ตวัดเส้นเร้นรอยค่อยแต้มสี ฤๅจะควักดวงฤดีมาทาบฝัน หลั่งหัวใจไหวพลิ้วริ้วรอยวัน ลืมสิ่งสรรพแปรผันละโลกแล้ง ดิ่งลงลึกผลึกภาพอาบความรัก แม้ชังผลักกลัวผวาทาสีแสง เหนือภาพใด .. ใสกระจ่างพร่างรอยแรง คือสื่อสารภาพแสดงแก่นชีวิต เหนือภาพใด .. เหนือภาพสร้างพร่างสีสัน คือความฝัน ความเป็นมา ค่าวิจิตร อันจินตกรรมนำพาค่าความคิด เปี่ยมประดิษฐ์ทุกแต้มหมึกผลึกรอย เหนือภาพใด .. ยิ่งกว่าเหนือภาพนั้น คือสิ่งจริงเสกสรรกลั่นคำถ้อย อาศัย "กาลเวลา" มาเสริมคอย ให้ทุกร้อยทุกหยดจรดจำ จึงเป็นภาพเหนือภาพอาบอ้างอิง เนื้อเดียวกับสิ่งจริงแปรหงายคว่ำ เป็นภาพที่ไม่ต้องสร้างอย่างใจนำ มิเบลอเลือนเสมือนคำใครย้ำคิด ภาพจริงใด ภาพเสมือน ภาพเลือนวาด ไม่สามารถสื่อสารผ่านดวงจิต หากภาพเห็นที่เป็นไปได้ทวนทิศ เหนือภาพใดประดิษฐ์ในโลกนี้ ตวัดบ่วงดวงใจให้นิ่งสุด กว่าลงจุดเชื่อมตาประสานสี เชื่อมสัมผัสศรัทธาทอชีวี จึงประสานภาพที่มีได้ดั่งใจ.
26 พฤศจิกายน 2548 08:11 น. - comment id 541506
พี่รุ่งเอมอยากทำได้แบบพี่จังค่ะ
26 พฤศจิกายน 2548 09:52 น. - comment id 541519
ต่อรูปร่างรูปทรงลงสีสัน สาระพันแต้มแต่งเป็นต่างต่าง หลากลีลาหลากเร้นเป็นแนวทาง แต่ละอย่างผิดแผกแตกต่างไป แต้มสีสันสื่อสารวิญญาณศิลป์ ตามเจตน์จินตน์จัดแจงด้วยแรงใฝ่ ตัดความฝันฟุ้งเฟ้อ+เพ้อ ออกไป แต่งความฝันด้วยใจสงบเย็น ภาพสวย ภาษาสวยมากครับ
26 พฤศจิกายน 2548 10:07 น. - comment id 541522
มองโมนาลิซ่าพาให้คิด ยิ้มที่ติดดูไปไว้เสมอ ว่าเป็นเพียงแค่ยิ้มกริ่มเลิศเลอ หรือว่าเป็นยิ้มเผลอเสนอคม มองภาพวาดมุมมองสองความคิด ว่าถูกผิดอยู่ที่ใดให้เหมาะสม อย่ามองแค่ความเฟ้อฟุ้งค่านิยม เพราะงามสมบทกวีมีที่ใจ
26 พฤศจิกายน 2548 11:49 น. - comment id 541540
ภาพที่สนิทในดวงจิตที่สุด ก็คงเป็น ภาพแห่งความประทับใจละกระมังคะ ^^
26 พฤศจิกายน 2548 20:55 น. - comment id 541633
27 พฤศจิกายน 2548 08:39 น. - comment id 541710
มองดูภาพงามซึ่งเธอสรรค์บรรจง ตวัดปลายปากกาลงเน้นขีดเขียน สร้างกวีงามซึ้งด้วยพากเพียร เพื่อผองพี่น้องแวะเวียนชื่นชมงาน ----- สวยงามมากเหลือเกินครับพี่รุ่ง สักวันกรจะเขียนได้อย่างพี่บ้าง ---- ปล. สัญญา
27 พฤศจิกายน 2548 18:44 น. - comment id 541872
..งานงาม...ด้วยความหมาย..และลีลากลอน... ...ไพเราะและให้แนวคิดค่ะ... แวะมาทักทายกันนะคะ...