นิรันดร นิรันดร์กาลนานนับเกินขับขาน ระลึกจารวารวันอสงไขย บอกความจริงยิ่งแท้แน่ความนัย สรรพสิ่งใดไม่อยู่ทนจนชั่วกัลป์ สุริยันต์จันทร์ฉายรายเรืองรอง แรงรัศมีสีทองผ่องผุดผัน แม้ยิ่งใหญ่ไม่อาจอยู่คู่นิรันดร์ จักมีวันสิ้นสูญอาดูรใจ มหาสมุทรกว้างใหญ่ไกลสายตา เพียงมีเส้นขอบฟ้ามาขัดไว้ ดูแคบคับกระชับลงในทันใด นับอะไรจึงเทียบเปรียบนิรันดร์ ธรรมชาติวางวาดไว้ให้ความจริง คือทุกสิ่งไม่จีรังยังแปรผัน แต่สิ่งหนึ่งนับเว้นไว้มหัศจรรย์ คือความรักจักสร้างสรรค์จากหัวใจ หัวใจข้ามีไว้ให้เธอครอง ความรักข้าไม่มีสองอย่าสงสัย นิรันตรนานเนิ่นนักประจักษ์ใจ รักนี้ไซร้นานกว่านั้นข้าสัญญา
21 พฤศจิกายน 2548 15:49 น. - comment id 539314
กลอนบทนี้โรแมนติกมาก ๆ คะ อิอิ พี่ใบไม้ จินตนาการ ไปไกลเลยเห็นป่ะ
20 พฤศจิกายน 2548 18:43 น. - comment id 539336
หัวใจข้ามีรักและภักดี ในชีวิตมั่นไว้ไม่เป็นสอง มีเพียงเธอเท่านั้นที่ฉันปอง ให้ครอบครองทั้งห้วงดวงหทัย กลอนหวานจัง มดเยอะเลยบ้านนี้ อิอิ
21 พฤศจิกายน 2548 10:46 น. - comment id 539465
อ่านแล้ว...ให้คิดถึง เจ้าชายรูปงาม...พระเนตรคม กับเจ้าหญิงเลอโฉม รังสิมันต์-ทรรศิกา ..เจ้าชายพระองค์นั้น.. เคยร้องเพลงถวาย..เจ้าหญิง มีท่อนนึง.... นิรันดรนั้นนานนัก.....แต่รักนี้นานกว่านั้น โห....ประทับใจมาก... งานคุณ...ละเมียดละไม..ไม่แพ้กัน
21 พฤศจิกายน 2548 17:23 น. - comment id 539602
***ผู้หญิงไร้เงา*** หุหุหุแบ่งเอาความหวานไปบ้างไหมล่ะครับ กัวมดมารุมกัดคับ งุงิงุงิ ***นางสาวใบไม้*** ถะ ถะ ถะ ถูกต้องนะคร้าบบบบบบบบบบบบ นั่นแหละคับ\"นิรันดรนั้นนานนัก แต่รักนี้นานกว่านั้น\" ที่มาของกลอนบทนี้คับ แหมๆๆๆนึกว่าจะไม่มีใครนึกออกซ้าแร้ววว อิอิอิอิ ***แอ๊ปเปิล*** หวัดดีคับ ชอบไหมล่ะคับ โรแมนติกแบบนี้นานๆจะแต่งได้คับ ปกติแต่งแต่แบบเถื่อนๆอะคับ เหอๆๆๆๆๆๆ
21 พฤศจิกายน 2548 19:22 น. - comment id 539663
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แตร๊ ๆ หน๊อ อะไรที่มันมีการเกิดขึ้น มันก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลง ไปตามกาลเวลาอยู่แร้นครับ กลอนบทนี้น่าคิด อืม..มมม น่าคิด +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
22 พฤศจิกายน 2548 13:00 น. - comment id 539875
24 พฤศจิกายน 2548 11:38 น. - comment id 540665
รู้หรือเปล่าพี่เก็น .. เอมเห็นชื่อกลอนพี่แล้วทำให้เอมนึกถึงหนังสือเรื่องหนึ่ง ดั่งดวงหฤทัย เธอ...มิใช่สายน้ำ แต่เธอเย็นฉ่ำชื่นหวาน เธอ...มิใช่ลำธาร แต่เธอไหลผ่านเนื้อหัวใจ ความรัก... เสลาสลัก สวยใส งามใดเล่า งามใด เทียบได้งดงาม...ความรัก จรดลึกในความทรงจำ ลึกล้ำย้ำรอยสลัก นิรันดรนั้นนานนัก แต่รักนี้นานกว่านั้น .... บทนี้อยู่ในใจเอมเสมอค่ะ
5 ธันวาคม 2548 01:11 น. - comment id 543787
สงสัยคนแต่ง จะพบเนื้อคู่แล้วกระมั้ง คิคิ
12 ธันวาคม 2548 14:25 น. - comment id 545623
***พี่เมก*** .........อย่าคิดมากจนเครียดนะครับ อิอิ ***บินเดี่ยว*** ................ ***ทะเลใจ*** ช่ายคับ ชอบเหมือนกาน ***ผีเสื้อ*** ยังเรยคับ