เสียงตอบจากใจ

Silky

เสียงโทรศัพย์  
                  เสียงคนคุ้นเคย
                  เสียงของสายลม
                  เสียงของลมหนาว
                  เสียงของดวงดาว
                  เสียงเรียกร้องจาก..ก้นบึ้งหัวใจ....
                  เคยรับรู้ได้
                  มีมากขึ้นทุกวัน
             
                  เคยไหมน่ะ...ในบางครั้ง
                 อยากมีใครปลอบโยน
                 อยากมีใครให้กำลังใจ
                 ในหลายปัญหา
                 มาร่วมต่อสู้ฝันฝ่า
                 เป็นกำลังใจของกันและกัน
                 คงได้แต่แอบคิดแอบฝัน
                 จะมีวันนั้นบ้างได้ไหม
         
              ไม่ใช่   ไม่เคยหวั่นไหว
              อาจแต่     ไม่อาจทำตามหัวใจเรียกร้อง
              แท้จริง      ความผิดหวังยังวนเวียน
              อยู่ในมโนภาพเสมอ
              หัวใจ    คงออ่นแอ    พ่ายแพ้อารมณ์
              เหมือนดั่งสิ้นหวัง
              ไม่อาจทำดั่งใจคิด     ดั่งเสียงสะท้อนจากหัวใจ
              อยากจะบอกความนัย
              บางครั้ง..ในหลายครั้ง...รุ้สึกเสียใจ
              ไม่สามารถเรียกกลับคืนมาได้   ดั่งใจหวัง
                         ดีใจและขอบคุณ
               ที่วาสนา.....พานพบและรู้จัก
               ในหลายความรู้สึก
               คงพูดออกมาเป็นคำพูดไม่ได้
               ถึงคุณ..ผู้มีหัวใจอบอุ่น
               ความเป็นคุณคงอยู่ในใจฉันตลอดไป
               กาลเวลา  ลบเลือนเรื่องราวได้
               แต่กาลเวลา  มิได้  ทำให้คุณห่างหาย
               หรือลบเลือนไปจากหัวใจฉันสักครั้ง
               จึงได้ส่งผ่านเป็นคำจารึกไว้เป็นอักษร
                 
               อยากให้คุณอ่าน
               ทบทวนเรื่องราวเหล่านี้.....หลายครั้ง...
               วาดผ่านอักษรแทนใจ
               ฉันคือฉันในวันนี้
               คือคนที่มีคุณอยู่ในใจ  เช่นวันวาน