หน้าส่วนตัว
กู คือ ชาวนา
หยาดเหงื่อหยาดหยดย้อยหยาดย้อยหยด
หลั่งรินรดไหลหลั่งหลังชาวนา
กว่าจะได้ข้าวหนึ่งเม็ดเป็นภักษา
มาหล่อเลี้ยงชีวาประชาชี
ตื่นแต่เช้าก่อนไก่ขันตะวันส่อง
พลิกท้องทุ่งไร่นาตามวิถี
ไถคราดดำทำนามาแรมปี
ไม่เคยมีปริบ่นคนทำนา
ถูกเหยียบย่ำซ้ำเติมไม่ย่อท้อ
ไม่เคยต่อแม้ถูกกดลดราคา
หลวงไม่เหลียวรัฐไม่แลเราชาวนา
เหล่าตาสาก็ไม่ท้อขอไถทำ
ข้าวหนึ่งเม็ดแตกกอชูช่อรวง
เหลืองหลายรวงบนผืนทุ่งดั่งทองคำ
มึงเห็นไหมหยาดเหงื่อกูผู้ไถทำ
เพียรตรากตรำหวังกำไรเพียงรวงทอง
หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดินนั้นคือกู
ขอพวกมึงจงจดจำใส่สมอง
ข้าวทุกคำที่พวกมึงกินจนอิ่มท้อง
มาจากพ้องพวกตาสาชาวนาไทย
หยาดเหงื่อหยาดหยดย้อยหยาดย้อยหยด
น้ำตาหยดรดหลั่งข้างแก้มใคร
ท้องทุ่งทองของชาวนาทั่วฟ้าไทย
เปลี่ยนแปลงไปเป็นโรงงานสถานบันเทิง
๔๔ ทานทองคำ ๔๔
๓ ธันวาคม ๔๘
๑๘.๐๐ น.
ทานทองคำ 3 ธ.ค. 2548 16:00 น. - ID 83946 
1330
2
0
3 ธันวาคม 2548 23:00 น. - comment id 543621
อ่านแล้วเหงื่อเกือบซึมแน่ะ ..ดุเดือดดีจัง ยังสงสัยอยู่ว่า อยู่เมืองซามูไรแล้วผันตัวไปเป็นชาวนาตอนไหน ..ดีที่เห็นแหล่งที่มา สวัสดีค่ะ
4 ธันวาคม 2548 05:53 น. - comment id 543637
ขอบคุณพี่ดอกแก้วครับ พอดีที่ญี่ปุ่นตอนนี้กำลังเกี่ยวข้าวเหมือนกันครับ แต่เขาใช้เครื่องจักรครับนาทั้งแปลงเกี่ยวแค่สองคนเท่านั้นแหละครับ
4 ธันวาคม 2548 13:03 น. - comment id 543692
ทุกหยาดเหงื่อของชาวนา .. เลี้ยงให้เอมมีชีวิตและเติบโตจนทุกวันนี้ค่ะ... เคยได้ยินมาว่า .. คนขายข้าว ( ชาวนา ) ขายได้ราคานิดเดียว แต่เราซื้อข้าวกับแพงแสนแพง ... ตังค์เข้ากระเป๋าคนกลางหมด ..
4 ธันวาคม 2548 14:13 น. - comment id 543713
*ทะเลใจ*จริงแล้วขอรับ ข้าวของเราราคาถูกเพราะคนกลางนายทุนที่เอาเปรียบเราไงครับชาวนาไทยจึงได้อับจนถึงทุกวันนี้
5 ธันวาคม 2548 09:28 น. - comment id 543808
สาวนา.. กว่าจะได้มาชื่นชม บทกวีล้ำค่าทางใจบทนี้ ที่รักแสนรัก แผ่นดินผืนทองแห่งท้องทุ่งแห่งผองไทย ก็นานเลยค่ะ เพราะมัวยุ่งๆ และ กำลังจะมุ่งหน้าไปกราบพระองค์โตค่ะ ในเช้านี้..ที่แสนเป็นวันมิ่งมหามงคล ของปวงชนชาวไทยนะคะ งานงามดีงามดินงามใจมากค่ะ
5 ธันวาคม 2548 13:33 น. - comment id 543832
ตักข้าวแต่พออิ่ม อย่าเหลือทิ้งเพราะแลกมา ตรากตำของชาวนา คือคุณค่าภักษาไทย กินข้าวแต่พออิ่ม พอแรงวิ่งทำงานไหว สู้ทนทำต่อไป แบกคันไถรับใช้ชน.. .. แม่สอนไว้ กินข้าวอย่าให้เหลือ ไม่พอยังตักเพิ่มได้....อืม! ถ้ากินหก แม่จะให้แบกไปทิ้งแม่น้ำ..อยู่ไกลจากบ้านมาก..พึงระวังค่ะ..
5 ธันวาคม 2548 20:34 น. - comment id 543868
***กุ้งหนามแดง***ใช่แล้วครับ ข้าวทุกจานอาหารทุกอย่าง เป็นของมีค่า สมันเข้าค่าย นศท ต้องร้องเพลงนี้ก่อนกินข้าวทุกครั้ง เชื่อไหมกินแทบไม่ลงเลยแหละ
6 ธันวาคม 2548 06:57 น. - comment id 543891
เปิบข้าวทุกคราวคำจงสูจำเป็นอาจิณ เหงื่อกูที่สูกินจึงก่อเกิดมาเป็นคน ข้าวนี้น่ะมีรสให้ชนชิมทุกชั้นชน เบื้องหลังสิทุกข์ทนและขื่นขมจนเขียวคาว จากแรงมาเป็นรวงระยะทางนั้นเหยียดยาว จากรวงเป็นเม็ดพราวล้วนทุกข์ยากลำเค็ญเข็ญ เหงื่อหยดสักกี่หยาดทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น ปูดโปนกี่เส้นเอ็นจึงแปรรวงมาเปิบกิน น้ำเหงื่อที่เรื่อแดงและน้ำแรงอันหลั่งริน สายเลือดกูทั้งสิ้นที่สูซดกำซาบฟัน ............เยี่ยม......................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
