เหมันต์ผันลมพัดพรมพร่าง พัดกลางวิถีที่เหน็บหนาว หอบความเยือกเย็นเป็นเยือกยาว ให้หนึ่งรอยร้าวยิ่งหนาวนาน ฝันถึงหนึ่งใครให้ผ้าห่ม ฝากลอยกับลมที่พรมผ่าน ห่มคลุมหัวใจได้พบพาน- ไออุ่นกรุ่นกาลสานเวลา ฝันหนึ่งดวงใจได้ไอรัก จากผู้ตระหนักในคุณค่า มองความโดดเดี่ยวเปลี่ยวอุรา เคียงหยดน้ำตาที่โง่งม ให้หนึ่งเหมันต์ได้หันมอง ลึกความหม่นหมองไร้ผ้าห่ม หนาวกายถึงทรวงห้วงระบม หนาวนี้หวังผ้าห่ม...ตราหัวใจ
24 พฤศจิกายน 2548 01:06 น. - comment id 540557
รักษาสุขภาพด้วย สวัสดีครับ
24 พฤศจิกายน 2548 08:41 น. - comment id 540581
อากาศเย็นแล้วรักษาสุขภาพนะครับ
24 พฤศจิกายน 2548 08:47 น. - comment id 540587
ชอบครับ
24 พฤศจิกายน 2548 12:33 น. - comment id 540696
อยากมีสักผืน เผื่อค่ำคืนที่เหน็บหนาว แต่ว่ารอแล้วไร้แม้เงา ผ้าห่มกันหนาวหัวใจนั้นไม่มา
24 พฤศจิกายน 2548 14:39 น. - comment id 540792
อยากมีสักผืนเหมือนกัน.อิอิอิ
24 พฤศจิกายน 2548 15:07 น. - comment id 540809
ผ้าห่มหนาตรานี้ซื้อที่ไหน บอกซิจะรีบไปเที่ยวซื้อหา เพื่อได้อุ่นไอรักบางสักครา จึงอย่าช้ารีบบอกอย่าหลอกกัน เขามีขายแถวไหนค่ะเนี่ย จะได้ไปซื้อใช้บ้าง อิอิ (ชื่นชมในผลงานค่ะ)
24 พฤศจิกายน 2548 20:37 น. - comment id 540951
บทกลอนเข้ากับบรรยากาศยามหน้าหนาวเลยนะค่ะ ทำให้อยากมี..ผ้าห่มใจซักผืนแล้วซิ..แต่คงต้องดูเนื้อผ้าห่มหน่อย..ให้แค่พออุ่นๆๆพอ ไม่ถึงกับร้อนเกินไป..ใช่ไมจ๊ะ...ชอบอากาศแบบนี้จัง...เนอะ ชอบมั๊ยค่ะ...คุณนัทนิตย์ (ผ้าห่มใจที่มีอุ่นมั๊ยจ๊ะ...)
24 พฤศจิกายน 2548 21:48 น. - comment id 540981
ขอบคุณครับ พี่ก่อพงษ์.... บินเดี่ยวฯ ร้อยแปดพันเก้า ทะเลใจ แสงไร้เงา ผู้หญิงไร้เงา : มีขายหลายร้านครับ korya_t :ชอบมากครับ