เอาอันนั้น เอาอันนี้ มานี้หน่อย ฉันจะคอย ฉันอยากได้ เอามาหนา นี่ของฉัน นั้นก็ของ ฉันทุกครา รีบเอามา ฉันจะเอา ฉันจะเอา เกิดเป็นคน ก็ของฉัน ก็ของฉัน ในวันนั้น ในวันนี้ ไม่มีเหงา เอาได้มาก เท่าไร ไม่ทุเลา ยิ่งมากเข้า ยิ่งดี มีสุขใจ ทุกวันนี้ ถ้าจะเอา แต่ฝ่ายเดียว โดยไม่เหลียว มองดู กูอยู่ไหน เอาคนเดียว มันไม่ดี หรืออย่างไร โปรดตรองใน หทัย ของตนเอง ความเอื้อเฟื้อ ถ้าไม่มี ไม่ปรากฎ เพื่อนจะลด ลูกน้องหาย จะหงายเก๋ง ความเมตตา กรุณา ความยำเกรง แม้ความเก่ง ก็พลัดพราก จากจำจร จงสงสาร เพื่อนมนุษย์ ด้วยกันเถิด อย่าเลอเลิศ คนเดียว เสียวสังหรณ์ เมื่อมอดม้วย มรณา ลาจากจร ก็จะนอน ตายคนเดียว เปลี่ยวเอกา เป็นมนุษย์ เอาอะไร มากมายนัก ให้รู้จัก พอบ้าง อย่าวางท่า ยามถึงคราว เจ้ามอดม้วย มรณา ทรัพย์เงินตรา แม้บาทเดียว ไม่เกี่ยวเอย
ฉันทะโส 10 พ.ย. 2548 23:32 น. - ID 83287 
1548
3
0
11 พฤศจิกายน 2548 07:22 น. - comment id 532379
11 พฤศจิกายน 2548 08:46 น. - comment id 532392
นั่นสิ จะเอาอะไรกันนักหนา .. เพราะความอยาก ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวาย ครั้นไม่ได้สมอยาก ก็ก่อปัญหา :) สวัสดียามเช้าค่ะ
11 พฤศจิกายน 2548 09:33 น. - comment id 532397
สาธุ..
11 พฤศจิกายน 2548 10:19 น. - comment id 532428
..อ่า น่ากลัวจัง อิอิ..
12 พฤศจิกายน 2548 04:42 น. - comment id 532754
สวัสดีครับ อัลมิตรา นำใส เม็ดทราย ไรไก่ นี่ก็เช้าแล้ว คงต้องขอบคุณที่แวะมา น่ารักจริงครับ
11 พฤศจิกายน 2548 15:56 น. - comment id 534790
น้านจิเนาะอะไรกันนักหนา มนุษย์.... กินอิ่มแค่ท้อง นอนแค่ความยาวของตัว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
