เส้นฝนจางจากฟ้าถึงหน้าหนาว ใบไม้กราวเพราะลมเข้าพรมเสียง แดดอุ่นอ่อนตอนเช้าหมอกเข้าเคียง พรางตัวเรียงเลือนสายคล้ายมายา ความงดงามยามหนาวเข้าบังฝน ปลุกชีพชนชื่นใจในพฤกษา สดสีสันดอกดวงพวงผกา ละลานตาตรึงใจในยามวัน คราเย็นย่ำค่ำเยือนเรือนหนาวเหน็บ ผิวเนื้อเจ็บรวดร้าวกายหนาวสั่น ไร้ความสวยพฤกษามาลีพรรณ ยิ่งดึกนั้นหนาวเฉียบและเยียบเย็น ผืนผ้าห่มกันลมชำแรกผิว ปลายไฟปลิวก่อกองให้มองเห็น ขับไล่หนาวคราวแรมจนแจ่มเพ็ญ สายลมเย็นเป็นโทษให้โอดครวญ ไม่แน่นอนสักหนบนความหนาว คุณและโทษแต่ละคราวช่างผันผวน บางคนสุขกับลมพรมเนื้อนวล บางคนต้องครางครวญหนาวเสียดกาย เมื่อลมหนาวเริ่มแผ่กระแสล่อง หลายคนต้องทรมานลมผ่านสาย หลายคนทนความเย็นได้สบาย หลายคนกลับต้องตายในค่ำคืน ลมสายเดียวนี่ไฉนไยต่างผล แต่ละคนต่างรู้สึกที่ฝึกฝืน มีปะทะรู้ลมอย่างกลมกลืน มีล้มครืนจับไข้ไยต่างกัน อาจเป็นเพราะความต่างของร่างกาย จึงทนได้และไม่ได้เกณฑ์จัดสรร อาจเป็นเพราะการเตรียมอย่างครบครัน จึงผ่านลมสายนั้นได้ต่างไป หากเปรียบไปก็ไม่ต่างจากความทุกข์ ที่รานรุกชีพชนคนแดนไหน ทั้งเรื่องเศร้าเจ็บโศกและโรคภัย พบเหมือนกันแต่ต่างไปตรงใจทน
พี่ดอกแก้ว 22 พ.ย. 2548 18:44 น. - ID 83642 
3717
28
0
22 พฤศจิกายน 2548 19:06 น. - comment id 540026
22 พฤศจิกายน 2548 19:18 น. - comment id 540035
ลม มีอยู่ กาย มีอยู่ เพียงรู้ค่า สิ่งเป็นมา สิ่งเป็นไป ไม่ใช่อื่น หนาวมีอยู่ อุ่นมีอยู่ ยังกลมกลืน ใช่ใครยื่นหยิบให้ใช่ไม่มี เพียงสายลมผสมพรายพรมกายสั่น หากคงมั่นไม่ไหลหลงกายคงที่ ลิ้มเหน็บหนาวคราวลมส่ายเท่ากายนี้ รู้ท่าทีสายลมอันพรมล้อม จึงรู้รับกับลมรู้ชมชื่น รู้เบิกบานรู้ตื่นรู้ล้อมห้อม กันสายลมห่มรัดสัมผัสพร้อม จึงรู้แก้ไข้แปลกปลอมอันล้อมมา ทุกสิ่งมี ทุกสิ่งเป็น ยังเห็นอยู่ รู้เท่ารู้ตัวตนรู้หลังหน้า รอบด้านสรรพสิ่งไกลใกล้ตา ละเอียดหยาบบางหนา เพียงรู้ตาม : ) สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว ลมหนาวเข้ามาแล้ว ... สิ่งสำคัญที่เราจะรับมือกับความแปรปรวนอันเป็นธรรมดาของสรรพสิ่ง คงจะเป็น \"ปัญญา\" หรือความรู้น่ะค่ะ วันก่อน อาจารย์กรรมฐานถามรุ่งว่า สมาธิรุ่งเป็นยังไงบ้าง รุ่งก็ตอบว่า เดี๋ยวนี้จะรู้กายตัวเองทั่วกาย บางทีก็สามารถตรวจร่างกายตัวเองได้ว่าตรงไหนไม่แข็งแรงบ้าง แล้วก็ใช้ฌานรักษา เช่นเวลาขับถ่าย ก็จะเห็นกระเพาะอุจจาระของตัวเองเลยว่า มีของเสียยังไง แล้วก็ช่วยร่างกายขับถ่ายออกมา อาหารที่อยู่ในท้อง ยังเต็มหรือพร่องยังไง ก็ดูให้รู้ แล้วก็ทำให้พอดี ไม่มากเกินไปไม่น้อยเกินไป ท่านบอกว่า ให้เจริญสติที่กาย เพราะพระพุทธองค์ให้โอวาทพระกัสสปะเถระ 3 ข้อ ข้อสุดท้าย พระองค์ตรัสว่า จงอย่าลืมการระลึกถึงกาย (กายานุสติปัฏฐาน) เพียงเท่านี้ ก็สามารถนำไปสู่การสิ้นอาสวะของท่านพระเถระได้ จึงรู้ว่า ร่างกายเรารับอากาศหนาวได้พอดีแค่ไหน ถ้ารับได้น้อย ก็ต้องเตรียมเสื้อผ้าหนาๆ หุ้มห่มไว้ ถ้าไม่ได้กรรมฐานขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า รุ่งคงป่วยหนักกว่านี้อีกเยอะ เพราะเมื่อก่อนไม่ได้ปฏิบัติกรรมฐานจริงจัง วันๆ เสียกระดาษทิชชู่เยอะมาก ปัจจุบันนี้ จมูกโล่งขึ้นเยอะ ลมหายใจเดินสะดวกขึ้น ยกเว้นแพ้ฝุ่นในบางสถานที่ หรือ อากาศเปลี่ยนแปลงในบางสถานที่ แต่ก็ไม่หนักมากเช่นก่อนที่จะนอนไม่ได้เลยทั้งคืน ต้องลุกขึ้นมาสั่งน้ำมูก ลมหายใจทั่วกาย หรือ ลม 6 กอง ที่พระพุทธองค์เคยแนะให้เจริญ เป็นสิ่งที่ทำให้สติมั่นคงอยู่ในกายได้จริงๆ ค่ะ พี่ดอกแก้ว ลม 6 กอง คือการดูลมในร่างกายอันได้แก่ ลมขึ้นเบื้องบน ลมลงเบื้องล่าง ลมในกระเพาะอาหาร ลมในลำไส้ ลมหายใจเข้าออก ดูไว้เฉยๆ แล้วร่างกายจะดี แข็งแรงดี อัศจรรย์ในอานุภาพแห่งการปฏิบัติกรรมฐานนี่เสียจริง ขอน้อมระลึกถึงคุณพระพุทธ พระธรรม พระอริยสงฆ์ สาธุ อนุโมทนาบุญพี่ดอกแก้วค่ะ ขอน้อมอุทิศบุญกุศลทั้งหลายทั้งปวงให้พี่ดอกแก้ว ขอให้สว่างทั้งทางโลกและทางธรรมตลอดกาล สาธุค่ะ : )
22 พฤศจิกายน 2548 19:56 น. - comment id 540060
..คิดถึงบ้านอะนะ..เมื่อหน้าหนาวมา.. บรรยากาศสมัยเด็ก..มันยังวนเวียนอยู่ในใจไม่เคยหาย และอยากกลับไปเป็นเด็กอีกจัง......
22 พฤศจิกายน 2548 20:21 น. - comment id 540072
..ลมผ่านกายสะท้านสั่นให้หวั่นไหว ข้างกองไฟให้ความอุ่นคราวลมหนาว เย็นสายหมอตามซอกระรอกราว แพรทองขาวแห่งสายหมอกช่างงดงาม.. หนาว หนาวจิง ๆ ยิ่งหนาวยิ่งคิดถึงบ้านครับ
22 พฤศจิกายน 2548 20:38 น. - comment id 540077
หนาวที่ใจ..ยังไร้ใคร..ใช้ใจห่ม หนาวที่ลม..พรมพร่าง..ฤาห่างหนาว หนาวที่กาย..ไร้นารี..ราตรียาว หนาวทุกคราว..ที่คิดถึง..จึงบอกเธอ ไม่รู้ว่าตอบผิดงานรึเปล่า....
22 พฤศจิกายน 2548 21:11 น. - comment id 540088
เขียนได้งดงามแฝงสิ่งดีๆไว้งามจริงครับ
แก้วประเสริฐ.
22 พฤศจิกายน 2548 21:39 น. - comment id 540100
เมื่อลมหนาวเริ่มแผ่ดั่งแง่หิน ที่ชีวินต้องเจ็บร้าวเศร้าหนักหนา ยามสัมผัสมีแต่ปวดร้าวรวดพา เหมือนสายลมที่พัดมายามต้องกายกลอนสอนใจอีกแล้วค่ะพี่ ดีจัง ชอบค่ะ
22 พฤศจิกายน 2548 21:45 น. - comment id 540103
ลมหนาวมาแร้ว รักษาสุขภาพดีๆนะค้าบบบบบบบบบบบบบบ
22 พฤศจิกายน 2548 22:48 น. - comment id 540125
ลมหนาวมาเยือนแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
23 พฤศจิกายน 2548 05:57 น. - comment id 540154
กอบลมเรียวเกลียวหนาว ปนด้วยข้าวหลากสีสัน ให้ร่วงโปรยบนฟ้าพลัน คำนับพันล้วนอวลรัก
23 พฤศจิกายน 2548 08:45 น. - comment id 540173
ลมหนาวมาแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่ดอกแก้ว
23 พฤศจิกายน 2548 09:06 น. - comment id 540179
กานต์ชอบฤดูหนาวค่ะ รู้สึกว่าเย็นๆสบายๆ ชอบบทสุดท้ายจังค่ะ สายลมจ๋า...พาเย็น..มาเซ่นโลก พัดโบยโบก...ให้คน..ต้องทนหนาว เหมันต์เยือน..เหมือนล้าใจ..ในบางคราว เจ็บรวดร้าว...แค่ไหน..ใจต้องทน ดูแลสุขภาพนะคะพี่สาว
23 พฤศจิกายน 2548 11:09 น. - comment id 540205
หนาวใดจะหนาวกว่า หนาวอุราว้าเหว่นัก หนาวใดรวดร้าวหนัก หนาวรักระทมแท้ ฤดูหนาวได้ใส่เสื้อสวย ๆ ..แต่ก็ดูว่าจะพรางรูปร่างให้ท้วมไปกว่าเดิม ( ..ฮา คือว่า มันจะหลอกตาค่ะ ) แต่หนาวปีนี้ อัลมิตรารอใส่เสื้อกันหนาวตัวใหม่อยู่ เห่อ ชอบกล .. อัลมิตราเนี่ย
23 พฤศจิกายน 2548 11:36 น. - comment id 540216
ลมหนาวมาแล้วก็รักษาสุภาพด้วยนะค่ะ พี่ดอกแก้ว....แสงไร้เงาเป็นห่วงค่ะ..
23 พฤศจิกายน 2548 13:01 น. - comment id 540273
หน้าหนาวทีไร นางมักมีปัญหากับทางเดินหายใจค่ะ มักจะหอบง่าย หมอบอกว่าแพ้อากาศ ดูเหมือนจะกลายเป็นโรคประจำตัวคนกรุงไปแล้วนะคะ แต่ก็ไม่ค่อยเข็ด ชอบหนีขึ้นดอยทุกปี กลับลงมา อาการกำเริบทุกที พี่ดอกแก้วรักษาสุขภาพเช่นกันนะคะ
23 พฤศจิกายน 2548 14:00 น. - comment id 540288
หนาวแล้วเหมือนกัน...รักษาสุขภาพนะครับพี่ดอกแก้ว...
23 พฤศจิกายน 2548 15:26 น. - comment id 540362
หน้าส่วนตัว
พี่ดอกแก้ว..
เริ่มหนาวแล้วจริงๆ รึนี่
เคยอยู่ต่างจังหวัดค่ะ หลายปีทีเดียว
ก่อนจะย้ายกลับบ้าน กทม.
ที่นั่น หนาวมาก หนาวจนจับใจ
หนาวนั้นยังพอทน แต่หนาวกับเหงารวมกัน
ก็สาหัสเอาการเหมือนกัน
เวลาฟ้ามืด ก็มืดมาก
เพิ่งจะซึ้งกับความมืด ก็ที่นั่นแหละ
ประมาณว่า ไม่ว่าจะลืมตา หรือหลับตา
ก็มีค่าเท่ากัน ก็เลยต้องนอนนิ่งๆ
(ถามว่าทำไมไม่เปิดไฟ - อยากเปิดอยู่
แต่ไฟมันดับ ก็ไฟมันดับบ่อยน่ะ)
พอพูดถึงความหนาวก็คิดถึง
หอบอะไรกลับมาบ้านเยอะเชียว
ที่สำคัญได้รู้จักตัวตนของเรา
คิดอะไร อะไรได้อีกมากมายทีเดียว
พี่ดอกแก้วเชื่อมั้ยคะ ที่เขาบอกว่า
สิ่งใดที่คล้ายกันก็จะดูดเข้าหากัน
นั่นคือเหตุผลว่าทำไมจึงชอบอ่าน
งานพี่ดอกแก้ว
พี่ดอกแก้วดูแลตัวเองด้วยนะคะ
23 พฤศจิกายน 2548 15:45 น. - comment id 540363
23 พฤศจิกายน 2548 15:46 น. - comment id 540364
23 พฤศจิกายน 2548 15:46 น. - comment id 540365
23 พฤศจิกายน 2548 15:47 น. - comment id 540366
23 พฤศจิกายน 2548 15:47 น. - comment id 540367
23 พฤศจิกายน 2548 15:48 น. - comment id 540369
23 พฤศจิกายน 2548 15:49 น. - comment id 540371
23 พฤศจิกายน 2548 15:49 น. - comment id 540372
23 พฤศจิกายน 2548 15:50 น. - comment id 540374
23 พฤศจิกายน 2548 15:50 น. - comment id 540375
23 พฤศจิกายน 2548 15:50 น. - comment id 540377
23 พฤศจิกายน 2548 15:51 น. - comment id 540379
23 พฤศจิกายน 2548 15:51 น. - comment id 540380
23 พฤศจิกายน 2548 15:52 น. - comment id 540381
23 พฤศจิกายน 2548 15:55 น. - comment id 540383
23 พฤศจิกายน 2548 16:11 น. - comment id 540391
23 พฤศจิกายน 2548 17:12 น. - comment id 540417
หนาวเนื้อห่มเนื้อจึงหายหนาว เอ่ยเมื่อคราวลมหนาวเวียนอีกหน ในยามค่ำหนาวกายถึงกมล อยากมีคนพาพ้นให้หนาวคลาย ย่ำทิวาฟ้าพราวดาวพรายแสง น้ำค้างแรงหยาดรินหล่นเป็นสาย นิทรานี้ใครเล่าจะเคียงกาย สายลมร้ายก็ยังพัดกระหน่ำเติม หนาวใจค่ะ อิอิ
23 พฤศจิกายน 2548 19:45 น. - comment id 540445
ลมหนาวทักดอกไม้ ............ สวัสดี ฉันอยากอบอุ่นมี ................ เพื่อนบ้าง เธอคงสุขหนอมี .................. ใบกิ่ง ฉันโบกโบยอ้างว้าง ............ ทุกผู้เมินหนี สวัสดีครับพี่ดอกแก้ว
24 พฤศจิกายน 2548 09:04 น. - comment id 540589
24 พฤศจิกายน 2548 09:05 น. - comment id 540591
24 พฤศจิกายน 2548 20:38 น. - comment id 540952
มีผ้าผวยร้อยผืนมาผึ่งห่ม ช่วยบังลมแต่เรือนร่างยังครางสั่น ด้วยจิตใจอ่อนล้าคราประจัน จึงหวาดหวั่นดวงแดแค่ได้ยิน ปีนี้คงจะหนาวเหมือนทุกปีครับ แวะมาทักทายลมหนาวร่วมกับพี่ด้วย
25 พฤศจิกายน 2548 09:20 น. - comment id 541057
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
