ทุกวันผ่านได้พบประสบสาน ทั้งงานการผองเพื่อนที่หลากหลาย อีกผู้เป็นที่รักทั้งมากมาย รวมอมิตรใช่สหายแต่ฝ่ายเดียว เพียงงานผ่านพ้นไปก็ใจโล่ง จิตปลอดโปร่งก็ยังต้องคอยเหลียว เพื่อนเราหละคนที่รักใช่คนเดียว ทั้งพ่อแม่พี่น้องเอี่ยวเกี่ยวกันมา เมื่อเริ่มรุ่งวันใหม่ใช่ไหมหนอ วันที่รอวันที่หวังความเจิดจ้า เช้าวันใหม่ก้าวต่อไปกับเวลา จะเหนื่อยหนักอ่อนล้าสักปานใด บนหนทางการปีนป่ายที่ต้องเจอ ความทดท้อก่อเสมอมิห่างหาย แล้วตัวเราเล่าแกร่งพอหรือไร มิมีหรือวันไหนจะอ่อนแรง เหนี่อยกับงานหนักหน่วงมิห่วงเท่า ตัวของเราล้าเพียงพักไม่สิ้นแสง แต่ดวงจิตลึกเล่าเหงาสุดแรง มิอาจเอื้อนเอ่ยแจ้งแก่ผู้ใด เมื่อดวงไฟของวันหมุนมาสู่ ถึงประตูการพักความเคลื่อนไหว จงพักเถิดพี่น้องพ้องเพื่อนไทย เพื่อเพิ่มแรงแห่งวันใหม่คว้าชัยกัน
4 ธันวาคม 2548 11:41 น. - comment id 543669
ชอบ ๆ
4 ธันวาคม 2548 13:01 น. - comment id 543690
ด้วยรักและห่วงใยเช่นกันค่ะ กำลังใจค่ะ ... จะพาก้าวผ่านทุกสิ่งทุกอย่างไปได้ด้วยดี เอมเชื่อว่างั้นนะคะ
6 ธันวาคม 2548 14:12 น. - comment id 544045
++++ ++ + ไม่มีสักวัน..ที่ไม่อ่อนแรง.. แต่..สู้นะ.. + ++ +++
6 ธันวาคม 2548 14:24 น. - comment id 544050
มาเยี่ยมนะ