มาถึงแล้วเย็นนี้ที่เฝ้าคอย ใจมันลอยไปหาเธออยู่เสมอ เวลาที่ได้กลับบ้านพร้อมกับเธอ ทั้งได้เจอได้นั่งข้างๆกัน อุ่นใจแล้วแค่มีเพียงเธอกับฉัน เรามีกันคงมั่นไม่หวั่นไหว อุปสรรคนับพันร่วมฝ่าไป ด้วยหัวใจที่คงมั่นของสองเรา นั่งข้างกันมันอุ่นใจยามเราหนาว หนทางยาวเพียงใดไม่ไหวหวั่น เพลงของเราอยู่ในใจกันและกัน ขอรักเราคงมั่นนิรันดร
29 พฤศจิกายน 2548 20:39 น. - comment id 542699
นานมาแล้ว ได้ขึ้นรถเมล์กลับบ้านพร้อมใครคนหนึ่ง เขาจะมารอตรงป้ายรถเมล์ต้นสายเสมอ นั่งรถกลับบ้านด้วยกัน คุยกัน ตั๋วรถเมล์ใบที่เคยได้มา ยังอยู่นะ มันเก่าเหลือง เกือบกรอบ แต่ความรู้สึกที่ได้นั่งรถกลับบบ้านกับใครคนนั้น ยังอยู่ตรงนี้ที่หัวใจ อย่าปล่อยให้ความรู้สึกดี ๆ กับเรื่องที่ดูเหมือนเล็กน้อยนี้ผ่านไปนะคะ เก็บเกี่ยวไว้ซะ วันข้างหน้า เมื่อนึกถึง หัวใจจะอิ่มเอิบ รอยยิ้มจะบังเกิด แบบแทบไม่รู้ตัว
30 พฤศจิกายน 2548 14:29 น. - comment id 542865
อ่านแล้วนึกถึงสมัยก่อรที่นั่งรถเมล์เลย ตอนนี้เปลี่ยนไปนั่งรถสองแถวแทน อิๆๆ
30 พฤศจิกายน 2548 19:49 น. - comment id 542935
เปลี่ยนเป็นนั่งสามล้อดีกว่าค่ะอยากนั่งด้วยกันนานๆๆค่ะ
1 ธันวาคม 2548 17:35 น. - comment id 543187
ตอบ...คุณพระจันทร์เศร้า แน่นอนครับ...ผมจะเก็บช่วงเวลาดีๆที่ผมกับเค้ามีด้วยกันตลอดไป คุณพระจันทร์เศร้า ก็อย่าลืมความทรงจำดีๆเหล่านั้นนะครับตอบ...คุณเฟี้ยตเตอร์อิอิ..ถึงแม้ตอนนี้นั่งรถ2แถวแทน ยังไงก็สามารถมีช่วงเวลาดีๆได้ครับ ตอบ...คุณ tamako_29สำหรับผม ถึงแม้จะนั่งด้วยกันไม่นาน แต่แค่นั้นผมก็มีความสุขแล้ว(แต่ถ้าได้นั่งด้วยกันนานกว่านี้ก็ดี...อิอิอิ