..... ขอขอบคุณเพื่อนนักกลอนคนหนึ่ง คนที่สร้างความซึ้งอย่างแนบแน่น คนผู้สร้างมิตรภาพอาบทั่วแดน หามิง่ายละม้ายแม้น..นาม * คุณปราย* ....วันที่เขียนเรื่องปลวกกับเรื่องเปรต คุณ *กอกก* โทรฯ ถามเหตุ..ถึงความหมาย ก็แจ้งเธอว่ามิใช่เรื่องอันตราย เพียงบ่นคล้าย หนักของ กองโลกา ...หวังจะส่งหนังสือในมือนั้น เป็นสัมพันธ์ห้องสมุดเร่งรุดค่า จึงฝากความวางเตือนแด่เพื่อนยา เธอยังคงปรามว่าไม่น่าลง .......*อาจจะมีคนนินทาว่าคุณจน ถึงขัดสนต้องขอทรัพย์แจ้งประสงค์* ฉันชะงักเมื่อเธอทักกันตรงตรง จึงตอบปลง..หนังสือ คือเพื่อนใจ .....มีมากมายหลายเล่มล้วนมีค่า เก็บมานานหนักหนาเกินคว้าไขว่ แต่ต้องถึงเวลาพรากหทัย เพราะเหล่าปลวกทะลวงให้ใจกระเจิง ....คุณกอกก เธอแจง..แถลงทราบ พูดหยาบหยาบ..เพื่อนเศรษฐี..ชี้อาจเหลิง ว่าทิกกี้..บ่นบางที..ทั้งบันเทิง อย่างไม่มี..ยังรื่นเริง..หลายหมื่นพัน ....จึงตอบรับน้อมคำนับคำเยิรยอ ที่หมายว่า..ไม่พอ..ขอตอบผัน.. อาจรับล้านต้องจ่ายล้านในเร็ววัน รับหลายแสน..จ่ายหมื่นพันหายพริบตา... ...คุณกอกกยกประเด็นเช่นเศรษฐี บ่นไม่มีเงินยังกองทองเต็มหน้า ทิกกี้ตอบ..สอบประเด็น..ที่เป็นมา เหล่าวณิช.พ่อค้า..คราหุบตน ....อายุมากมิยากไร้เช่นใครว่า อสังหาริมทรัพย์นับสับสน อีกเหล่าทรัพย์เคลื่อนย้ายทะลายตน แม่หน้ามนสะสมหลายสิบปี ....แต่วิถีของตนคนสันโดษ คอยละโทษเงินตราว่าบัดสี ถึงเป็นคนมากทรัพย์นับว่ามี จากมือนี้ไหลพรูสู่บริวาร ....หากมอบให้ใครได้มอบให้หมด เพื่อละลดโลภะ..จะสังหาร ฆ่าตระหนึ่มัจฉริยะปะทะพาล ขุดสันดานของตนพ้นวงจร .....มองชีวิต..คิดเพ่ง.เล็ง..ตาย-เกิด ก่อกำเนิด..เป็นอยู่..ดูคล้ายหนอน ตายแล้วเกิด เกิด-ตาย..มิอาทร ยิ่งชาติก่อน..หลายแสนหาบ..ตราบสิ้นเวร.. .....คุณกอกกฟังธรรม..มิอ้ำอึ้ง.. เธอคงซึ้งถึงส่งเงินใช่เพลินเล่น ให้เป็นทุนส่งหนังสือถือประเคน ช่วยกะเกณฑ์..ลดกรรม..นำสู่บุญ ....จึงฝากความบทกลอน..ใช่สอนมิตร แจ้งดวงจิต..เพื่อนระยอง..ฝ่ายกองหนุน เป็นตัวนำเดินหน้าเหล่าการุณย์ สร้างเป็นทุน..บริจาค..ฝากเพื่อนไทย ขอบคุณคุณ กอกก ตามเมล์นี้ค่ะ pruyfa@thaimail.com, pruyfa@hotmail.com ขอขอบพระคุณจากทิกิ ตามที่ได้ลงบทกลอน โอ้โอปลวก เพื่อส่งหนังสือไปบริจาคตามห้องสมุด คุณ กอกก หรือ คุณ ปรายฟ้า..แห่ง จังหวัดระยอง ได้ส่งเงินมาสมทบทุนการจัดส่ง ในวันนี้ 10 พฤศจิกายน 2548 เป็นจำนวนเงิน 2000.- บาท จึงขอขอบพระคุณไว้ ณ ที่นี่ จะได้ ดำเนินการอย่างประหยัด เพื่อให้สามารถส่งหนังสือไปทั่วถึงทุกถิ่นตามปราถนาค่ะ ขอบพระคุณเป็นทียิ่ง ทิกิ_tiki http://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board3&topic=21&action=view ขอบคุณ คุณ กอกก ... ...ขอขอบคุณ... พนมมือหลับตานิ่งอธิฐาน ก้มกราบกรานคุณพระใจละหมอง จิตเปี่ยมสุขทุกข์พรากหลากมุมมอง เพราะจิตตรองหรือกุศลผลบุญนำ ตั้งสติใจสงบหวังพบสุข คงถึงยุคอยู่ลำพังช่างน่าขำ เลิกผูกพันจำนรรจามิน่าจำ จึงพรอดพร่ำเตือนตัวกลัวหัวใจ เพราะจริงใจใสซื่อจึงสื่อออก มิเคยหลอกปิดบังหวังสิ่งไหน อยากให้เขาพบสุขทุกคนไป มิเหลือไว้เผื่อระอาน้ำตาคลอ แล้ววันหนึ่งถึงวันที่ฝันดับ ปวดร้าวกับคำคนเจ็บล้นหนอ หลับตานิ่งสงบไว้เจ็บให้พอ มิร้องขอผู้ใดให้เหลียวแล ขอบคุณโลกอินเตอร์เน็ตที่เผ็ดขม แม้นระทมใช่จะตรมจมแต่แผล พบจริงจังฝังอยู่ข้างคนอ่อนแอ พบมิตรแท้ผู้เข้าใจในอารมณ์ ขอบคุณมากหลากสิ่งดีที่ได้รับ นอบน้อมกับบทเรียนเพียรสั่งสม หนึ่งตัวอย่างบทโศกบนโลกกลม แม้นระทมยังคุ้มค่า น่ายินดี..... ( แค่เสียความรู้สึก แต่ได้อะไรกลับมามากมาย) สวัสดีค่ะคุณทิกิขา... กว่าจะพบเมล์ และรู้เรื่องที่คุณลงกระทู้ขอบคุณ ทุกอย่างก็สายไปเสียแล้ว... หากการสื่อของกลอนบทนี้มิแย่เกินไปนัก คุณทิกิคงทราบเจตนาของปรายได้ดีว่าหมายถึงสิ่งใด... และเพราะปรายต้องเดินทางไกลอีกแสนนานกว่าจะกลับมา จึงใคร่ขอความกรุณาจากคุณทิกิ กรุณาอย่าได้แตกกระทู้คอมเม้นท์นี้ออกไปอีกนะคะ... ปรายคิดว่าคุณก็มิมีเจตนาอะไร นอกจากคำว่าขอบคุณ แต่เวลา ณ ขณะนี้ ..มิยินดีเสียแล้วค่ะ... จึงขอขอบคุณในน้ำใจของคุณมากๆนะคะ... ฝากข่าวถึงเพื่อนๆ น้องๆ ทุกท่านที่ฝากข่าวถึงพี่ปรายหรือกอกกนะคะ ว่าพี่ปรายก็คิดถึงทุกคนเช่นกัน... หากมีโอกาส...ต้องมาเยี่ยมเยียนอีกครั้งหนึ่งอย่างแน่นอน... ขอขอบคุณทุกๆ ท่านค่ะ... สวัสดีค่ะ กอกก 13 พ.ย. 48 - 00:25
tiki 11 พ.ย. 2548 19:06 น. - ID 83327 
1394
35
0
12 พฤศจิกายน 2548 14:31 น. - comment id 528985
สงสัยมานานแล้ว...คุณกอกก นี่รวยขนาดไหนเนี่ย... จะเปิดพรรคการเมืองเหรอ..ถึงเที่ยวไล่แจกเงินแจกทองเค้าเนี่ย... มาลงทุนในพอร์ตผมมั้ย...ตอนนี้กำลังขาดทุนบักโกรกเลย..อิอิ..
12 พฤศจิกายน 2548 14:34 น. - comment id 528987
โทษทีครับ คุณทิกิ...ตรงคำว่ามีข่าว สงสัยมานานแล้ว...คุณกอกก นี่รวยขนาดไหนเนี่ย... จะเปิดพรรคการเมืองเหรอ..ถึงมีข่าวเที่ยวไล่แจกเงินแจกทองเค้าเนี่ย... มาลงทุนในพอร์ตผมมั้ย...ตอนนี้กำลังขาดทุนบักโกรกเลย..อิอิ.. dark side of mind 12 พ.ย. 48 - 14:31 IP 58.136.86.182
12 พฤศจิกายน 2548 14:54 น. - comment id 528995
คุณ dark side of mind คะ เข้ามาอ่านคำตอบคุณแล้วอมยิ้ม นิดๆ เห็นคุณไปตอบเรื่องหยิบลูกปลา โยนพื้นด้วยเช่นกัน คนที่เพิ่งเข้ามาในโลกไซเบอร์ ก็ยังไม่รู้จักกันดีนัก แต่เผอิญ ข้าพเจ้า เคยรับคำเชิญ (ท้าเขิญ) จากคุณกอกก ให้ไปเที่ยวระยอง เธอว่าจะต้อนรับขับสู้ให้เต้มที่ก็ไปดูใจ เสียหน่อยตามประสาคนใครท้าไม่ได้ แฮ่ จะว่ามีก็คงมีน้อยกว่าบ้านแม่เราค่ะ อิอิ แต่ไม่จนแน่ ตอบแทนได้ ส่วนเราก็ เวลาคุยกับแกทีทางโทรศัพท์ ก็มักจะเดินเตร่อยู่แถวบ้านแม่ สักเกือบไร่แถวถนนสามัคคีไม่ไกลโรง เรียนนานาชาติสักเท่าไหร่ แต่ส่วนตัวเป็นคนสันโดษ ไม่เย่อหยิ่งจองหองนักเพราะได้ เชื้ออารีอารอบทางฝ่ายตระกูลคุณยาย เยอะหน่อย หากได้เชื้อทางฝ่ายพ่อเยอะ... แฮ่ สงสัย ได้ดวลดาบกันทุกคนเลยแหละค่ะ(ฮา) อีกที คุณก็ลองทำข้อเสนอไปทางเมล์เผื่อเธอจะสนใจ ลงทุนร่วมนะคะ สำหรับทิกิ แล้ว แค่ลงทุนประคองธุรกิจครอบครัวให้ดำเนิน ไปต่อนี่ก็...เฮ้อ ถ้าเลือกได้ ขอไปทางสายผู้ปฎิบัติธรรมซะดีกว่าค่ะ เพราะโดยวิสัยแล้ว มันเห็นทรัพย์เหมือน กรวด เหมือนทราย มาแต่เล็กแล้ว นิสัยมันไม่ดีจริงค่ะ ถ้าขืนไปเล่นหุ้นอย่างคุณ มีหวังต้องไปขุดกรวดคั่วเกลือกิน ละคะ เอาแค่หุ้นในห้างฯ เราก็พอแล้วค่ะ คุณนี่...ขำดี
12 พฤศจิกายน 2548 13:28 น. - comment id 529036
..แวะเข้ามาเยี่ยมพี่ทิกิค่ะ...ราชิกาพึ่งจะว่าง...เห็นด้วยกับความเห็นของพี่...เราอยู่ที่บ้านกลอน..ด้วยความรัก...ความเข้าใจ..ความจริงใจ..และเอื้ออาทร...ซึ่งกันและกัน....อยากให้มีบรรยากาศที่ดีเช่นนี้..ตลอดไป....มีหลายท่าน...ที่จากไป...หากแต่จิตใจ...ยังระลึกถึงกันเสมอ...คิดถึง..พี่กอกก...เช่นกันค่ะ..
12 พฤศจิกายน 2548 13:43 น. - comment id 529047
ค่ะ เสียดายน้ำใจเราดูแลอนุบาลตัวเล็กๆไว้ให้ : พวกเขาก็ไล่ล่าอย่างเถื่อนไม่ยั้งคิด เราอย่าเบื่อค่ะรักกันไว้ดั่งฝูงปลาอารักขา ขอบคุณ คุณตุ้มราชิกาคะล น้ำใจอันงาม ย่อมเย็นใส ด้วยบารมี ขอพระคุ้มครองคุณตุ้มคนสวยรวยน้ำใจ เสมอนะคะ
11 พฤศจิกายน 2548 21:30 น. - comment id 532669
เม้กกะ พี่กำลังว่าจะส่งเพลงแผ่เมตตาภาคภาษาปะกิดให้ฟังอยู่พอดี หาไฟล์อยู่ค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ คุณปรายจะได้รับเมล์ที่เราส่งไปมั้ยน้อ ทิกิค่ะ
11 พฤศจิกายน 2548 21:59 น. - comment id 532688
Cheer up, dont given up.... Go ahead, even we walk quit slow, we never walk back...
11 พฤศจิกายน 2548 22:18 น. - comment id 532702
ขอเป็นกำลังใจ ให้ เสมอจ๊ะพี่ ถึงแม้ไม่ได้เข้ามาบ่อยๆๆ แต่ คิดถึงค่ะ พี่ทิกิ พี่ปราย และ ทุกๆๆคนค่ะ
11 พฤศจิกายน 2548 22:32 น. - comment id 532714
คุณ พ.เพี่ยนคะ เห็นชื่อคุณ อินสเปน เลยเพิ่งทราบว่าไม่อยู่ไทยนี่เอง ถึงไม่ค่อยได้พบกันมานาน ขอบคุณที่แวะมาช่วยเชียร์ ให้กำลังใจกันนะคะ ยินดีค่ะ
11 พฤศจิกายน 2548 22:35 น. - comment id 532717
คุณดาหลา฿ปะการังคะ เดินสวนกันไปเลยนะคะ พี่เพิ่งขึ้นไปแสดงความละอาจใจ ที่มองข้ามความสำคัญวันเกิดเพื่อนดีๆคนหนึ่งไป คุณก็ลงมาตอบที่นี่ เพื่อน ความรู้สึกที่ดีต่อกัน หวังว่าจะคืนกลับมาเพื่อบ้านอันอบอุ่น ของเราทุกคนต่อไปค่ะ ขอบคุณในกำลังใจค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 13:04 น. - comment id 534481
4 : หมายเลข 541575 ทิกิ เขียนตอบน้องเอมไว้ยาวเมื่อเช้านี้สัก สิบโมงได้ เขียนไว้ในโน้ดแพ้ด นำมาลงให้อ่านอย่างไม่ตัดทอนถ้อยคำนะคะ ส่วนที่ไปลงในเรื่องสั้น http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story6074.html ได้คัดกรองถ้อยคำเรื่องอนุบาลปลาไป โดยเฉพาะ ส่วน ในอุ้งมือนี้ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem83351.html# ก็คัดเฉพาะ บทกลอน มา ทั้งนี้ นำมาลงคำตอบให้ถูกกาละเทศะที่นี่ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem83327.html อีกครั้งหนึ่ง สวัสดีทุกท่านอีกครั้งค่ะ tiki 12 พ.ย. 48 - 12:50 IP 61.91.220.125 5 : หมายเลข 541586 ในอุ้งมือที่อบอุ่นกรุ่นความห่วง แม้เลยล่วงไปนานสักแค่ไหน ก็ยังรู้สึกดีลึกลึกภายในใจ ยังห่วงใยเช่นเคยที่เป็นมา -- บ้านใคร ใครก็รัก ค่ะคุณทิกิ ... เอมรักบ้านกลอนไทยเหมือนกับเอมรักครอบครัวตัวเอง เพราะในนี้มีทั้ง พ่อ มีทั้งแม่ มีพี่ มีน้อง มีเพื่อน ที่ต่างก็ห่วงใยกันและกัน และในนี้เอมก็ได้กำลังใจกลับไปทุกครั้งที่เอมเหนื่อย ... และบ้านหลังนี้ทำให้เอมได้มิตรภาพที่ดีจากหลาย ๆ คน .. และทุกวันนี้ก็ยังสม่ำเสมอกันตลอดเวลา ... ดีใจค่ะที่เป็นแรงบันดาลใจให้คุณแต่งกลอน .. และขอให้คุณทิกิสรรสร้างผลงานที่ดี ๆ ต่อไปนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ถึงแม้ว่าบางครั้งเข้ามาอ่านแต่ว่าไม่ได้คอมเม้นท์ก็ตามที ... ทะเลใจ 12 พ.ย. 48 - 13:01 IP 210.249.184.6
12 พฤศจิกายน 2548 09:50 น. - comment id 534558
รู้สึเหมือนพี่ภูเลยค่ะ คิดถึงทั้งคนเขียนและคนถูกเขียน ... ก็ว่าอยู่ว่า ... สักวันถ้าหากว่าคนถูกเขียนถึงว่าง ... จะแวะไปชวนกินส้มตำใหม่ เพราะครั้งที่แล้วที่ไปก็ เอิ๊กส์ ๆๆ ๆ มีฟามสุขสุด ๆ ๆ .. ขอบคุณคนเขียนที่แบ่งเนื้อที่ให้เอมได้เขียน ขอบคุณคนถูกเขียนถึงที่เสมอตนเสมอปลายเสมอ
12 พฤศจิกายน 2548 10:04 น. - comment id 534568
แต่งได้ดีค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 10:37 น. - comment id 534584
เข้ามาเปิดเครื่องเวลาไล่เรี่ยกันเลยค่ะ คุณเอมทะเลใจ ข้อเขียนที่ตอบคุณยาวมาก พี่จึงจะขออนุญาตนำไปเปิดกระทู้ อีกกระทู้หนึ่ง ค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 10:59 น. - comment id 534592
มาเยี่ยมทั้งสองคนเลยนะครับ..
12 พฤศจิกายน 2548 11:40 น. - comment id 534617
เข้ามาเปิดเครื่องเวลาไล่เรี่ยกันเลยค่ะ คุณเอมทะเลใจ น้องเอมที่รัก พี่เขียนตอบคุณไว้ยาวมาก จึงนำไปเรียบเรียงไว้ที่เรื่องสั้น http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story6074.html# และได้ผลพลอยได้เป็นบทกลอน อีกชุดชื่อ ในอุ้งมือ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem83351.html เพราะเรารักและเมตตาต่อกัน ชีวิตและสิ่งแวดล้อมจึงสวยงาม มีความหมาย ขอบคุณความรักอย่างจริงใจ ของน้องเอมทะเลใจ และน้องๆน่ารักทุกคนที่นี่ค่ะ คุณ ทรายกะทะเลคะ บางครั้งก็มีเวลามาอ่านกลอนเพื่อนๆ บางครั้งก็หาเวลายากยิ่ง อย่างวันนี้เกือบเที่ยงยังอยู่ในชุดนอนอยู่เลยเพราะตื่นสายจากนอนดึกคืนวันศุกร์ ชอบคุณที่แวะเยี่ยมเยียนนะคะ ขอความสุขมีแด่คุณเสมอคะ คุณ dark side of mind คะ ขอบคุณในน้ำใจของคุณแด่ เพื่อนทุกคนในบ้านกลอนไทยค่ะ ทิกิ
12 พฤศจิกายน 2548 12:23 น. - comment id 534656
น้องเอมที่รัก ความสามัคคีต้องการความกรุณาปรานีอย่าง ใหญ่หลวง ซึ่งทุกคนควรมีอยู่ในหัวใจนับแต่เป็นเด็ก ทุกคนควรซึมซับความรู้สึกแห่งสามัคคีไว้ จาก ความเมตตา ปรานี อารี เกื้อกูลต่อกัน ......คุณกอกก เธอห่วงว่า คุณทิกิลบกระทู้เถิด..ปรายเกรงว่าคุณจะ ถูกหาว่า ปรายซื้อคุณ คุณทิกิ ก็เลยตอบว่า เงินแค่นี้ ขออภัยต้องเรียนว่า คุณทิกิ ใช้ไม่ถึงนาทีคงหมด...มันเล็กน้อย จิ๊บจ้อยเหลือเกิน..ถ้าคุณจะซื้อเราเราเคยบอกแล้วว่า เงินหลักสิบล้านขึ้นยังไม่พอจะซื้อเราเลย ไม่ได้พูดเว่อร์นะคะ ...เพิ่อนฝูงทิกิที่ช่วยงานกันมาเขาส่งงานกันมาตัวเลขหลักล้านกันทั้งนั้นค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 12:24 น. - comment id 534658
การที่คุณกอกกมีใจอยากจะร่วมทำบุญ เงิน สองพันนี้ในสายตาเราอาจเล็กน้อย แต่สำหรับน้ำใจที่คุณกอกก เทให้นั้นมากมาย มหาศาล มันไม่ได้แปลว่า เงินนี้เป็นบุญคุณ ค้ำหัวที่สลัดไม่ออก ไม่ได้หมายความเช่นนั้น แต่มันมีคุณค่ามหาศาลในน้ำใจ..จากเพื่อนนักกลอนร่วมเว็บไซต์แห่งนี้คนหนึ่ง ซึ่งตั้งใจที่จะส่งเสริมให้กำลังใจแก่เพื่อน อีกคนโดยไร้ความอิจฉาริษยาอคติใดๆ พี่ขออนุโมทนาให้ในบุญกุศลที่เกิดขึ้นในหัวใจของพวกคุณทุกคน
12 พฤศจิกายน 2548 12:24 น. - comment id 534660
พี่ขอให้ พวกเราทุกคน รักษา มาตรฐาน ระยะห่าง ระยะประชิด มาตรฐานความเป็นมิตรแห่งบ้านนักกลอน ไว้อย่างมีคุณภาพ น้องเอมเป็นเด็ก เช่นเดียวกับน้องๆเล็กๆหลายคนที่นี่ บางคนอายุเพิ่งสิบสองสิบสาม ที่เข้ามาเขียนกลอน มาเยี่ยม มาสั่งหนังสือไปอ่านด้วยซ้ำ
12 พฤศจิกายน 2548 12:25 น. - comment id 534662
พี่รักน้ำใจทุกคนที่นี่ พี่รัก ชุมชนไซเบอร์แห่งนี้ ส่วนหนึ่งที่ทุกคนควรมีมารยาท น้ำใจ ความปราถนาดีต่อกัน รักเพื่อนนักกลอนทุกคนค่ะ เป็นความรักที่ไม่ได้เจือโลกีย์ กิเลส ตัณหาใดไว้เลย พี่เพิ่งเข้ามาจากโผล่หน้าไปดู ลูกปลาน้อยในอ่างปลาที่พี่เพิ่งเป็น หมอตำแยทำคลอดให้มันเมื่อวานซืน ต้องคอยช้อนเจ้าตัวจิ๊ดที่งอตัวโผล่ปุ๊ดมาจาก ท้องแม่ ออกไปให้พ้นตาแม่ ที่โง่จนไปอม ลูกจะกินเพราะนึกว่าเป็นลูกน้ำ อนิจจาชีวิต.. ชีวิตทุกชีวิตล้วนมีค่า ความรู้สึกของลูกปลาน้อยทุกตัวที่รอดมา อยู่ในอ่างแก้วเล็กๆสักสามสี่ชั่วโมง ก่อนที่จะเทให้ไปอยู่กับชั้นอนุบาลหนึ่งครึ่ง พวกเกิดก่อนหน้าสักอาทิตย์ที่ผ่านมานั้น มันน่ายินดี น่าปรานี น่าเวทนา
12 พฤศจิกายน 2548 12:26 น. - comment id 534663
พี่มองน้องน้อยทุกคนในบ้านนี้ เหมือนพี่มองดูบ่อปลา บ่อใหญ่มีพวกตัวใหญ่เถื่อนๆมันคอย กรายหางใหญ่สีสวยแสบตาของมัน ป้อไปป้อมา ปลารุ่นสาวตกไปในนั้น มันโหดไล่รุมโทรมไม่เว้นสักตัว พี่จึงอนุบาลปลาเล็กๆพวกนี้นไว้ หลายเพลาอย่างน้อยก็สักสองเดือน ก่อนจะปล่อยมันลงผจญโลกกว้างตามลำพัง ที่นี่ที่ชุมทางนักกลอนไทยโพเอ็ม เหล่ารุ่นใหญ่ก็สง่างามโลดโผนกันไป เหล่ารุ่นกลางก็เริ่มเรียนรู้สังคมหลายด้านหลายแบบ เหล่ารุ่นเล็กก็ขะมักเขม้นหัดเขียนฝึกเขียน รุ่นจิ๋วที่เพิ่งก้าวเข้ามาใหม่ เสมือนลูกปลาน้อยตัวจิ๊ดๆ ที่เหล่ารุ่นพี่ควรอนุบาลอารักขา จิตใจ...อันบอบบาง นั้นด้วยความอ่อนโยน
12 พฤศจิกายน 2548 12:26 น. - comment id 534665
พี่ขอขอบคุณที่ถ้อยคำบางคำของน้องเอมทะเลใจ กระทบใจพี่จนเขียนคำตอบยาวขนานหนัก พี่จะขอนำคำตอบนี้เปิดเป็นกระทู้กลอนอีกกลอน แม้จะไม่ใช่กลอนก็เถิดค่ะ ดังนั้นเพื่อให้ถือว่านี่เป็นกลอน จึงขอค้อปี้ บทกลอนช่วงหนึ่งด้านบนนี้ มาดังนี้ค่ะ ....แต่วิถีของตนคนสันโดษ คอยละโทษเงินตราว่าบัดสี ถึงเป็นคนมากทรัพย์นับว่ามี จากมือนี้ไหลพรูสู่บริวาร ....หากมอบให้ใครได้มอบให้หมด เพื่อละลดโลภะ..จะสังหาร ฆ่าตระหนึ่มัจฉริยะปะทะพาล ขุดสันดานของตนพ้นวงจร .....มองชีวิต..คิดเพ่ง.เล็ง..ตาย-เกิด ก่อกำเนิด..เป็นอยู่..ดูคล้ายหนอน ตายแล้วเกิด เกิด-ตาย..มิอาทร ยิ่งชาติก่อน..หลายแสนหาบ..ตราบสิ้นเวร.. ทิกิ_tiki http://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board3&topic=21&action=view http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem83327.html# หมายเลขกลอน 83327 ขอบคุณ คุณ กอกก ... ด้วยรักในไทยโพเอ็ม
12 พฤศจิกายน 2548 12:28 น. - comment id 534667
...การรู้ค่าของอีกคนและหลายคนว่า ล้วนแต่มีคุณค่ามีความหมายเป็นคนดี ที่เราควรยกย่องแต่ส่วนดี นี้เป็นน้ำมิตรน้ำจิตน้ำใจ ที่คนไทยเราถือปฎิบัติกันมานานนัก .......พี่อยู่ในครอบครัวสายตระกูลใหญ่ หลายสายตระกูล คำว่าใหญ่ในที่นี้คือ การมีลูกหลานแผ่ขยายกว้างไกลไปจน เอื้อมมือไปคว้าไว้ไม่ได้ว่าใครเป็นใคร ......ผู้หลักผู้ใหญ่ของตระกูลฝ่ายแม่ท่านหนึ่ง เป็นนายทหารแค่นายพันธรรมดาคนหนึ่ง เวลามีชีวิตอยู่ ก็เห็นลูกหลานว่านเครือ หลายเหล่าหลายตระกูลที่แตกหน่อทอยอด ออกไปทั่วไทย
12 พฤศจิกายน 2548 12:28 น. - comment id 534669
......วันที่ท่านจะตาย เกือบยี่สิบปีที่ผ่านมา พวกเราถึงแม้ไม่สนิทกับท่านไม่ใกล้ชิด ท่านเหมือนรุ่นย่ายายป้าน้า แต่สิ่งที่ได้รับทราบคือ มรดกไม่มากมายของท่าน สองสามล้านนั้น ท่านตั้งให้เป็นกองทุนของตระกูลให้ลูกหลาน ได้ใช้เพื่อการศึกษาต่อไป.. ....ทุกปี ทุกเมษายน ผู้บริหารกองทุน จะจัดงานไหว้ทำบุญ บ้างทำที่วัดเบญจมบพิตร บางครั้งก็ทำที่วัดประยูรวงศ์ ฝั่งธนบุรี แล้วเดิมเคยจัดเลี้ยงอาหารที่ ห้องจัดงานริมน้ำ กรมชลประทานสามเสน ก็เปลี่ยนไปเป็นที่อื่นในบางครั้งเช่น อาจจัดที่สโมสรกองทัพบก เป็นต้น
12 พฤศจิกายน 2548 12:29 น. - comment id 534671
.......พี่ในฐานะเด็ก ลูกหลานของตระกูล ซึมซับความรักใคร่ปรานีเอื้ออาทรของผู้หลัก ผู้ใหญ่ที่มีต่อวงศ์วานว่านเครือเป็นความรู้สึก อบอุ่นเสมือนลูกปลาน้อยๆตัวเล็กในแวดวง การดูแลของฝูงปลาตัวใหญ่ที่ให้การอารักขา ....ถึงแม้ว่าในประวัติคุณตาทหารท่านนั้น ท่านจะประหยัดแม้นว่าไม่ยอมขึ้นแท็กซี่ แต่ต่อรถเมล์รถประจำทางเสมอ..หลังเกษียณ อายุ...ที่รถประจำตำแหน่งคืนหลวงไปแล้ว.. ไม่สุรุ่ยสุร่ายไม่จ่ายกระเด็นสักบาทก็เพื่อที่ จะได้มีเงินก้อนใหญ่ให้ลูกหลานทั่วประเทศ ...เน้นทั่วประเทศ..จริงๆที่เข้ามางานได้รับ ทุนการศึกษาทุกคน ทุกปี จากระดับอนุบาล ขึ้นไปถึงปริญญาโท ...ไม่ทราบเหมือนกันว่า ปีไล่ๆมานี่จะมีถึงปริญญาเอกกันบ้างหรือเปล่า..
12 พฤศจิกายน 2548 12:29 น. - comment id 534673
น้องเอมที่รัก ความสามัคคีต้องการความกรุณาปรานีอย่าง ใหญ่หลวง ซึ่งทุกคนควรมีอยู่ในหัวใจนับแต่เป็นเด็ก ทุกคนควรซึมซับความรู้สึกแห่งสามัคคีไว้ จาก ความเมตตา ปรานี อารี เกื้อกูลต่อกัน ......คุณกอกก เธอห่วงว่า คุณทิกิลบกระทู้เถิด..ปรายเกรงว่าคุณจะ ถูกหาว่า ปรายซื้อคุณ คุณทิกิ ก็เลยตอบว่า เงินแค่นี้ ขออภัยต้องเรียนว่า คุณทิกิ ใช้ไม่ถึงนาทีคงหมด...มันเล็กน้อย จิ๊บจ้อยเหลือเกิน..ถ้าคุณจะซื้อเราเราเคยบอกแล้วว่า เงินหลักสิบล้านขึ้นยังไม่พอจะซื้อเราเลย ไม่ได้พูดเว่อร์นะคะ ...เพิ่อนฝูงทิกิที่ช่วยงานกันมาเขาส่งงานกันมาตัวเลขหลักล้านกันทั้งนั้นค่ะ
12 พฤศจิกายน 2548 12:31 น. - comment id 534677
ให้ความรู้แก่คนไม่มีโอกาสเป็นกุศล และเป็นมงคลแก่ชีวิตอย่างยิ่ง.... สบายใจไม่ต้องวุ่นวายและคิดอะไรมากมาย คนจนได้แต่ส่งยิ้มมาให้แทนแล้วกันนะ......
12 พฤศจิกายน 2548 12:35 น. - comment id 534684
เพื่อนๆทุกคนคะ ทิกิ_tiki...เคยมองคุณปรายว่า ช่างมองคนในแง่ร้ายหรือไร แต่ตอนนี้ ตัวเองกลับรู้สึกว่า ในสังคมแห่งนี้ เราน่ะแหละ ที่อ่อนโลก มองคนในแง่ดีเกินไปจริงๆ จึงได้เห็นบทกลอนประเภท เงิน เงิน เงิน ล่อ ..จนได้ ถามว่ารู้สึกเจ็บไหม ไม่เจ็บดอกค่ะ เพราะสังเวชคนที่คิดอย่างนั้นมากกว่า อย่างน้อย ปลวกที่มันกัดต้นขั้วเช็คในลิ้นชัก ในถุงพลาสติก มันน่าจะรู้ดีกว่าคนนะคะ... น่าเสียดายที่ความรู้สึกที่เรา คอยเฝ้าอนุบาลเหล่าปลาน้อยตัวจิ๋วที่นี่ มันไม่สามารถกระแสน้ำมลภาวะจาก โรงงาน..ที่ปล่อยสารพิษมาในน้ำดีได้ ขอให้บทกลอนชิ้นนี้ยังอยู่ที่นี่ และ ขอบคุณทุกน้ำใจเพื่อนที่เข้ามาอ่าน เหมือนเดิมนะคะ
12 พฤศจิกายน 2548 12:46 น. - comment id 534703
คุณ เพลงผิวขอบคุณที่เข้ามาอ่าน และให้ความคิดเห็น ทิกิ เขียนตอบน้องเอมไว้ยาวเมื่อเช้านี้สัก สิบโมงได้ เขียนไว้ในโน้ดแพ้ด นำมาลงให้อ่านอย่างไม่ตัดทอนถ้อยคำนะคะ ส่วนที่ไปลงในเรื่องสั้น ได้คัดกรองถ้อยคำเรื่องอนุบาลปลาไป โดยเฉพาะ ส่วน ในอุ้งมือ ก็คัดเฉพาะ บทกลอน ไป ทั้งนี้ นำมาลงคำตอบให้ถูกกาละเทศะที่นี่ อีกครั้งหนึ่ง ค่ะ สวัสดีค่ะ
13 พฤศจิกายน 2548 00:25 น. - comment id 534839
. ...ขอขอบคุณ... พนมมือหลับตานิ่งอธิฐาน ก้มกราบกรานคุณพระใจละหมอง จิตเปี่ยมสุขทุกข์พรากหลากมุมมอง เพราะจิตตรองหรือกุศลผลบุญนำ ตั้งสติใจสงบหวังพบสุข คงถึงยุคอยู่ลำพังช่างน่าขำ เลิกผูกพันจำนรรจามิน่าจำ จึงพรอดพร่ำเตือนตัวกลัวหัวใจ เพราะจริงใจใสซื่อจึงสื่อออก มิเคยหลอกปิดบังหวังสิ่งไหน อยากให้เขาพบสุขทุกคนไป มิเหลือไว้เผื่อระอาน้ำตาคลอ แล้ววันหนึ่งถึงวันที่ฝันดับ ปวดร้าวกับคำคนเจ็บล้นหนอ หลับตานิ่งสงบไว้เจ็บให้พอ มิร้องขอผู้ใดให้เหลียวแล ขอบคุณโลกอินเตอร์เน็ตที่เผ็ดขม แม้นระทมใช่จะตรมจมแต่แผล พบจริงจังฝังอยู่ข้างคนอ่อนแอ พบมิตรแท้ผู้เข้าใจในอารมณ์ ขอบคุณมากหลากสิ่งดีที่ได้รับ นอบน้อมกับบทเรียนเพียรสั่งสม หนึ่งตัวอย่างบทโศกบนโลกกลม แม้นระทมยังคุ้มค่า น่ายินดี..... ( แค่เสียความรู้สึก แต่ได้อะไรกลับมามากมาย) สวัสดีค่ะคุณทิกิขา... กว่าจะพบเมล์ และรู้เรื่องที่คุณลงกระทู้ขอบคุณ ทุกอย่างก็สายไปเสียแล้ว... หากการสื่อของกลอนบทนี้มิแย่เกินไปนัก คุณทิกิคงทราบเจตนาของปรายได้ดีว่าหมายถึงสิ่งใด... และเพราะปรายต้องเดินทางไกลอีกแสนนานกว่าจะกลับมา จึงใคร่ขอความกรุณาจากคุณทิกิ กรุณาอย่าได้แตกกระทู้คอมเม้นท์นี้ออกไปอีกนะคะ... ปรายคิดว่าคุณก็มิมีเจตนาอะไร นอกจากคำว่าขอบคุณ แต่เวลา ณ ขณะนี้ ..มิยินดีเสียแล้วค่ะ... จึงขอขอบคุณในน้ำใจของคุณมากๆนะคะ... ฝากข่าวถึงเพื่อนๆ น้องๆ ทุกท่านที่ฝากข่าวถึงพี่ปรายหรือกอกกนะคะ ว่าพี่ปรายก็คิดถึงทุกคนเช่นกัน... หากมีโอกาส...ต้องมาเยี่ยมเยียนอีกครั้งหนึ่งอย่างแน่นอน... ขอขอบคุณทุกๆ ท่านค่ะ... สวัสดีค่ะ
11 พฤศจิกายน 2548 19:27 น. - comment id 536261
นาน นาน ผมจะเข้ามาที เป็นบทกลอนที่ไม่รู้จักคนที่คุณเขียนถึง แต่ก็...รู้สึกดีด้วยครับผม
11 พฤศจิกายน 2548 19:34 น. - comment id 536266
สวัสดี.. ทั้งสองคนเลยค่ะ.. ทั้งคนที่เขียนถึง.. และคนที่ถูกเขียนถึง
11 พฤศจิกายน 2548 20:12 น. - comment id 536308
ลงกลอนแล้วยังไม่ได้รับประทานอาหารค่ำ เลยค่ะ แต่ขอเข้ามาดูหน่อยว่าใครนะมาตอบ เป็นคุณกอกกหรือเปล่า คุณเจ้าพานทอง ไม่ค่อยส่งข่าวมาเลย ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ความรู้สึกดีๆที่มีให้เพื่อนฝูงมัน ตัดเฉือนทิ้งไปมิได้ค่ะ แม้นคุณจะไม่รู้จักก็ไม่เป็นไร แต่เชื่อว่าพวกเราหลายคน ในไทยโพมนี้รู้จักค่ะ ขอบคุณที่แวะเยี่ยมค่ะ .
11 พฤศจิกายน 2548 20:13 น. - comment id 536309
หวาดดดดีค่ะ คิดถึง คิดถึงทั้งคู่เลยจ้า
11 พฤศจิกายน 2548 20:24 น. - comment id 536312
สวัสดี.. ทั้งสองคนเลยค่ะ.. ทั้งคนที่เขียนถึง.. และคนที่ถูกเขียนถึง ภูตะวัน 11 พ.ย. 48 - 19:34 คุณ ภูจ๊ะ ดีใจที่เห็นภูจ้ะ เพราะไม่เห็นคุณมาหลายเพลาเช่นกัน คิดถึงถึงคุณภูจังเลยค่ะ
11 พฤศจิกายน 2548 20:27 น. - comment id 536313
น้องน้ำแข็งใสคะ คิดถึงคุณกอกก กับคุณ ภูตะวันใช่เปล่าคะ? ทิกิ_tiki ยังเข้ามาอยุ่เรื่อยๆนะคะ เพียงแต่ยุ่งเรื่องทำตกแต่งคอนโด กับ ยุ่งเรื่องบัญน้ำบัญชีอะไรอยู่วุ่นวายนักค่ะ มาค่ะ ไม่หายไปไหนแน่ๆ ที่นี่เหมือนชุมทางรถไฟฟ้าค่ะ ต้องแว้บผ่านมาก่อนไปที่อื่น อิอิ
11 พฤศจิกายน 2548 21:02 น. - comment id 536321
หน้าส่วนตัว
อนุโมทนาบุญกับพี่ปรายด้วยครับ
และดีจัยกับพี่ทิกิด้วย ที่มีคนหนับหนุน ฮิๆๆ
+-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOn\'t knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
13 พฤศจิกายน 2548 11:12 น. - comment id 537035
...ขอขอบคุณ... พนมมือหลับตานิ่งอธิฐาน ก้มกราบกรานคุณพระใจละหมอง จิตเปี่ยมสุขทุกข์พรากหลากมุมมอง เพราะจิตตรองหรือกุศลผลบุญนำ ตั้งสติใจสงบหวังพบสุข คงถึงยุคอยู่ลำพังช่างน่าขำ เลิกผูกพันจำนรรจามิน่าจำ จึงพรอดพร่ำเตือนตัวกลัวหัวใจ เพราะจริงใจใสซื่อจึงสื่อออก มิเคยหลอกปิดบังหวังสิ่งไหน อยากให้เขาพบสุขทุกคนไป มิเหลือไว้เผื่อระอาน้ำตาคลอ แล้ววันหนึ่งถึงวันที่ฝันดับ ปวดร้าวกับคำคนเจ็บล้นหนอ หลับตานิ่งสงบไว้เจ็บให้พอ มิร้องขอผู้ใดให้เหลียวแล ขอบคุณโลกอินเตอร์เน็ตที่เผ็ดขม แม้นระทมใช่จะตรมจมแต่แผล พบจริงจังฝังอยู่ข้างคนอ่อนแอ พบมิตรแท้ผู้เข้าใจในอารมณ์ ขอบคุณมากหลากสิ่งดีที่ได้รับ นอบน้อมกับบทเรียนเพียรสั่งสม หนึ่งตัวอย่างบทโศกบนโลกกลม แม้นระทมยังคุ้มค่า น่ายินดี..... ( แค่เสียความรู้สึก แต่ได้อะไรกลับมามากมาย) สวัสดีค่ะคุณทิกิขา... กว่าจะพบเมล์ และรู้เรื่องที่คุณลงกระทู้ขอบคุณ ทุกอย่างก็สายไปเสียแล้ว... หากการสื่อของกลอนบทนี้มิแย่เกินไปนัก คุณทิกิคงทราบเจตนาของปรายได้ดีว่าหมายถึงสิ่งใด... และเพราะปรายต้องเดินทางไกลอีกแสนนานกว่าจะกลับมา จึงใคร่ขอความกรุณาจากคุณทิกิ กรุณาอย่าได้แตกกระทู้คอมเม้นท์นี้ออกไปอีกนะคะ... ปรายคิดว่าคุณก็มิมีเจตนาอะไร นอกจากคำว่าขอบคุณ แต่เวลา ณ ขณะนี้ ..มิยินดีเสียแล้วค่ะ... จึงขอขอบคุณในน้ำใจของคุณมากๆนะคะ... ฝากข่าวถึงเพื่อนๆ น้องๆ ทุกท่านที่ฝากข่าวถึงพี่ปรายหรือกอกกนะคะ ว่าพี่ปรายก็คิดถึงทุกคนเช่นกัน... หากมีโอกาส...ต้องมาเยี่ยมเยียนอีกครั้งหนึ่งอย่างแน่นอน... ขอขอบคุณทุกๆ ท่านค่ะ... สวัสดีค่ะ กอกก 13 พ.ย. 48 - 00:25 ไม่ได้แตกกระทู้นะคะยังอยู่ในกระทู้ปลวกอยู่ค่ะ ขอให้คุณปรายเดินทางไปเที่ยวพักผ่อนต่างประเทศ ให้มีความสุข นานๆให้สบายใจ คบมิตรในระดับเดียวกันที่พูดกันเข้าใจนะคะ
13 พฤศจิกายน 2548 11:21 น. - comment id 537038
คำตอบของคุณปราย ทำให้รู้สึกสลดใจต่อวิถีจิต ของผู้คนที่ยังเต็มไปด้วยกิเลศตัณหาราคะ ความอาฆาตแค้นพยาบาท ... ...กับผู้หญิงเล็กๆคนหนึ่งซึ่งเธอมีจิตใจดี ต่อสังคมที่เธอก้าวเข้าไปสู่ เหตุใด...ความรู้สึกอิจฉาริษยาเหล่านั้น จึงปะทุแผดเผาไหม้เธอไหม้สังคมนี้ จนแทบจะวอดวาย ...ขอน้ำใจหยดนี้ จากผู้เขียนนี้เอง หยาดลงที่บ้านไทยโพมแห่งนี้ เด็กๆ ลูกปลาเล็กๆทั้งหลายของข้าพเจ้า จงเป็นสุข เป็นสุขเถิด
20 พฤศจิกายน 2548 20:32 น. - comment id 539354
cมีอะไรไม่ค่อยน่าชื่นชม นักที่นี่หรือคะ..ยุ..แบบว่างงค่ะ
8 ธันวาคม 2548 18:35 น. - comment id 544841
สรุปรายงานส่งหนังสือเพิ่มเติมดังนี้ 1. คุณ นาวา มัญจาคีรี ขอนแก่น 2. คุณ นกตะวัน หนองค้างพลู กทม 3. คุณ ดาหลา_ปะการัง ตำบลสุเทพ อำเภอเมือง.....เชียงใหม่ 4.....โรงเรียนบ้านแม่แมม ต.ป่าแป๋...อ.แม่แตง..จ.เชียงใหม่ 5. คุณลำน้ำน่าน c/o ม.มหิดล กทม 6. คุณกอกก ระยอง 7. คุณ อบต หัวดง จ.พิจิคร ระหว่างจัดการคัดเลือกหนังสือส่ง ต้องขอเวลาสักนิด ขอบคุณทุกท่านค่ะhttp://www.pantown.com/board.php?id=11020&name=board1&topic=47&action=view
8 ธันวาคม 2548 18:38 น. - comment id 544844
สรุปรายงานส่งหนังสือเพิ่มเติมดังนี้ 1. คุณ นาวา มัญจาคีรี ขอนแก่น 2. คุณ นกตะวัน หนองค้างพลู กทม 3. คุณ ดาหลา_ปะการัง ตำบลสุเทพ อำเภอเมือง.....เชียงใหม่ 4.....โรงเรียนบ้านแม่แมม ต.ป่าแป๋...อ.แม่แตง..จ.เชียงใหม่ 5. คุณลำน้ำน่าน c/o ม.มหิดล กทม 6. คุณกอกก ระยอง 7. คุณ อบต หัวดง จ.พิจิคร ระหว่างจัดการคัดเลือกหนังสือส่ง ต้องขอเวลาสักนิด ขอบคุณทุกท่านค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
