ว่างใช่ไหมเสียงใสร้องไถ่ถาม เริ่มถ้อยความทักทายให้คลายเหงา และต่อเนื่องเรื่องสัพเพเฮฮาเบา แล้ววกเข้าเรื่องสำคัญให้หวั่นใจ เขายิ้มหวานบอกสงสารเสียจริงหนอ จึงต้องขอบ่งแจ้งแถลงไข เพื่อให้ฉันกระจ่างสว่างนัยน์ ต้องรู้ไว้ว่ามีคนเขาบ่นมา ยังไม่ทันเตรียมใจไว้ฟังถ้อย เรื่องใหญ่น้อยจู่โจมเข้าโถมถา ความสบายใจที่เคยมีมา ก็ถึงคราสูญสิ้นเมื่อยินความ ฟ้าสวยใสในสายตากลับมาหมอง ทางสีทองราบเรียบกลับเพียบหนาม มิตรสัมพันธ์ผันไปไม่งดงาม ความทุกข์ลามรินรดสุขหมดพลัน คนเล่าความแถมท้ายเห็นใจว่า ไม่อยากมาเล่าอะไรให้เสียขวัญ แต่ด้วยรักหวังดีเพราะเพื่อนกัน ไม่อาจเห็นเธอนั้นถูกนินทา ได้แต่ตอบขอบใจเขาไปก่อน แต่ในใจร้าวรอนเสียหนักหนา เห็นเขายิ้มอิ่มเอมเปรมปรีดา ทั้งสายตาแจ่มใสไร้กังวล เมื่อเขาจากไปไกลจึงได้คิด ไม่หลงติดเรื่องให้ใจสับสน เรื่องติฉินบ่นมากจากปากคน ธรรมดาเสียจนเกิดทุกวัน เราอาจพลั้งพลาดไปใช่ดีเลิศ เขาอาจเกิดอารมณ์ที่หุนหัน ไม่ได้หมายทำลายสายสัมพันธ์ การบ่นนั้นเพื่อคลายระบายไป แต่คนฟังผู้อมิตรคิดแบ่งแยก อาจแจงแจกถ้อยสู่ผู้อ่อนไหว ความบาดหมางจึงเกิดขึ้นทันใด พร้อมรอยยิ้มสุขใจในเสี้ยมการณ์ ระวังใจอย่าหลงไปกับเรื่องเก่า ผ่านไปแล้วอย่าเอามาย้ำขาน ทำลายสุขปัจจุบันจนแหลกลาญ ตกเป็นเหยื่อฟุ้งซ่านอย่างโง่งม
20 พฤศจิกายน 2548 08:21 น. - comment id 539145
เป็นการเตือนที่มีค่ามากค่ะพี่ดอกแก้ว กานต์จะทำตามค่ะ..ระวัง แต่กานต์จะรอดไหมคะ เอาเรื่องเก่าทำลายใจ ....กานต์กลัวจัง ขอกอดสวัสดีตอนเช้าด้วยนะคะ
20 พฤศจิกายน 2548 11:17 น. - comment id 539175
สวัสดีตอนสาย ๆ ของวันอาทิตย์ค่ะ พี่ดอกแก้ว .. วันนี้เอมอยู่สระบุรี ... ระยะทางจากบ้านมาสระบุรี เอมผ่านทุ่งทานตะวัน เห็นแล้วอยากลงไปวิ่งเล่นกับทุ่งทานตะวันมากเลยค่ะพี่ดอกแก้ว สวยมาก ๆ ๆ ค่ะแต่เสียดายเอมนั่งรถทัวร์ไปเลยทำตามที่ใจคิดไม่ได้ แต่เอมว่า ช่วงต้นเดือนธันวา คงจะสวยงามมากว่านี้ เพราะว่ามีหลายทุ่งที่จะบานแข่งกันช่วงต้นเดือน .. ขนาดตอนนี้บานนิดเดียว ทำเอาเอมหลงเสนห์ หากว่าบานพร้อมกัน.... เอมคงจะไม่ยอมกลับง่าย ๆ แน่ ๆ เชียวค่ะ .. ระวังระไวใจของคน ทำสับสนปนเปและเฉไฉ .. ที่หวังดีประสงค์ร้ายก็มากมาย ทำหัวใจของเราให้ร้าวราน ... เอมชินกับเรื่องแบบนี้แล้วค่ะพี่ดอกแก้ว ... เพราะเคยทำงานมากับผู้หญิงส่วนใหญ่ ... แต่ตอนนี้เอมไม่ค่อยเจอเพราะว่าบริษัทที่เอมทำมีแต่ผู้ชาย ผู้หญิงน้อยมาก เลยไม่ค่อยได้รับฟังเหมือนเมื่อก่อน .. ก็ถือว่าสบายหูไปค่ะ .. ช่วงที่ห่างหายไป เอมคิดถึงพี่ดอกแก้วนะเจ้าคะ .. คิดถึงมาก ๆ ด้วยค่ะ ..
20 พฤศจิกายน 2548 12:50 น. - comment id 539196
เข้าใจความรู้สึกนี้อย่างดีค่ะ ระวังไว้ ไม่พลาด เพราะฟังแล้ว เราพลาด พลาดไปกับถ้อยคำของเขา ติดวิตกวิจารณ์ไปในเรื่องไม่ดี ไปกับเขาด้วย ถอนตัวทัน..ก็ดีไป ถอนตัวไม่ทัน..จิตใจเราก็ตกไปในทาง ความไม่สบายใจ.. ขอบคุณในบทกลอนสอนใจเช้านี้ค่ะ
20 พฤศจิกายน 2548 13:31 น. - comment id 539204
น่าระวังให้มาก ไม่มีมิตรแท้ และไม่มีศัตรูอย่างถาวร รู้หน้าไม่รู้ใจ
20 พฤศจิกายน 2548 13:50 น. - comment id 539212
ระวัง พี่ดอกแก้ว แหม..ขึ้นหน้าแรก.. ตกกะใจหมด.. นึกว่าให้ ระวัง พี่ดอกแก้ว ที่แท้... พี่ดอกแก้ว.. มาเตือนให้ระวัง.. งานดีค่ะพี่... แวะมาเยี่ยม-ชม
20 พฤศจิกายน 2548 14:00 น. - comment id 539219
เป็นคำเตือนย้ำคำต้อทำแน่ ไม่เห็นแก่ความหลงให้สงสัย ระวังนอกตอกย้ำถึงแก่นใจ หวังหยุดได้ฟุ้งซ่านผ่านโง่งม สวัสดีพี่ดอกแก้วแก้วสมนึก สิ่งใดตรึกนึกได้ขอให้สม มีกลอนดีเผื่อแผ่ให้โลกชม ให้สุขสมใจหวังตั้งปณิธาน สวัสดีครับมาแวะเยี่ยมชมกลอนงาม ๆ สารธรรม นำชีวินครับ
20 พฤศจิกายน 2548 17:19 น. - comment id 539267
..เป็นข้อคิดที่ดีมากครับพี่ดอกแก้ว.. คนที่โจมตีผู้อื่นอย่างเลื่อนลอย ไร้เหตุผล ใช้ถ้อยคำป้ายสี ก้าวร้าว ส่งมีดกันเป็นทอดๆ ..ผมว่าพวกนี้ไม่ต่างอะไรกับนักเลงข้างถนนนะครับ... ผมยืนยันกับพี่ดอกแก้วได้เลย ว่าผมไม่มีใครมาเสี้ยม ผมไม่เคยไปพบปะกับคนในนี้เลยครับ นี่เป็นข้อเท็จจริง...ใครคนไหนเคยพบผม มายืนยันได้เลย..แล้วผมจะไปให้ใครเสี้ยมทำไม..ไร้สาระจริงๆ ผมเขียนกลอน\"อิสรภาพ\" ขึ้นมา มันผิดตรงไหน?..ถึงได้ออกมาสาดโคลน ซึ่งๆ หน้า..ไร้มารยาทที่สุด ป้ายสีไปถึงเรื่องเงินโน่น..โธ่..ผมทิ้งเงินเดือนๆละ หกหมื่นกว่าบาท เพื่อมาทำธุรกิจตัวเอง..คนที่จ้างผมน่ะจะมีปัญญามาจ้างผมมั้ย ผมเอาเดือนละสองแสน..มาเลย โอ้โห..ผมล่ะเชื่อเลย..จิตใจคนเรา ผมอยากจะพูดตรงๆ มานานแล้วครับ กำลังมองผู้ที่เหมาะสม ไว้ใจได้ และมีวุฒิภาวะเพียงพอ.. ก็เห็นจะมีแต่พี่ดอกแก้ว เท่านั้นครับ ด้วยความเคารพอย่างสูง
20 พฤศจิกายน 2548 17:26 น. - comment id 539269
อีกนิดหนึ่งครับ.. ผมออกตัวไว้ตามโอกาสต่างๆ ตั้งหลายครั้งแล้วว่า ผมแค่เด็กหัดใหม่ เพิ่งฝึกเขียนกลอนไม่นาน..ไม่ได้อยากจะโด่งดังอะไร ฝีมือยังไม่ถึง แต่นิสัยผมบางครั้ง ก็ชอบตอบโต้ ตรงๆ ถ้ามาแหย่ผมก่อน..และกุเรื่องเท็จมาป้ายสีผม ในชีวิตผมเกลียดคนที่ป้ายสี กับคนที่ชอบหักหลังมากที่สุด..คนประเภทนี้..เหมือนอสรพิษ.. รบกวนพี่ดอกแก้วมาด้วยความเคารพ
20 พฤศจิกายน 2548 16:21 น. - comment id 539289
จะระวังระไวไม่คิดมาก กับเรื่องหลากหลายนั้นให้ขวัญเสีย แค่เก็บใกล้มิตรภาพอาบคลอเคลีย ก็นัวเนียพอใจในตัวตน ชอบกลอนบทนี้จังเลยค่ะพี่ เป็นคำเตือนทีดีจัง
21 พฤศจิกายน 2548 15:47 น. - comment id 539313
ใช่เลย เรื่องเก่า ต้องปิดให้มิด อย่าเล่าให้ใครฟังเด็ดขาด อิอิ ผมไม่ยอมเล่าแน่ ๆ
20 พฤศจิกายน 2548 21:08 น. - comment id 539366
เป็นข้อคิดที่ดีมากเลยค่ะ!! เช้าก็เจอแบบนี้มาบ้างนะ แต่ปลงแล้ว ปัญหานี้พบมากในผู้หญิงส่วนใหญ่อะ เลยมีแต่เพือ่นผู้ชายหมดเรื่อง!!
20 พฤศจิกายน 2548 21:09 น. - comment id 539367
^^ มะกี้โพสไปทำมัยมะติด T-T~ ชอบจังค่ะ
20 พฤศจิกายน 2548 21:42 น. - comment id 539376
อ่านบทกลอนของพี่ดอกแก้ว และอ่านบางคอมเม้นท์ จากนั้น นำมาวิเคราะห์ร่วมกัน .. เข้าใจ .. และเห็นใจ สหาย .. แต่อย่างที่พี่ดอกแก้วเขียนไว้ อย่าไปใส่ใจเลย คำพูดบางคำพูด .. ควรหรือ ที่จะให้มีบทบาทสำคัญ คำพูดบางคำพูด .. ควรหรือ ที่จะให้มันส่งผลต่อความเป็นไปในชีวิตของเรา หัวใจของแต่ละคน ย่อมเป็นอิสระต่อกัน ยิ้มนะคะ แล้วโลกนี้จะสดใสยิ่งนักค่ะ แด่พี่ดอกแก้ว แด่สหายท่านนั้น .. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
21 พฤศจิกายน 2548 11:41 น. - comment id 539491
ขอคุณข้อคิดดีดี ให้ตัวเองได้คิดค่ะ
21 พฤศจิกายน 2548 13:08 น. - comment id 539511
หลากปัญหาสารพันนั้นเกิดได้ จากการไร้สังวรคำที่ร่ำกล่าว จึงเกิดเรื่องเฟื่องฟุ้งยุ่งทุกคราว อาจอื้อฉาวคุกรุ่นแสนวุ่นวาย อารมณ์แรงร้อนรุ่มกลุ้มใจนัก ระบายออกเกินหักข่มความหมาย ควรรู้จักพูดเพื่อเกื้อใจกาย ประโยชน์ก่อมากมายให้ผู้ฟัง : ) อาจารย์สอนกรรมฐานของแดดเช้าท่านเตือนแดดเช้าเสมอว่า ให้พูดเพื่อสำเร็จประโยชน์ก็พอ การพูดมาก ก็คือ กาม คือความอยากพูด เมื่อก่อน แดดเช้าถูกท่านดุบ่อยๆว่า \"ไอ้รุ่งมันบ้ากาม มันพูดมาก\" แดดเช้ากลับมาคิด คำว่า \"กาม\" มันรวมไปถึงกิเลสกาม ความอยากทั้งหมดทั้งปวง อยากพูดให้รู้สึกตัวเองเก่ง ตัวเองฉลาด ตัวเองพูดดี ให้คนสรรเสริญ แล้วเราก็ \"หลง\" ไปกับสิ่ง \"สมมติมายา\" คือ คำพูด ที่เราพูดขึ้น เราหลงว่า มันเป็นของจริง เราเก่งจริงๆ เราดีจริงๆ ถ้าพูดให้สำเร็จประโยชน์ เราจะตริตรองให้มากยิ่งขึ้นอีกว่า สิ่งที่เราพูด เรื่องที่เราพูด วิธีที่เราจะพูด ทำยังไงถึงจะบรรลุจุดประสงค์ บางอย่าง .. ไม่พูด ก็ทำให้เกิดประโยชน์มากมายกว่าที่เราไปพูด แต่บางจังหวะ ถ้าเราไม่พูดแล้ว เราจะเสียประโยชน์มากมาย บุญ-บาป อาจจะเกิดขึ้นได้ ตรงที่จังหวะการแสดงออกของเรานี่เองค่ะ พี่ดอกแก้ว เป็นสิ่งที่รุ่งกำลังฝึกเสมอมา แค่สำรวมวาจาเพียงอย่างเดียว ทำให้เราเกิดปัญญาให้เยอะแยะเลยค่ะ เราจะรู้จักวิเคราะห์อะไรได้อย่างละเอียดถี่ถ้วนขึ้น เราจะเกิด \"วิจารณญาณ\" และมั่นคงในจุดประสงค์ของเรา ทำให้เราไม่ \"หลงประเด็น\" และรู้จักตัวเองมากขึ้นด้วยนะคะว่า เรากำลังทำอะไร เราอยู่ในบทบาทใด เราต้องการอะไร และควรทำอย่างไร ความคิดความอ่านเราก็จะกว้างขวางขึ้น ทุกเรื่องที่เราคิด เราไม่ได้ใช้กิเลส เราไม่ได้ใช้อารมณ์ เราจะมองอะไรกระจ่างตามความเป็นจริงมากขึ้น แค่ \"สำรวมวาจา\" อย่างเดียว ก็ทำให้อริยมรรคอีก 7 ข้อ บริบูรณ์ได้อย่างน่าอัศจรรย์ใจ ธรรมะของพระพุทธองค์นี่วิเศษสุดเลยนะคะ พี่ดอกแก้ว อนุโมทนาบุญพี่ดอกแก้วค่ะ ขอให้พี่ดอกแก้วสว่างทั้งทางโลกและทางธรรม นะคะ : )
21 พฤศจิกายน 2548 13:21 น. - comment id 539514
มาอ่านงานที่ให้ระวังตน คนชอบกลชอบว่านิทาให้ คนแบบนี้ยังมีอยู่ทั่วไป ถ้าเราถ่อยห่างได้ควรไกลเลย มาอ่านผลงานดีๆๆจากพี่สาวคนดีที่น่ารักเช่นเคยค่ะพี่ดอกแก้ว
21 พฤศจิกายน 2548 17:34 น. - comment id 539614
@...น้องกานต์ หมูน้อย... สวัสดีค่ะน้องกานต์ สถานการณ์เช่นนี้เป็นเรื่องปกตินะคะกับการอยู่ในกลุ่มเพื่อนฝูง บางคนก็พูดด้วยความหวังดีจริงๆ บางคนก็มีความประสงค์ร้ายซ่อนอยู่ แต่ไม่ว่าผู้พูดจะมีวัตถุประสงค์เช่นไร ..สิ่งที่สำคัญนั้นอยู่ที่คนฟัง ว่าจะคิดอย่างไร และเลือกที่จะทำอย่างไรเมื่อฟังสิ้นกระแสความแล้ว ปัญหาจะยุติหรือจะก่อตัวขึ้น ..ก็อยู่ที่รอยต่อในช่วงนี้แหละค่ะน้องกานต์ หากถือเอาความเป็นตัวตนเป็นสำคัญ ..ก็ยากที่จะยุติเรื่องราวได้ และความถือตนนี่เองที่จะทำให้เราฟุ้งซ่านจินตนาการไปต่างๆ จนกลายเป็นกับดักล่อลวงใจให้ติดอยู่กับอารมณ์ที่ไม่ดีอย่างนั้น อาจจะต้องใช้เวลาบ้าง แต่เชื่อว่าน้องกานต์จะต้องรอดไปจากกับดักนี้ได้ค่ะ พี่ดอกแก้วจะเอาใจช่วยนะคะ
21 พฤศจิกายน 2548 17:34 น. - comment id 539615
@...น้องเอม... ระวังใครไม่สำคัญ ตัวรานั้นสำคัญกว่า การฟังคำพูดจา ต้องรักษาด่วงดุลใจ รู้เขารู้เราดี ก็ยากมีความอ่อนไหว ยอมรับให้อภัย อย่าโกรธใครให้มากความ หวังดีประสงค์ร้าย นั้นมากมายพวกเสี้ยนหนาม เราต้องพยายาม ไม่หลงตามกับดักใคร วันนี้คงได้แต่จินตนาการไปตามคำบอกเล่าของน้องเอม.. ทุ่งทานตะวันคงจะสวยมากในยามที่กระทบแสงแดดและมีสายลมมาคลอเคล้า พี่เคยผ่านไปทางด้านนั้นสมัยที่ยังไม่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวอย่างเป็นที่รู้จักดีเหมือนสมัยนี้ และก็ชอบความงามของทุ่งทานตะวันที่ทอดยาว...ได้ลงไปเดินเล่นในบางช่วง ธรรมชาติที่สวยงาม ..ทำให้ใจเรามีความสุขจนกระทั่งลืมปมปัญหาไปได้ จึงไม่แปลกเลยนะคะที่ผู้คนจึงชอบการท่องเที่ยวเพื่อพักผ่อนหย่อนใจไปกับธรรมชาติที่สวยแปลกตา เพราะความน่าประทับใจเหล่านั้นจะถูกเก็บไว้ในใจเราอย่างแสนนาน.. ซึ่งอาจนานกว่าปัญหาร้ายๆที่เราคิดว่ายากจะลืมเสียด้วยซ้ำไป ขอบคุณมากนะคะที่มาพาเที่ยวในวันนี้ แล้วถ้าน้องเอมได้ลงไปเดินเล่นจริงๆแล้ว เก็บภาพมาฝากกันด้วยนะคะ ... อยากเห็นหน้าที่ยิ้มแป้นด้วยความสุขของน้องเอมอีกน่ะค่ะ..
21 พฤศจิกายน 2548 17:35 น. - comment id 539617
@...คุณทิกิ... ในขณะเป็นผู้ฟัง เราก็คงต้องตั้งใจฟัง และชั่งใจในเรื่องราวน่ะค่ะ มิฉะนั้นแล้ว หากขาดความรอบคอบก็จะตกเป็นเหยื่อของผู้ไม่หวังดี รวมทั้งเป็นเหยื่ออารมณ์ของตนเองด้วย เสียงที่ปรากฏ..ย่อมมีมากมายไม่อาจที่จะไปบังคับให้เป็นไปตามใจเราได้ทุกที่ เมื่อวิบากไม่ดีมาเยือน ก็ต้องใช้สติและปัญญาเข้าไปตรวจสอบให้แม่นมั่น เราควบคุมคนอื่นไม่ได้ แต่เราควบคุมตนเองได้ว่า จะเลือกทำเช่นไร หลงไปตามกระแสลมปาก หรือว่ายุติการก่อกรรมนั้นไว้ที่ตนเอง ขอบคุณมากนะคะที่แวะไปเยี่ยมเยียนทุกแห่งหน โดยเฉพาะการร่วมแสดงความรำลึกถึงประทีปธรรมค่ะ...ขอบพระคุณมาก
21 พฤศจิกายน 2548 17:35 น. - comment id 539618
@...ไรไก่... หากผลีผลามตัดสินอาจสิ้นเพื่อน ความแตกแยกมาเยือนจนร้าวฉาน เข้าใจผิดทำผิดคิดก่อการณ์ เรื่องจึงบานลุกลามตามเชื้อไฟ บางคนนั้นสุขใจในปั่นหัว เพราะอิจฉาฝังตัวในนิสัย เห็นเขามีสุขกันพลันทุกข์ใจ เห็นเขาแตกแยกได้รู้สึกดี การฟังความจากใครให้คำนึง เขาสื่อถึงเรื่องจริงหรือใส่สี หรือหมายปลุกกระแสให้ราวี คิดอีกทีก่อนโทษหรือโกรธกัน สวัสดีค่ะไรไก่... รู้หน้าไม่รู้ใจจริงๆนั่นแหละค่ะ เราจึงต้องระวังในการคบหา หากหูเบาก็อาจตกเป็นเหยื่อเขาได้ และอาจเสียเพื่อนที่ดีหากไม่หนักแน่น ขอบคุณมากนะคะกับความเห็นและการทักทาย
21 พฤศจิกายน 2548 17:38 น. - comment id 539621
@...น้องภูตะวัน... ขออภัยที่ทำให้ตกใจบ้าง ตั้งชื่อวางเอาไว้ในเนื้อหา เพื่อเตรียมตัวรับฟังถ้อยวาจา แล้วขบคิดช้าช้าอย่าหลงกล ดีใจที่น้องภูแวะมาค่ะ แม้ว่าจะมาแบบตกอกตกใจก็ตาม ขอบคุณมากนะคะน้องภูฯ
21 พฤศจิกายน 2548 17:39 น. - comment id 539622
@...ภูวดินทร์... ระวังไว้ก่อนเสียใจเพราะเสียรู้ เคยมีผู้พลั้งไปในกาลเก่า มารำพึงเสียใจไม่บรรเทา เพราะมัวเขลาหลงไปในวาจา กว่าจะรู้ความจริงก็เมื่อสาย เพื่อนกลับกลายห่างเหินเพราะปัญหา ความสัมพันธ์เปลี่ยนไปในทันตา เพราะความโกรธนำมาซึ่งถือดี ลองชั่งใจสักนิดก่อนคิดโกรธ ว่าประโยชน์หรือโทษที่เต็มปรี่ เรื่องครั้งเก่าผ่านไปหากไยดี คำนินทาจะมีซึ่งฤทธา หากปล่อยผ่านไม่เดือดดาลอย่างเหลืออด ย้อนดูตนเพื่อลดซึ่งโทสา เมื่อพบความบกพร่องในบางครา ก็เชิดหน้ารับวิจารณ์ไม่พาลใคร สวัสดีค่ะ ภูวดินทร์.. ดีใจที่แวะมาค่ะ และขอบคุณบทกลอนที่ร่วมเขียนไว้ด้วยนะคะ
21 พฤศจิกายน 2548 17:39 น. - comment id 539623
@...น้องตูน ผู้หญิงไร้เงา... ระวังไว้อย่าให้ใครมาปั่นหัว ดูให้ทั่วดีร้ายใครได้เสีย ความโกรธนั้นทำให้ใจเราเพลีย ยิ่งมาเสียเพื่อนไปยิ่งไม่ดี หนักไปนิดเบาหน่อยอย่าน้อยขวัญ เป็นเพื่อนกันนานมาอย่าหันหนี ความสัมพันธ์ที่เจริญด้วยไมตรี อย่าให้มีสะบั้นวันหูเบา สวัสดีค่ะน้องตูนคนงาม ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาฟังพี่บ่น
21 พฤศจิกายน 2548 17:40 น. - comment id 539625
@...dark side of mind... เห็นเขาอยู่กันดีมีสุขใจ บางคนอาจหมั่นไส้อยากแกล้งเขา สนุกกับการทำร้ายในม่านเงา คอยยื่นมือแทรกเข้าทำลายกัน ใจของคนหยั่งยากลำบากรู้ ไม่อาจดูวาจาคราเสกสรรค์ ซึ่งไม่อาจตัดสินโดยฉับพลัน ว่าใครนั้นดีร้ายไม่แน่นอน ที่ทำได้คือบอกใจให้รับทราบ ผู้ทำบาปย่อมได้บาปคืนดุจศร ผู้ทำดีย่อมได้บุญอันสุนทร ใจที่ซ่อนไม่อาจหนีดีชั่วไป คนใจต่ำย่อมทำกรรมต่ำช้า ทั้งคิดพูดไม่น่าพิศมัย เพราะว่ากรรมเกิดจากฐานที่จิตใจ จิตต่ำไซร้กายวาจาก็ต่ำลง ใครจักคิดอย่างไรคงช่างเขา เพราะเรารู้ใจเราเป้าประสงค์ ชี้แจงไปตามเหตุผลที่ตรง นอกนั้นคงปล่อยไปให้คิดเอง เสรีภาพย่อมมีที่ความคิด ใครจักลิดรอนเราเข้าข่มเหง ก็มิอาจทำได้เยี่ยงนักเลง อย่าได้เกรงการคิดผลิตจารไป สวนดอกไม้หลายหลากมากสายพันธุ์ ในสวนนั้นมีทั้งดอกสดใส และบางดอกก็เน่าหนอนเข้าไช ไม่อาจให้ทุกดอกงามตามความจริง สวัสดีค่ะdark side of mind... พี่ดอกแก้วเห็นใจนะคะในสิ่งที่ได้ประสบ และก็ยากที่จะแก้ไขให้หมดสิ้นไป เพราะคนดีไม่ดีย่อมมีปะปนกันไปทั่ว ..ดูยากยิ่งกว่าดอกไม้เน่าเสียอีก เพราะไม่มีสัญลักษณ์ใดบ่งบอกไว้ที่ภายนอก จึงยากที่จะระวังป้องกัน หรือเตรียมตัวล่วงหน้าเพื่อรับมือกับการกระทำที่ไม่ดีเหล่านั้น การยุแหย่ การหักหลังทำลาย ใส่ร้ายป้ายสี แม้จะกระทำโดยบุคคลเดียวหรือเป็นทีม ก็เกิดขึ้นได้ในทุกที่ที่สูญเสียประโยชน์ หรือมีใจริษยา ไม่พอใจในความเป็นปกติสุขของผู้อื่น บุคคลเช่นนี้ยากที่จะหลีกเลี่ยงในโลกที่ไร้พรมแดนที่ไม่อาจเรียกร้องความรับผิดชอบใดๆ จากใครได้ และเมื่อพิจารณาอย่างถ่องแท้แล้ว..บุคคลเหล่านี้มีจิตใจที่พิการบกพร่องไปจากคุณธรรมความดี มีฐานะทางใจต่ำและมีปมด้อยบางประการที่ต้องการการชดเชยในสิ่งที่ไม่มี การพยายามทำลายจึงเกิดขึ้น และนับวันคนก็มักจะเป็นโรคจิตกันมากขึ้นทุกเรื่อยๆ... เมื่อเราปกป้องสิทธิของเราอย่างถูกต้องตามแบบแผนแล้วด้วยการชี้แจงความจริงอย่างมีเหตุผล เราก็มารักษาใจเราให้อยู่กับอุดมการณ์ของเรากันนะคะ เพราะสิทธิในการคิดและการเชื่อเป็นเรื่องของเสรีภาพที่เราบังคับใครไม่ได้ แต่สิทธิในการกระทำเป็นเรื่องของเราล้วนๆ หากใครจะเชื่อตามที่เขาป้ายสีไว้ก็คิดเสียว่า ..มีคนมากมายถูกเข้าใจผิด..เพิ่มเราเข้าไปอีกคน จะเป็นไรไป เพราะเราก็อยู่ในโลกที่คนพร้อมจะเข้าใจผิดกันอยู่แล้ว และถ้าเราเก็บเอาความรู้สึกนึกคิดของคนพวกนี้มาใส่ใจ นั่นก็แสดงว่าเรายินยอมตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของคำพูดเหล่านั้นด้วยความเต็มใจ ทั้งๆที่คำพูดเหล่านั้นไม่มีค่าควรแก่การใส่ใจแต่อย่างใดเลย ยินดีมากค่ะที่ให้เกียรติได้รับทราบความรู้สึกนี้.....และในฐานะพี่ ก็ขอให้น้องชายคนนี้อย่าหวั่นไหวกับสิ่งที่ได้พบ บันไดแห่งความรู้สึกขั้นนี้ ..แม้ว่าจะก้าวขึ้นยาก ก็ขอให้ก้าวเหยียบได้อย่างเต็มเท้า แล้วผ่านพ้นไปได้ด้วยดี และขอให้ห่างไกลจากอมิตรและอุปสรรคทั้งหลายที่ก่อให้เกิดความกระทบกระเทือนใจนะคะ
21 พฤศจิกายน 2548 17:40 น. - comment id 539626
@...นักเดินทาง(Skeczys)... ซ่อนดาบในรอยยิ้มปริ่มประกาย กลบความหมายเชือดเฉือนเหมือนสงสาร แต่ภายในหมายแทงให้ร้าวราน คือผู้พาลควรไกลไปจากเอย สวัสดีค่ะนักเดินทาง... รอนแรมไปไหนมาตั้งนาน... ดีใจที่แวะมาทักทายนะคะ เรื่องแบบนี้จะเป็นนิสัยผู้หญิงซะส่วนมาก แต่ถ้ามีที่ผู้ชายคนไหนก็คงต้องหลีกเหลี่ยงการคบหาให้ไกลกว่าสตรีธรรมดาค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาให้กำลังใจ
21 พฤศจิกายน 2548 17:41 น. - comment id 539629
@...น้องอัลมิตรา... ท่ามกลางผู้คน ...มักมีเรื่องราวต่างๆเกิดขึ้นให้ศึกษาเรียนรู้ได้ตลอดเวลา ทั้งเรื่องดีและไม่ดี ...พี่ดอกแก้วมีชีวิตส่วนใหญ่ที่ต้องพบกับผู้คน จึงต้องมีการเตรียมตัวเป็นพิเศษที่จะรับมือกับเหตุการณ์เหนือคาดหมายเหล่านั้น และรักษาความปกติสุขของใจตนให้มีมากที่สุด จุดอ่อนในความสัมพันธ์นั้น..มักอยู่ที่คำพูด ทำดีแทบตาย แต่พูดไม่ดีเพียงครั้งเดียว ก็เกือบจะทำลายคุณงามความดีที่เคยมีมาได้ และนอกจากคำพูดแล้ว ความเห็นผิดในการถือตนด้วยฐานะต่างๆ ก็คือสาเหตุสำคัญในการทะเลาะเบาะแว้ง แล้วก็ผสมเรื่องราวต่างๆเข้าจนปนเป และก็ฟุ้งซ่านตกอยู่ในอำนาจของอารมณ์เหล่านั้น..ด่าว่ากันไปมา หัวใจของแต่ละคน ย่อมเป็นอิสระต่อกัน..ประโยคนี้สวยงามมากค่ะน้องอัลมิตรา เพราะความอิสระจากความเกี่ยวเนื่องในกระทำของผู้อื่นนั้น ...เป็นเสรีภาพที่หาได้ยากเลยทีเดียว ขอบคุณดอกไม้ รอยยิ้ม และข้อความที่ฝากไว้นะคะ
21 พฤศจิกายน 2548 17:41 น. - comment id 539631
@...น้องไอซ์... ความหวังดีมีพิษคิดก่อนเชื่อ แมวหรือเสือดูไว้ก่อนใกล้เขา หากพลาดพลั้งต้องเสียหายในหูเบา ฝึกใจเราให้อภัยไว้แหละดี สวัสดีค่ะน้องไอซ์ ไม่รู้ว่าเรื่องจริงหรือไม่ แต่ถ้าเรามีการให้อภัยมากๆ เราก็โกรธยากขึ้น และโอกาสที่จะตกเป็นเหยื่อใครก็จะน้อยลง ขอบคุณเช่นกันค่ะที่เข้ามาอ่านงานของพี่ มีความสุขมากๆนะคะน้องไอซ์
21 พฤศจิกายน 2548 17:42 น. - comment id 539632
@...น้องรุ่ง รัศมีตะวัน... เสียงภายนอกบอกเล่าให้เราทราบ อาจสร้างภาพตามไปด้วยใจเขลา หรือจบเรื่องเอาไว้ไม่คาดเดา อยู่ที่เราเลือกทำกรรมเช่นใด สรรพเสียงใช่สำคัญที่สั่นโสต คุณหรือโทษที่เสพความตามนิสัย หากพินิจตามเหตุและเลศนัย ควรแก้ไขก็ควรทำนำเมตตา สวัสดีค่ะน้องรุ่ง... พบกันกี่ครั้ง...พี่ดอกแก้วก็สุขใจทุกคราว ด้วยได้สัมผัสถึงคุณค่าแห่งพระธรรมที่น้องรุ่งถ่ายทอดออกมา เพราะแสดงให้เห็นว่า การแก้ไขปัญหาทั้งหลายล้วนมิได้เหลือบ่ากว่าแรงของหลักพระธรรมเลยนะคะ นำทั้งสุขและสันติมาให้ผู้ประพฤติปฏิบัติเสมอ ชอบมากค่ะในคำอธิบายเกี่ยวกับเรื่องความสำรวมในกาม...การพูดเพื่อสำเร็จประโยชน์ มิยึดติดในโลกียสุข...เหนืออักษรา รวมทั้งเรื่องที่ไม่ควรพูด (เดรัจฉานกถา) ที่มีบัญญัติธรรมาเป็นสื่อ.. ซึ่งลงลึกไปในรายละเอียดของการควบคุมใจมิให้ตกเป็นทาสของกิเลสในการกระทำกรรมที่เกี่ยวข้องกับกามอารมณ์ทั้งหลาย เหมาะมากกับชีวิตของบุคคลผู้ต้องการสุขทางธรรม เพราะสังวรศีลทั้งสี่นั้น...เป็นการดูแลกายวาจาใจที่สำคัญต่อมรรคสามัคคี และสำหรับในชีวิตคนทั่วไปศีลห้าอันเป็นพื้นฐาน..ก็เพียงพอแล้วที่จะนำความสุขมาให้ผู้ปฏิบัติและสิ่งแวดล้อม ด้วยความไม่ทุจริตนั้น ครูของพี่ดอกแก้วสอนสมอว่า ...รู้ไม่จริงนิ่งเสียดีกว่า ไม่รู้แจ้งอย่าแสดงกิริยา ...เพราะนั่นคือความประมาทและล่วงทุจริตกรรมได้ง่าย และหัวใจนักปราชญ์ ..สุ จิ ปุ ลิ...เริ่มต้นที่การฟังมาก และคิดให้ถี่ถ้วน จึงค่อยถามให้เกิดความเข้าใจแล้วสรุปความในส่วนท้าย..แม้จะเป็นคำสอนที่มีมานาน แต่ก็ใช้ได้ทุกกาลไม่ล้าสมัย... ขอบคุณมากนะคะน้องรุ่งในการสนทนาธรรมที่นำสุขใจมาให้เสมอ ทั้งความเห็นและแนวทางในการวางใจที่แสดงไว้ในที่นี้เพื่อมุ่งประโยชน์ด้วยความเมตตา..อนุโมทนาในกุศลจิตของน้องรุ่งด้วยค่ะ และอนุโมทนาในกุศลที่เพียรสร้างเพื่อทางมรรคผลนิพพาน ....ขอให้สำเร็จในสิ่งที่ปรารถนาโดยไวนะคะน้องรุ่ง
21 พฤศจิกายน 2548 17:42 น. - comment id 539633
@...น้องแก้วนีดา... อย่าหวั่นไหวไปตามคำบอกเล่า เรื่องกาลเก่าอย่าย้อนไปให้มีผล รักษาไว้ไมตรีในหมู่ชน แยกจากคนริษยามาให้ไกล สวัสดีค่ะน้องแก้วนีดา.. ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาอ่านและเขียนไว้ด้วยค่ะ มีความสุขมากๆนะคะน้องสาวคนดี
21 พฤศจิกายน 2548 17:49 น. - comment id 539639
@...ฤกษ์... เรื่องทำให้ทะเลาะกันอย่าสรรหา มาเล่าย้ำทำว่าหวังดีเสมอ ปล่อยมันไปทำเหมือนไม่เคยเจอ เพื่อมิให้เพื่อนเกลอแตกแยกกัน ส่วนเรื่องเหม็นเช่นแผลเก่าอย่าเล่าบ่อย ใจดวงน้อยจะมีแต่โศกศัลย์ เสียเวลาสนทนาระหว่างกัน แถมยังไม่สร้างสรรค์ให้สุขเลย คอมเม้นท์ที่เห็นน่าจะเป็นคนละเรื่องกันนะฤกษ์..ปกปิดเรื่องเก่าที่ไม่น่าเปิดเผยของตนเองน่ะ ...แต่ก็หยวนให้ได้เพื่อคนฟังจะได้เสียเวลาไปฟัง..๕๕๕
21 พฤศจิกายน 2548 17:56 น. - comment id 539641
รักษาใจ รักษาจุดยืนของตัวเองไว้ ผมว่าดีที่สุดแล้วครับพี่ดอกแก้ว เรื่องราวสารพันอันเป็นเหตุ แห่งความไม่สบายใจ หากเรามิหยิบมันขึ้นมา วางเอาไว้ แค่มองผ่านไป มันคงทำให้เราเกิดทุกข์มิได้หรอก (ความคิดผมน่ะครับ) ขอบคุณพี่ดอกแก้วที่เขียนเรื่องราวดีดีให้อ่านแล้วได้ไตร่ตรอง ในเรื่องบางเรื่อง และในหลายเรื่อง ขอบคุณครับ
21 พฤศจิกายน 2548 18:59 น. - comment id 539659
ธรรมดา มันเป็นเรื่องธรรมดา ฮิๆๆ เริ่มต้นด้วยเพลงเก่าเก๋ากึ๊ก มันธรรมดาเนาะพี่ คนเรานี้ก็แปลกเนาะพี่ คนชมก็ชอบ คนติก็ชัง ทั้ง ๆ ที่รู้ มันก็ต้องเจอทั้งชมและติ มานุษย์หนอมานุษย์ ฮิๆๆ แวะมาหั้ยกำลังใจในการสร้างสรรค์สิ่งดีดีที่มีประโยชน์เช่นเคยครับพี่ ฮิๆๆ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
22 พฤศจิกายน 2548 10:58 น. - comment id 539783
@...เรไร... การรักษาใจและจุดยืนเป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับทุกคนจริงๆค่ะ พี่ดอกแก้วเห็นด้วย เรื่องเก่าก็ไม่ควรขุดคุ้ยขึ้นมาให้รบกวนใจเป็นความกังวลใจซ้ำซาก แต่ว่าในขณะที่รับฟัง...เรื่องใหม่... หรือรับรู้เรื่องใหม่นั้น...เราควรทำอย่างไรจึงดีที่สุด เพราะถ้าสามารถจัดการหรือรับมือได้อย่างเรียบร้อยตั้งแต่แรกแล้ว ...โอกาสที่จะมีปัญหาติดตามมารบกวนใจก็จะน้อย รวมทั้งปฏิกิริยาตอบโต้กับเรื่องนั้นก็เป็นไปในทิศทางที่ไม่รุนแรง แต่ถ้าล้มเหลวเสียตั้งแต่แรกในขณะที่รับทราบ..ปัญหามากมายก็จะตามมาอย่างเป็นลูกโซ่และก็วนเวียนอยู่ในใจอย่างนั้น จึงกลายเป็น..เรื่องเก่า..ที่เรานำมาฟุ้งซ่านขบคิดไม่รู้จักปล่อยให้จบไป เหมือนพายเรืออยู่ในอ่างอย่างหาทางออกมิได้ ขอบคุณมากค่ะเรไร ..คอมเม้นท์นี้มีประโยชน์ต่อการนำใช้ได้เลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่แวะมา
22 พฤศจิกายน 2548 10:59 น. - comment id 539784
@...น้องเมก ผู้ชายอารมณ์ดี... สวัสดีค่ะน้องเมก... เรื่องความชอบ-ชัง ธรรมดาเหล่านี้มีมานาน และก็ก่อให้เกิดปัญหาตลอดมากับชีวิตของผู้ที่รับกระทบ นั่นก็แสดงว่า การรับมือกับเรื่องธรรมดาเหล่านี้ไม่ค่อยประสบความสำเร็จกันเท่าไหร่นัก เพราะทุกยุคสมัยก็มีคนโศกเศร้าเสียใจกับปัญหาเหล่านี้ตลอดมา จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ไม่ธรรมดาเลยนะคะน้องเมก ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาให้กำลังใจพี่เสมอ
22 พฤศจิกายน 2548 15:16 น. - comment id 539936
ต้องระวังยิ่งกว่าเดิมเสียแล้วค่ะ ^_^
22 พฤศจิกายน 2548 16:51 น. - comment id 539983
@...น้องแวว... ลอยมาถึงตรงนี้...ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
3 ธันวาคม 2548 21:36 น. - comment id 543606
ยังไม่ได้อ่านเพราะยาว ง่ะ