ชอบตบยุงกระทุ้งมดซดคุณหนอน ยามจะนอนยิงหนังยางใส่ข้างฝา เห็นจิ้งจกตกมาดิ้นปลิ้นหูตา แมงเม่ามาผมเปิดไฟใส่น้ำรอ ให้คางคกสูบบุหรี่ฮี่ฮี่ขำ เห็นหน้าคว่ำควันฉุยพ่นปุ๋ยปร๋อ งัดปากหมาสุรากรอกกระฉอกคอ จนมันถ่อสังขารคลานเซโซ เข้าคาเฟ่เหล่หญิงเหมือนลิงแหละ มือมักแหมะหมุบหมับชอบจับโถ กับไม่แอ้มแก้มน่ะเอาเหมือนเฒ่าโค อ่อนล่ะโอ้ปากอ้าย่าไม่กิน บาปทุกวันมันยังไงไอ้กระผม อยากจะชมบุญฌานญาณกสิณ ที่บอกบุญสุนทานต้านมลทิน พรุ่งนี้รินเหล้าก่อนจะย้อนมา/. .................................... ฮิ ๆ อย่าคิดมากนะครับ : ราม ลิขิต - [ 22 พ.ย. 48 23:47:34 ] http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3896491/W3896491.html#18 เรียนท่านราม..ลิขิต..ชีวิตหนึ่ง มองให้ซึ้งถึงตน..คนมีค่า แฝงด้วยธรรม..นำใจ..ใส่ศรัทธา อยู่กับบุญทุกเวลา..ทุกคราดี .....ส่วนที่ท่านบรรยาย..ให้เห็นขำ มิรู้กรรมชนิดไหนให้บัดสี ..มองตลกเฮฮาประชาชี วิบากมี..ไล่ตาม..มิขามเลย... ...คือกระแสผู้คนบนประเทศ ซึ่งแจ้งเหตุตกต่ำแล้วทำเฉย ต่อแต่หน้าศาสนา..ซึ่งงอกเงย จะเลื่อนเลยเอเชีย..เสีย.สิ้นบุญ ....พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ชัดอยู่ ลองหาดูอ่านได้สนับสนุน ว่าต่อหน้า..ชาติฝรั่ง..ตั้งค้ำจุน พุทธคุณเลื่อนทวีป..ไทยถีบจม ....ก็แค่นั้น...จรรโลง..พระศาสนา ช่วยคนพาทุกข์หายกายผสม.. เขาแจ้งมาอนุโมทนาทุกคารม ผ่านโง่งม..นำบุญ..เข้าหนุนเรา ....เกิดชาติหนึ่ง..พึงเน้น..เห็นคุณค่า สร้างศรัทธามั่นแม้นแผ่นดินเขา ต่อธรรมะพุทธองค์คงเช่นเงา.. ต่อพระสงฆ์ก่อนอับเฉา..เนาต่างแดน ขอบคุณคุณราม ลิขิตที่แวะมาเยี่ยมเยือนค่ะ ช่วยๆบอกบุญบอกต่อกันไป...บุญใครทำเขา ขอมาเราก็ต่อไป ใช้ปัญญาว่าเราทำอะไร ช่วยศาสนาแบบไหน คนบวช..ก็ดี เขาบวชแล้ว..ช่วยสร้างให้เขาได้มีที่อยู่ระหว่างบวช สงบเป็นสัปปายะ...ก็ดี เขาได้ศึกษาธรรมะ..พระไตรปิฎก เล่มหนังสือ ซีดี..คอมพิวเตอร์...ก็ดี เขาจะเทศนาให้ประชาชนได้ฟัง...ตามธรรมเนียม พระภิกษุสงฆ์ไทยต้องมี ตาลปัตรไว้กั้นอกุศลกรรม เขาต้องปิดไว้ไม่แอบมองสาวสมัยใหม่ นุ่งน้อยห่มน้อย คับติ้วให้กิเลศกามกำเริบ...ก็ดี เท่านี้แหละค่ะ ท่านเขียนได้ขำมาก แต่ข้าพเจ้ากำลังปลงว่า...ในที่สุดศาสนาจะเคลื่อนย้าย ทวีปไปอยู่เมืองฝรั่งกันหมด เด๊ยวนี้ ต้องอ่านธรรมเป็นภาษาฝรั่งเข้าใจมากกว่า ฟังบาลี ก็จริงนะคะ ฟังเพลงแผ่เมตตาเว็บพลังจิตด็อทคอมเขานำไปวาง ไว้ให้ค้อปี้ไฟล์ไปฟังฟรี นี่แหละ เราฟังบาลีกับฟังไทยรำคาญหู พอฟังฝรั่งพากย์บทสวดเมตตาสิบทิศ กลับรื่นหู อย่างนี้ จะไม่ไปศรัทธาเกิดชาติหน้าไปเกิดกับฝรั่งก็ คงไม่ได้ซะแล้ว..เฮ้อปลงนะไทย ทิกิค่ะ http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3896491/W3896491.html#19 ฤาพุทธธรรม...เลื่อน..ทวีป...?
23 พฤศจิกายน 2548 14:19 น. - comment id 540350
อันเนื่องมาจาก บอกบุญ ตาลปัตร ซึ่งเขียนไว้ใน http://coolpoem.pantown.com/ และนำมาลงที่นี่ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem83610.html และ ที่นั่น http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W3896491/W3896491.html#19 จึงเกิดบทกลอนนี้ต่อเนื่องมา ส่วนท่านที่ปราถนาต่อเนื่องบุญ ข้าพเจ้าขอเวลาไปจัดแจงบัญชีเฉพาะกิจ ก่อนแล้วจะเรียนให้ทราบโปรดติดตาม ความเคลื่อนไหว ด้วยคารวะทุกท่านค่ะ
23 พฤศจิกายน 2548 14:50 น. - comment id 540357
ต่างจิตต่างใจต่างคนคิดค่ะพี่ทิกิ... คนดีก็คิดทำบุญช่วยกันจรรโรงพุทธต่อไป... คนชั่วก็คิดแต่ทำลายพุทธกันได้ทุกวัน... พวกเราชาวพุทธ...จึงควรจะมาช่วยๆกันรักษาศาสนาพุทธของเราเอาไว้ค่ะพี่ทิกิ... ดีใจที่พี่ทิกิ...ทำบุญรักษาและสืบต่อพระพุทธค่ะ.....
23 พฤศจิกายน 2548 16:54 น. - comment id 540405
23 พฤศจิกายน 2548 17:23 น. - comment id 540419
พุทธศาสนาอยู่ที่ตัวพุทธบริษัท เราจะวัดความเสื่อม ความเจริญ ก็ต้องดู ที่คนนับถือ ว่าเข้าใจ และปฏิบัติถูกต้องตามคำสั่งสอนหรือไม่ เมกมั่นใจ พุทธธรรมไม่เสื่อมไปจากเมกแน่ เมกเคารพนับถือเหนือคำสอนใดใด คำสอนของพุทธองค์ไม่เคยเสื่อม มีแต่เราที่เสื่อมจากคำสอน +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
23 พฤศจิกายน 2548 21:35 น. - comment id 540486
ช่วงนี้น้องไม่ค่อยได้เข้าวัดเท่าไหร่ ได้แต่สวดมนต์ในช่วงเช้าเสียมากกว่าค่ะ
23 พฤศจิกายน 2548 22:08 น. - comment id 540496
.. ..
24 พฤศจิกายน 2548 11:32 น. - comment id 540661
เข้าคาเฟ่เหล่หญิงเหมือนลิงแหละ มือมักแหมะหมุบหมับชอบจับโถ กับไม่แอ้มแก้มน่ะเอาเหมือนเฒ่าโค อ่อนล่ะโอ้ปากอ้าย่าไม่กิน ชอบจังค่ะบทนี้
24 พฤศจิกายน 2548 14:51 น. - comment id 540799
ความศรัทรามันอยู่ที่ใจค่ะ..............
24 พฤศจิกายน 2548 18:39 น. - comment id 540881
อ่านแล้วขนลุกค่ะ ..
24 พฤศจิกายน 2548 23:00 น. - comment id 540994
ขออนุญาตเรียนว่า เมื่อเย็นวานมัวแต่ไปเรื่องเปิดบัญชีเฉพาะกิจให้งานนี้ที่ บิ๊กซี สะพานควาย..เลยไม่ได้เข้ามาอ่านเลยจนค่ำนี้ ... แต่ที่ตัวเองยุ่งๆๆ มากๆแล้วอยากยุ่งไม่หยุด คือเรื่อง จัดหนังสือ กิจกรรมที่ตัวเองรัก เลือกแล้วเลือกอีก ใส่กล่องส่งไปให้คนรักหนังสือ ไปวิ่งหากล่องกระดาษมาวันนี้ได้อีก สีห้าใบ เมื่อวานไปส่งกล่องหนึ่งไป มัญจาคีรีขอนแก่น นั่นเป็นความสุข อิ่มเอิบใจ ที่ลึกซึ้งเสมอคือเรื่องหนังสือค่ะ ส่วน งานบุญของเพื่อนนี้ก็ตั้งใจช่วยเพื่อน ให้เพื่อนมีกำลังใจ..ไม่ท้อ..เพราะ เธอทำจำนวนเยอะ ตั้ง พันด้าม เราช่วยด้ามสองด้ามไม่หนักหนา แต่แม่งานเขายุ่งหัวใจมากกว่าเราหลายเท่า เราฝ่ายหนุนยันเท่านั้นแหละค่ะ ขอบคุณ ทุกท่านที่มาให้กำลังใจนะคะ