..๏ เหมือนหัวใจชำรุดไร้จุดยืน จะขัดขืนก็ยังยากยั้งไหว ทนอึดอัดเก็บกลั้นทุกวันไป ฝืนข่มใจจนกว่าจะล้าแรง เหมือนหัวใจโดนกักในกรงกรอบ ไม่มีสิทธิ์ถามตอบตามจริตแต่ง เขาขังด้วยกะลาฤๅกล้าตะแบง แค่คิดแย้งยังมากโทษคำโจษจัน เหมือนหัวใจอ่อนแอยอมแพ้พ่าย คราวบางคนมุ่งร้ายทำลายขวัญ ตัวอักษรที่สื่อนัยคล้ายรำพัน คือน้ำตาเราสุดกลั้นกลั่นออกมา เหมือนหัวใจเราไร้อิสระภาพ ถูกกำราบด้วยโซ่ตรึงขึงแน่นหนา หมดหนทางหลุดพ้นกลทรมา โดนจองจำจนกว่าชีวาวาย ๚ะ๛ เ ห มื อ น หั ว ใ จ ด ว ง นี้ ที่ เ ป็ น เ ร า ต้ อ ง โ ศ ก เ ศ ร้ า อี ก กี่ ค ร า ก ว่ า จ ะ ห า ย หั ว ใ จ ที่ ทุ ก ข์ ท้ อ ร อ วั น ต า ย ป ร า ศ ค ว า ม ห ม า ย สำ ห รั บ ใ ค ร สั ก ค น
อัลมิตรา 21 พ.ย. 2548 16:46 น. - ID 83605 
1796
20
0
21 พฤศจิกายน 2548 16:52 น. - comment id 539574
จักรกลคอมพิวเตอร์..เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่มหัศจรรย์นัก... มันนำเราออกจากโลกแห่งความจริง... มาโลดแล่นสู่โลกแห่งความเพ้อฝันตระการตาได้... และสามารถนำสิ่งดีดีเก็บมาไว้ในใจอย่างนิรันดร์... แต่อย่าไปรับในสิ่งที่ทำให้หวั่นใจหรือเรื่องราวที่บั่นทอนกำลังใจ... หากคิดถึงผู้หนึ่งผู้ใด...เขียนจดหมายบอกเล่าความในใจให้ผู้นั้นฟัง... รับรู้เรื่องราวของกันและกัน..ที่มากด้วยความสัมพันธ์อันอยู่ในขอบเขตที่ดีงาม...ย่อมเป็นสิ่งดี... แต่ความเป็นจริงที่ควรรับรู้...มันมีบางอย่างประดุจเงื่อนไขซ่อนงำอยู่... กระทั้งตัวอักษรของอัลมิตรา..อาจทำให้หัวใจของเพื่อน ๆ สดใสร่าเริงได้บ้าง... พอที่จะทำให้เพื่อนรับรู้รับฟัง...และเข้าไปนั่งในจินตนาการอันพิสดารนั้น ๆ ได้ในบางครั้งครา... แต่นวนินายทุกหน้า...บทกวีที่งดงามทุกบท...มักมีหยดหมึกที่จารึกตัวสุดท้ายเสมอ... ไม่เว้นกระทั่งอัลมิตราเอง... และถึงแม้ว่าในขณะนี้ หัวใจอัลมิตรามันบอกว่าล้านัก... มันล้าเกินกว่าจะหยิบฉวยพู่กันมาระบายสายเส้นเน้นแสงแปลงเป็นรูปลักษณ์ต่าง ๆ ได้... อีกทั้งจินตนาการที่ถูกมรสุมแห่งชีวิตพัดพาให้กระเจิดกระเจิงถอนรากซากใจให้โค่นลง... เหมือนว่า คงต้องใช้เวลาสักพัก...กว่าจะฟื้นใจ... ทว่า อัลมิตรายังคงปรีดาต่ออักษรของทุก ๆ คน มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
21 พฤศจิกายน 2548 17:07 น. - comment id 539585
อย่าไปยืนสิ ยืนนานๆมันเมื่อย นั่งบ้าง นอนบ้าง วิ่งเล่นบ้างก็ได้ แล้วที่ว่าโดนจองจำอยู่ในกรอบ กรอบคืออะไร?
21 พฤศจิกายน 2548 17:26 น. - comment id 539606
เหมือนหัวใจชำรุดไร้จุดยั้ง ผิดพลาดพลั้งเหลือจะกล่าวเศร้าหนักหนา ต้องเดินทางสายเดี่ยวเปลี่ยวอุรา เหลือน้ำตาที่อยู่ใกล้ในชีวีกลอนไพเราะมากเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
21 พฤศจิกายน 2548 17:30 น. - comment id 539609
เข้าใจในทุกความหมายขอบทกลอนบทนี้ค่ะ ชอบและโนใจมากๆเลยค่ะพี่อิมขา
21 พฤศจิกายน 2548 17:40 น. - comment id 539628
เอาค้อนสิ่วจอบเลื่อยพร้อมสว่าน ทั้งแบกขวานชะแลงแข่งมาหา จะทำลายกรงขังช่วยอัลมิตรา เอาออกมาปลอบขวัญกันสองคน โถน่าสงสารจัง เหมือนเราเลย ไม่มีจุดยืนมีแต่จุดนอน...อิอิ ปลุกยากซะอีก อิอิ
21 พฤศจิกายน 2548 17:50 น. - comment id 539640
หัวใจก็งี้แหละครับ อ่อนแอได้ทุกสถานการณ์สิน่า ทำยังไงๆ ก็ไม่เข้มแข็งเอาซ้าเรยน้า...
21 พฤศจิกายน 2548 18:13 น. - comment id 539647
หน้าส่วนตัว
ชำรุดจิดคิดใหม่ก็ได้นะ
ทำใจละล่องไกลไม่แยแส
ประเดี๋ยวก็กลับกลายสบายแฮ
ใครเขาแหย่หยอกเล่นไม่เป็นไร
คราวขมขื่นฝืนข่มระบมบอบ
คำเคยปลอบประโลมโน้มได้ไหม
นอกจากตรึกตรองเองเพ่งมองใจ
สักแค่ไหนหนักหนาไม่ช้าคลาย
21 พฤศจิกายน 2548 19:54 น. - comment id 539674
ถ้าน้ำหมึกของกวีศักดิ์สิทธิ์ น้ำตาของกวีย่อมศักดิ์สิทธิ์กว่า
อืม...มมม น่าพินิจเนาะคุณอิม
ยังไงก็หาที่ยืนให้หัวจัยให้เจอนะครับ ฮิๆๆ
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
21 พฤศจิกายน 2548 20:15 น. - comment id 539682
ห้ามใจเท่าไหร่ หัวใจก็ยังไม่ฟัง ยังหวัง..ว่าเธอคงเห็นใจ ทั้ง ๆ ที่เธอ เห็นเราไม่มีความหมาย แต่ไม่อาจตัดใจ..ให้ลืมเธอลง อีกหนึ่งกรณีตัวอย่าง ของหัวใจที่ไร้จุดยืน... เป็นอยู่ครับ..... สุดท้ายนี้ ขึดเส้นใต้เอาไว้ ___ว่าเธอไม่รัก____ ________________________________ เอ......เอาปากกาไฮไลท์ดีกว่าครับ.........ชัดดี
21 พฤศจิกายน 2548 20:26 น. - comment id 539685
อื้อ คงพอกับตัวใหญ่ไม่มีที่ยืนละน๊า จริงป่ะ แน่นไปหมด อิอิ
21 พฤศจิกายน 2548 20:31 น. - comment id 539686
โอบออบปลอบโยนหัวใจนั้น สุดคำรำพันที่หวั่นไหว ว่าหนาวเหน็บเก็บซาบทั้งดวงใจ หรือน้ำตาอาลัยในความเหงา ทางเจ้าเอย.. สว่างแสงยังทออุ่น หาก ทุกคำการุณย์กำชาบเฝ้า เพียงกระซิบผ่านลมที่แผ่วเบา ให้ยังอุ่นกรุ่นผ่าวเจ้าดวงใจ.. กำลังใจให้กัน
21 พฤศจิกายน 2548 22:57 น. - comment id 539703
เมื่อหัวใจชำรุดไร้จุดยืน
จะให้ฟื้นต้องซ่อมจะยอมไหม
ต้องตรวจสอบรอบตัวถึงหัวใจ
อีกข้างในแค่ไหนใจชำรุด
แต่ราคาคงแพงมิใช่เล่น
เท่าที่เห็นภายนอกเหมือนบอกหยุด
ส่วนอะไหล่คงใช้อีกหลายชุด
ต้องตรวจหาทึละจุดเพื่ออุดรอย
เหมือนหัวใจอ่อนแอต้องแก้ก่อน
หัวใจอ่อนจะหลอนจนอ่อนด้อย
แก้ตรงนี้ให้ได้จะไร้รอย
จะฟื้นใจทีละน้อยค่อยมีแรง
อย่าคิดมากอย่าใส่ใจใครนินทา
ใช้เป็นยารักษาอุราแกร่ง
เวลาใช้จำไว้อย่าตะแบง
หากชัดแจ้งจะมีแรงแย่งที่ยืน....อิ อิ อิ
อุ้ย..... ลืมคิดค่ารักษา
21 พฤศจิกายน 2548 23:33 น. - comment id 539705
หากวันนึงที่ตัวเธอต้องเหนื่อยล้า หากวันนึงที่ตัวเธอนั้นท้อใจ อาจมีคนที่มาทำให้เธอนั้นหวั่นไหว ไม่มั่นใจว่าอะไรที่เธอต้องการ ฉันแค่อยากให้เธอลองฟังฉันสักหน่อย แล้วค่อยๆ ตรึกตรองมองดู เธอนั้นอาจจะมองไม่เห็นที่เธอเป็นอยู่ ลองถามใจเธอดูว่าเธอนั้นรู้สึกอย่างไร เหนื่อยกายไม่ได้แปลว่าทุกข์ สบายไม่ได้แปลว่ามีความสุข อะไรที่มันทำให้เธอนั้นทุกข์ ก็ลองถามตัวเองก่อนตอนนี้ พลาดพลั้งไปใช่ว่าเธอนั้นพ่ายแพ้ แค่เสียใจใช่ว่าเธอนั้นอ่อนแอ อยากถามว่าเธอยังจะสู้หรือยอมแพ้ ไม่ต้องแคร์ว่ามีใครเข้าใจหรือเปล่า ฉันแค่อยากให้เธอลองฟังฉันสักหน่อย แล้วค่อยๆ ตรึกตรองมองดู เธอนั้นอาจจะมองไม่เห็นที่เธอเป็นอยู่ ลองถามใจเธอดูว่าเธอนั้นรู้สึกอย่างไร เหนื่อยกายไม่ได้แปลว่าทุกข์ สบายไม่ได้แปลว่ามีความสุข อะไรที่มันทำให้เธอนั้นทุกข์ ก็ลองถามตัวเองก่อนตอนนี้ มีความสุขหรือเปล่า จากเนื้อเพลง มีความสุขหรือเปล่า ของแบล็คเฮด[Black Head] อัลบั้ม Unknown .. เพิ่งได้ฟังเพลงนี้เมื่อตอนบ่ายจากวิทยุ ฟังแล้วรู้สึกว่าเลือดมันสูบฉีดขึ้นมาที่หัวใจ ก็เลยอยากให้คนอื่น(ทุกคน)ได้เห็น(และได้ฟัง) อยากให้คุณอัลฯ(และทุกคน)ชอบ และรู้สึกว่าเลือดมันสูบฉีดขึ้นมาที่หัวใจเหมือนผมบ้าง (โดยไม่ได้แปลว่าคุณอัลฯหรือใครจะมีเนื้อหาสอดคล้องตามเพลง) อ้าว!! คุณพระช่วย!! เลยลืมดูท่านอังคาร ออกรายการ\"คุณพระช่วย\"ไปเลย ลักษมณ์ :]
22 พฤศจิกายน 2548 05:55 น. - comment id 539726
จริงหรือใจไร้จุดยืนในคืนวัน ก็ความฝันเปล่งประกายในพจน์สรวง ราวเทพนฤมิตบำเรอทรวง บ่เคยเห็นวัจน์ลวงกำราบจินต์
22 พฤศจิกายน 2548 06:57 น. - comment id 539728
อย่ายอมแพ้นะ...เด๋วส่งกำลังใจไปให้เหมือนเคย...รอแป๊บหนึ่งนะ...
22 พฤศจิกายน 2548 08:17 น. - comment id 539739
..มาด้วยความคิดถึง..มาด้วยความเชื่อมั่น.. ..ด้วยกำลังใจ..อะนะ..
22 พฤศจิกายน 2548 08:59 น. - comment id 539747
ฟัง You\'ve got a friend. เผื่อคุณครับ
22 พฤศจิกายน 2548 09:35 น. - comment id 539751
คุณเรไร .. กรอบ คือ เส้นกั้น กั้นทุกอย่างไม่ให้หลุดออกจากรอบ คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ คุณsodasasa .. เสี้ยวหนึ่งของหัวใจ ยังปรารถนาให้บางใครรับรู้ คุณฤกษ์ .. :) กฏเกณฑ์เช่นกรงขัง ทำอย่างไรจึงจะหลุดพ้น คุณปักษาวายุ .. เป็นอย่างที่คุณกล่าวค่ะ คุณเยี่ยมเยียน .. :) บางทีก็เหนื่อยหน่าย...กับเรื่องวุ่นวายรอบข้าง สับสนผู้คน - หนทาง..เคว้งคว้างลำพังซังกะตาย คุณเมกกะ .. ประโยคนี้อัลมิตราเขียนบ่อยนะ นัยยะที่เจ็บปวด คุณ ณ ภาณุ .. ค่ะ เอาปากกาไฮไลท์ อัลมิตราจะได้จำแม่น ๆ คุณร้อยฝัน .. ใหญ่เกินไปไม่มีใครเอา ยิ่งสูงยิ่งหนาว ..ประมาณนั้นค่ะ คุณธรรมาภิวัฏ .. ขอบคุณสำหรับกำลังใจ อุ่นขึ้นเยอะเลยค่ะ นายพระจันทร์ .. อัลมิตรากลายเป็นลิงหัวเน่าแล้วล่ะ คุณลักษมณ์ .. เพลงนี้มีความหมายดีนะคะ อัลมิตราชอบนะ และก็ชอบอีกเพลงด้วย .. เธอเคยบอกว่าเธอไม่มีแม้ใครสักคนหนึ่ง คงลืมว่าอย่างน้อยยังมีฉันไง.. คุณก่อพงษ์ .. ก็บางคราวบางหนทนไม่ไหว เหมือนหัวใจไร้จุดยืนขืนแข่งขัน คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ คุณเพชรพรรณราย .. คิดถึงเช่นกันค่ะ คุณร้อยแปดพันเก้า .. เพลงนี้ คือความหมายทั้งหมดของคำว่า \" มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า \"คิดเสียว่าเป็นดอกลิลลี่นะคะ อัลมิตรามอบให้คุณค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
22 พฤศจิกายน 2548 11:54 น. - comment id 539803
.+. May the force be with you. .+.
22 พฤศจิกายน 2548 12:01 น. - comment id 539804
พี่ดอกแก้วชอบอ่านบทกวี ...หากมีเวลาว่างเพียงพอ เพราะได้หลายสิ่งหลายอย่างจากการอ่าน ความถูกผิดฉันทลักษณ์คือเรื่องหนึ่ง แต่อรรถรสและสื่อสาระที่ซ่อนอยู่คืออีกเรื่องหนึ่งที่ทำให้เราได้ประโยชน์โดยตรง และก็ไม่เคยตัดสินว่า เจ้าของงานชิ้นนั้นจะเป็นไปตามสิ่งที่เขียนออกมาเสมอไป ทั้งอารมณ์และเรื่องราว เพราะทุกคนล้วนมีสิทธิ์จินตนาการได้ทั้งสิ้น วันนี้ค่อยยังชั่วจากความเจ็บป่วยบ้างแล้ว จึงเข้ามาอ่านได้นานกว่าทุกวัน...และก็มาส่งกำลังใจให้ด้วย
22 พฤศจิกายน 2548 12:54 น. - comment id 539860
คุณผู้หญิงข่างฝัน .. หากอัลมิตราเป็นผู้ชาย อัลมิตราต้องหลงรักคุณแน่ค่ะ พี่ดอกแก้ว .. แม้อัลมิตราจะไม่ได้เกริ่น แต่ก็เข้าใจว่า พี่ดอกแก้วรับรู้ได้ อัลมิตราเองชอบที่จะอ่านหนังสือ แต่อัลมิตราก็ไม่ใช่นักอ่านตัวยง ไม่ใช่คนที่รอบรู้จากการอ่านมากมาย .. แต่อัลมิตราสุขใจที่จะได้อ่าน อ่านในสิ่งที่อัลมิตราคิดว่าสร้างความพึงพอใจในระดับหนึ่ง โดยไม่จำเป็นว่า สิ่งที่อัลมิตราอ่านจะมียี่ห้อ การันตีมาว่า เลิศ จะว่าไปแล้ว อัลมิตรามีความสุขกับการอ่านการ์ตูน ค่ะ พี่ดอกแก้วต้องดูแลตัวเองให้ดีนะคะ อากาศเย็นลง อัลมิตราเองก็เป็นหวัด .. ตอนนี้จมูกเจ็บไปหมดแล้วค่ะ
22 พฤศจิกายน 2548 13:07 น. - comment id 539878
ไม่ได้แวะมาทักทายซะนานเลยขอรับเจ๊อัล สบายดีนะขอรับ อิอิ สวัสดียามบ่ายขอรับ
22 พฤศจิกายน 2548 13:53 น. - comment id 539905
หนึ่งแรงใจส่งให้เธอเสมอ ขอเพียงเธออย่าคิดยอมแพ้ หนึ่งแรงใจขอให้อินไม่อ่อนแอ ชีวิตนี้มีอะไรแน่ขออย่ายอมแพ้...นะอิมฯ สู้ๆๆๆๆจ๊ะอิม.....
22 พฤศจิกายน 2548 14:50 น. - comment id 539921
คุณเมจิคเชี่ยน .. เราสบายดี :) คุณล่ะ คุณแก้วนิดา ..หัวใจไร้จุดยืน แต่ยังฝืนสู้ต่อไป ค่ะ
22 พฤศจิกายน 2548 15:57 น. - comment id 539962
หาหลักเกาะนะคะ จะได้ไม่ไร้จุดยืน ^_^
22 พฤศจิกายน 2548 16:47 น. - comment id 539981
หัวใจที่ถูกจองจำใครทำหรือ ปิดประตูลบชื่อขึงแน่นหนา จมน้ำตาคนเดี่ยววายชีวา โศกทับมาท่วมทุกข์เพียงเดียวดาย ใครขัง??? หากุญแจให้เอจแล้วเปิดออกแสวงหาอิสระแห่งใจสิ
22 พฤศจิกายน 2548 17:29 น. - comment id 539996
ไม่มีผู้ใดที่จะพบโชคดีทุกวันหรอกครับคุณอัลมิตรา... คุณก็เช่นกัน อาจมีวันโชคร้ายพบความขุ่นขัดอารมณ์บ้าง ถึงขนาดทำให้ให้บางวันหัวถึงกับเหนื่อยอ่อนกับความเป็นไปที่ประดัง... แต่ตราบที่ความเป็นเรายังคงอยู่ ระลึกนึกรู้ในลึกๆก้นบึ้งใน จะทำให้คุณหยัดยืนได้ดั่งเดิม... ตอบความ ด้วยระลึกไปถึงคำที่คุณเขียนครับ
22 พฤศจิกายน 2548 19:08 น. - comment id 540030
....................
22 พฤศจิกายน 2548 22:20 น. - comment id 540112
แล้วรู้หรือยังว่าเส้นคืออะไร???
22 พฤศจิกายน 2548 22:47 น. - comment id 540123
23 พฤศจิกายน 2548 05:11 น. - comment id 540147
ยืนบนจุดที่ไร้ใจ จะได้ไม่เหยียบเศร้าหมอง และคงมิมีเสียงร้อง แล้วเราต้องยิ้มทุกวัน
23 พฤศจิกายน 2548 08:12 น. - comment id 540166
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ขอให้มีความสุขสดใสเสมอ ในวันที่แสนสดชื่นแจ่มใสและยามเมื่อเหมัตนฤดูมาเยือน ช่วงนี้มีเรื่องราวที่ต้องสะสางมากมายจัง ภาระหน้าที่ที่แสนจะหนักอึ้ง และรู้สึกว่าความอ่อนล้ามักมาเยี่ยนเยียนเราเมื่อคราวท้อแท้เสมอ แต่ถึงอย่างไร ลมหายใจที่ประทังให้ชีวิตอยู่รอด ก็ยังมีอยู่ต่อไปค่ะ และเดือนนี้ เดือนพฤศจิกายน .. ช่วงที่ฝนยังประปราย ในขณะที่ลมหนาวเริ่มพัดผ่าน อัลมิตราคิดถึง .. November rain ... เพลงนี้หากฟังในเดือนอื่น เวลาอื่น ย่อมไม่ซาบซึ้งใจเท่าใดนัก แต่หากก้องกังวานสะท้านใจ เมื่อคราวได้สดับเดือนพฤศจิกายน ย่อมทำให้คนที่เข้าใจในเนื้อความบทเพลงนี้ ได้เคลิ้มไปในวังวนแห่งความตรอมใจได้มิใช่น้อย สัญญาค่ะ ..ว่า เมื่อสะสางงานและพักเรื่องราวบางอย่างไว้ ก็จะเริ่มกลั่นกรองจินตนาการ ซึ่งเหมือนเรือนร้างไร้ผู้คน ให้กลับมีชีวิตชีวาอีกคราครั้ง ..ดาวเดือนเกลื่อนฟากฟ้า ..ขอไขว่คว้ามารายเรียง ..ใหญ่น้อยร้อยเป็นเพียง ..เยี่ยงกำไลสายสังวาลย์ ..แวววาวพร่างพราวแท้ ..แจ่มกระจ่างแม้นิรันดร์กาล ..สวมให้ใจชื่นบาน ..สุขสำราญทุกวันคืน ................................. คุณลอยไปในสายลม .. คงจะต้องนอนบ้างค่ะ ยืนจนเมื่อย ไอซ์ .. ไม่มีกุญแจใด ที่จะปลดพันธนาการนั้นได้ คุณแทนคุณแทนไท .. ค่ะ เป็นเช่นนั้น ทุกวันที่ผ่านหลายเหตุการณ์ ย่อมมีบ้างที่ทำให้รู้สึกเหนื่อยหน่าย ล้า และท้อ แต่ อัลมิตราก็ยังดีใจนะ ที่วันที่ผ่าน มีส่วนของความรู้สึกดี ๆ อยู่บ้าง ทบทยอยความรู้สึกที่เก็บกลั้น ... จนกว่าจะผ่านพ้นค่ะ คุณ ... อัลมิตรายิ้มเสมอ คุณ ๙ กระจก .. สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณเรไร .. เส้น คือ จุด จุด จุด หลาย ๆ จุด มา เชื่อม ต่อ กัน ค่ะ ลุงดึกดื่น .. ลุงดึกดื่น..ทำให้นึกถึงบรรยากาศอุ่น ๆ ในขณะที่ตอนนี้ ไม่ค่อยอยากอาบน้ำตอนเช้าเลยค่ะ คุณอาภาภัส .. ค่ะ ยิ้มทุกวัน ขอบคุณค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
23 พฤศจิกายน 2548 08:22 น. - comment id 540167
สวัสดีจ้ะ หนูอิม ลุงอ่ำเพิ่งลงมาจากชัยภูมิ ไฟล้ท์จากขอนแก่นเมื่อคืนนี้เอง เย็นวันนี้ ต้องบินขึ้นไปพิษณุโลก ที่ชัยภูมิ อากาศหนาวแล้ว
23 พฤศจิกายน 2548 09:12 น. - comment id 540182
ลุงอ่ำจ๋า .. คิดถึงพุงจังค่ะ
23 พฤศจิกายน 2548 14:07 น. - comment id 540347
เจ้าหนูอิมนี่.... มันยังไงกัน คิดถึงลุง....หน็อย บอกคิดถึงพุง น่าจะเขกซักป๊อกนึง
23 พฤศจิกายน 2548 16:51 น. - comment id 540403
อ้าว ! แล้วกัน ลุงอ่ำ คิดถึงลุง ก็ต้องคิดถึงพุงของลุงสิคะ .. เขกหัวลิงอีกล่ะ ใคร ๆ ก็ไม่รัก .. เฮ้อ !!! ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
