หน้าส่วนตัว
ในเวลา....ที่เหงาใจ..ไร้ใครข้าง
เหมือนหนทางกว้างไกลเกินไปถึง
แสนอ่อนล้าด้วยใจน้อยค่อยรำพึง
ถึงคนหนึ่งที่เคยรักปัดเยื่อใย
บ้างอยากลืมแต่ทุกครั้งยังได้พบ
น้ำตากลบตกในใจหวั่นไหว
เคยสวมกอดพรอดรักกลับลาไกล
พาหัวใจเจ็บร้อนอ่อนโรยแรง
จากวันนั้นหัวใจได้เรียนรู้
ว่าการอยู่อย่างเข้าใจไม่แอบแฝง
คือสิ่งหนึ่งเพื่อปลอบใจให้แข็งแรง
จากการแสร้งแสดงออกหลอก "ตัวเอง"
belive 5 พ.ย. 2548 21:11 น. - ID 83155 
1506
1
0
7 พฤศจิกายน 2548 15:41 น. - comment id 529113
ในวันที่หัวใจไร้ใครสน ต้องหมองหม่นยิ่งหนักเกินรักษา เพราะเขานั้นไม่มีใจให้กลับมา จึงนองหน้าน้ำตานองรักของเรากลอนน่ารักดีค่ะ
23 มกราคม 2549 17:30 น. - comment id 554951
กระดาษปากกากับผู้หญิงเจ้าน้ำตาคนหนึ่ง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
