยามเราเยาว์วัย ในมโนภาพ.....ภาพของพ่อ..........ยังคงไว้ในหัวใจเสมอ พ่อคือผู้ให้......คอยคุ้มครอง........ เป็นเกราะป้องกันให้เราเสมอ ในวันพ่อทุกปี....เราถ่ายทอดความรู้สึก...ความรัก....ความห่วงใย เคยสักครั้ง......เราเคยถามพ่อไหม.....ว่าท่านรู้สึกอย่างไร อาจมีพ่อ..บางคน...ในหลายคน.....รู้สึกได้ อยากให้ครอบครัว..เป็นเกราะคุ้มภัยผู้เป็นพ่อบ้าง พ่อก็แค่....มนุษย์ผู้ชาย....ย่อมมีอารมณ์ออ่นไหวและเปราะบาง อยากให้ลูกทุกคน..มองพ่อด้วยความเข้าใจ... เราควรทำความดีเป็นลูกที่ดี...ในขณะที่พ่อยังมีชีวิตอยู่ เพียงคำพูด..เพียงตัวอักษร....แต่ไม่ได้กระทำ คงไม่มีประโยชน์อันใด....การกระทำเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ไม่มีใครรักเราเท่าพ่อรัก พ่อคอยถนอมฟูมฟักและรักใคร่ ยามลูกป่วยพ่อเป็นห่วงดั่งดวงใจ ลูกอยู่ไหนพ่อเฝ้าทุกโมงยาม ยามลูกบาดเจ็บมีรอยแผล พ่อดูแลใส่ยาอย่างชิดใกล้ ยามลูกเศร้าหมดสุขและทุกข์ใจ พ่อห่วงใยปลอบโยนทุกเวลา วันนี้พ่อไม่อยู่ดูโลกแล้ว เหมือนดวงแก้วขาดหายมลายขวัญ พ่ออยู่ที่หนใดที่ไหนกัน ใจลูกนั้นโหยหาและอาลัย ขอให้พ่อสถิตในสรวงสวรรค์ อยู่ในทิพย์วิมานที่มาดหมาย ลุกขอเกิดเป็นลูกพ่อ...ทุกชาติไป เกิดชาติใดขอได้พบประสบกัน
4 ธันวาคม 2548 12:13 น. - comment id 543671
อือ คิดถึงเพลงใครหนอรักเราเท่าชีว้น ใครหนอใครกันให้เราขี่คอ คิดถึงพ่อเนาะ
4 ธันวาคม 2548 12:47 น. - comment id 543680
วันนี้เอมมีพ่ออยู่ .. เอมจะอยากทำอะไรให้พ่อเอมจะรีบทำ .. รวมทั้งแม่ด้วย .. เพราะว่าคนที่รักเราจริง ๆ ก็อย่างคุณว่า .. ไม่มีใครรักเราเท่าพ่อและแม่อีกแล้วล่ะค่ะ
4 ธันวาคม 2548 17:09 น. - comment id 543721
"พ่อของข้า\" พ่อของข้าความรู้น้อยเพราะเรียนต่ำ เท้าของพ่อคอยเหยียบย่ำในไร่สวน มีเครื่องมือใช้หากินคือแหอวน อยู่ในสวนไร่นามาช้านาน พ่อของข้าต้องตื่นนอนแต่เช้าค่ำ พ่อคอยย้ำว่าเป็นคนต้องขยัน อย่าทำตัวไร้สาระไปวันวัน และอย่ามัวนอนฝันถึงวันไกล พ่อของข้ามีฟ้าเป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา มีต้นไม้คอยหยอกเย้าเมื่อยามเหนื่อย และมีดินเป็นเพื่อนชมแสงเดือน มีฝนเยือนพรมร่างยามร้อนกาย พ่อของข้าปลูกต้นไม้ด้วยความรัก คอยฟูมฟักเอาใจหมั่นรักษา ทำอย่างนี้อยู่ทุกวันทุกเวลา เพื่อต้นไม้ใบหญ้าได้งอกงาม พ่อของข้าไม่ได้มีซึ่งยศศักดิ์ พ่อใช่จักร่ำรวยเป็นเศรษฐี พ่อของข้าใช่พ่อค้าที่มั่งมี พ่อข้านี้แค่ชาวนาตาดำดำ ข้าภูมใจที่เกิดมาเป็นลูกพ่อ พ่อไม่เคยหน่ายท้อให้ข้าเห็น ทุกอย่างที่พ่อทำแม้ลำเข็ญ พ่อยังเป็นอย่างนี้อยู่เรื่อยมา ถึงใครมองที่พ่อทำดูไร้ค่า ถึงใครว่าที่พ่อทำไร้ความหมาย สิ่งทีพ่อทำแม้มันจะไม่สบาย ทั้งใจกายของพ่อข้าเข้าใจ.
4 ธันวาคม 2548 22:45 น. - comment id 543751
คุณพ่อคุณแม่สิค่ะคุณไรไก่ ค่ะใช่คิดถึงท่านมากเวลาเราอยู่อนุบาลจะได้ขี่คอคุณพ่อประจำ....คิดถึงจังค่ะ
6 ธันวาคม 2548 11:29 น. - comment id 543956
6 ธันวาคม 2548 13:03 น. - comment id 544007
สวัสดีค่ะ มะกรูด...เมื่อก่อนไม่เคยมีเรื่องดี ๆ เกี่ยวกับพ่อเลย.. ภาพพจน์ของพ่อที่มีในใจคือ ภาพลบ พ่อ...ไม่เคยมีเรื่องทำให้ประทับใจ... และทำให้เราทุกคน...พี่น้อง รักแม่มาก รักมากที่สุด...แต่พอแม่จากพวกเราไป เรา...เหลือเพียงพ่อเท่านั้น เราทุกคน มีเพียงพ่อเท่านั้น...ภาพที่เคยมีตั้งแต่เล็กจนโต ก็เลือนไป พวกเราเป็นผู้ใหญ่กันหมดแล้ว ทำให้รู้ได้เห็น และได้เรียนรู้ชีวิต ทำให้เราทุกคนรักพ่อ... แต่ก็หาคำตอบไม่ได้หรอก ว่าถ้าวันนี้แม่ไม่จากไป เราจะรักพ่อมั้ย?.... แต่ก็บอกได้อย่างเต็มภาคภูมิว่า *ฉันรักพ่อ*