จนปากกาหนึ่งด้ามหมดน้ำหมึก แค่บันทึกความรักได้สักเสี้ยว โดยรักนี้มีเสนอเธอคนเดียว คอยเธอเหลียวมาอ่านพอผ่านตา บอกให้เธอตระหนักว่ารักมาก จริงใจจากหัวใจคนไร้ค่า และอยากขอแค่เศษความเวทนา จากนางฟ้าผู้สถิตเหนือจิตใจ บรรทัดท้ายบันทึกหมึกเปลี่ยนสี อาจเทวีอ่านเจอเผลอสงสัย จึงต้องแจงสาเหตุตามเลศนัย ความเป็นมาเป็นไป...ฟังให้ดี พอหมึกหมดกระทันหันทิ้งฝันค้าง ยอมเชือดกลางหัวใจเลือดไหลปรี่ มากเกินกว่ารอยหมึก..บันทึกนี้ เลือดคนที่ทุกชาติเป็นทาสเธอ
22 พฤศจิกายน 2548 13:23 น. - comment id 539888
..ดีน๊า..ใช้แค่สองวรรคท่อนจบ ..ถ้าใช้ printer พิมพ์ออกมาด้วยล่ะก้อ.. ..ใช้เลือดเป็นขวด เลือดหมดตัวแน่เล๊ยยย
22 พฤศจิกายน 2548 13:35 น. - comment id 539896
บ้านผมเรียกว่างานแบบนี้ เนียนและถึงของจังเลยครับคุณทัดหทัย... สมกับคำที่ได้ฟังมาจริงๆครับ งานคุณเล่นอารมณ์ได้ร้ายกาจนัก
22 พฤศจิกายน 2548 14:29 น. - comment id 539916
บอกให้เธอตระหนักฉันรักมั่น ไม่มีวันเปลี่ยนไปใจห่วงหา ยิ่งกว่านั้นน้ำหมึกจาลึกพา อักษราทุกตัวแทนหัวใจ อุ๊จะเป็นให้ทุกชาติเลยหรือค่ะ อิอิ
22 พฤศจิกายน 2548 17:10 น. - comment id 539988
แม๊ แหม หวานปานจะหยด อยากมีแบบนี้สักคนจังค่ะ อมแต่บอระเพ็ดจนเบื่อจะแย่แล้ว
22 พฤศจิกายน 2548 18:01 น. - comment id 540014
โอ้โห .... สุดยอดดดด ได้ใจ มากเลยอ่ะคะ เอ .... ท่ายทราบว่าตอนแต่งกลอนนี้ อยู่ในอารมณ์ของความรักค่ะ หุหุ .. หวาน หรือ เศร้า ดีเนี๊ย
22 พฤศจิกายน 2548 19:35 น. - comment id 540046
ว้าว ... รินรัก สู่ ... อักษร (จงเติมคำในช่องว่าง อีกแล้วอะ อะไรน้า อักษร) รินรักจากเลือดในหัวใจ สู่ ...อักษร คริ คริ เดี๋ยวก็มีใครสักคนเธอได้เขียนกลอนตอบอีกหรอก : )
22 พฤศจิกายน 2548 20:00 น. - comment id 540061
หั ว ใ จ นางฟ้าน้อย... คงแทบละลาย... ตื้นตันค่ะ...
22 พฤศจิกายน 2548 20:07 น. - comment id 540065
มาคารวะน้ำใจในน้ำหมึก มีเบื้องลึกจารใจในอักษร สีที่เปลี่ยนบาดใจในบทกลอน ความร้าวรอนคงหมดใจในอักษรา
22 พฤศจิกายน 2548 22:58 น. - comment id 540128
โดนใจจัง
23 พฤศจิกายน 2548 21:04 น. - comment id 540476
**...ความหมายดีครับ ชอบบบ