ปาดน้ำตาแทนหมึกจารึกถ้อย แทนคำพูดเป็นร้อยที่คอยกลั่น เธอต้องการจากลาไม่ว่ากัน แต่เขานั้นมารับเธอกับตา หน้าเธอสวยแต่ใจกับไม่ซื่อ ทำคนบื้อคิดมากจวนอยากบ้า หากปากเธอไม่เคยเอ่ยรักมา ฉันคงไม่ใจกล้าน้ำตานอง เธอได้รักความสุขไปทุกอย่าง ทิ้งฉันอยู่ระหว่างท่ามกลางห้อง ไม่มีเศษเมตตาเผลอมามอง ก่อนเธอต้องก้าวห่างกับบางใคร กลีบดอกโศกล่วงหล่นลงบนพื้น ทนกล้ำกลืนรักร้าวคราวหมองไหม้ ฝืนอยู่อย่างเหว่ว้าทอดอาลัย สุดขืนใจลืมลงเพราะคงรัก ได้แต่คิดทบทวนหวนรำลึก ความรู้สึกไออุ่นเคยหนุนตัก หนาวแสนหนาวก็หายกายพิงพัก และรู้จักซาบซึ้งคิดถึงกัน อยากจะลืมรักหวานวันวารนี้ ตราบยังมีหัวใจเต้นไหวสั่น วอนเธอหลังตัดสวาทขาดสัมพันธ์ แม้ความฝันช่วยเอาไปอย่าให้เจอ
27 พฤศจิกายน 2548 14:33 น. - comment id 541819
กลีบดอกโศกเจ็บช้ำ..โดนย่ำเหยียบ ใจเหงาเงียบเธอจากลาน้ำตาไหล คืนอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวเหลียวหาใคร ตัดสวาทฤากลอยใจ..ไยง่ายนัก **เศร้าจัง**
27 พฤศจิกายน 2548 15:17 น. - comment id 541826
จารึกถ้อยร้อยกลอนมากรองรัก ลงสลักปักแน่นดั่งแผ่นหิน รักน้องมากแค้นมากจากผืนดิน มาลืมสิ้นถ้อยคำรักจากคนลวง
27 พฤศจิกายน 2548 15:18 น. - comment id 541827
27 พฤศจิกายน 2548 15:24 น. - comment id 541831
แค่เพียงหนึ่งพึงรักยากจะได้ ใครต่อใครต่างเฝ้าเป็นเจ้าของ ถอนตัวเดินจากไปไม่เรียกร้อง แม้จะต้องทนร้าวหนาวหัวใจ....
27 พฤศจิกายน 2548 16:02 น. - comment id 541847
ดอกโศกร่วงแล้ว.. ไม่นานดอกรักจะบานจ้ะ
27 พฤศจิกายน 2548 16:51 น. - comment id 541856
ถึงยังไง ก็ยัง.......เสมอค่ะ
28 พฤศจิกายน 2548 07:44 น. - comment id 541973
มารักกะเราแทนก็ได้นะ อย่าเศร้าไปเลย --- บางทีเราอาจเกิดมาคู่กันก็ด้าย คิคิ.. ---