..๏ ต้นเอยต้นหลิว ใบพลิกพลิ้วสะบัดแกว่งกวัดส่าย กิ่งก้านลู่โอนเอนมิเว้นวาย แสนเดียวดายโดดเด่นเช่นหมองตรม ครั้นเหมันต์คงหนาวร้าวรันทด หลิวปรากฏโศกสะอื้นด้วยขื่นขม กิ่งก้านใบไหวหวั่นสั่นระงม ยิ่งยามลมพัดผ่านสะท้านพลัน ขั้วใบน้อยพลอยหลุดเกินฉุดรั้ง ร่วงลงดั่งน้ำตาคราโศกศัลย์ แสนวังเวงเวิ้งว้างหว่างคืนวัน ยิ่งเส่าสั่นสะท้านไหวให้คร่ำครวญ เปลือกเจ้าเปาะกระเทาะทั้งยังหลุดร่วง คือผลพวงสัจธรรมความผันผวน มีแปรเปลี่ยนเวียนวนจนเรรวน เจ้ากำสรวลร่ำไห้หรือไรเอย ๚ะ๛
3 พฤศจิกายน 2548 11:34 น. - comment id 531359
ต้นหลิวดูเปราะบางแลร่วงหล่น มันผจญเหตุการณืมาหลากหลาย เพียงลู่ลมเอนเอียงไปมิรู้วาย จนวันตายถึงจะม้วยคราผืนดิน /*/*เหมือนชีวิตคนเราต้องดำเนินไปแล้วสักวันก้ต้องหยุดสิ้นลง แต่งได้ดีคะชอบๆๆๆ
3 พฤศจิกายน 2548 11:57 น. - comment id 531379
สายลมพัดหวีดหวิวใบปลิวร่วง สะทกทรวงสะท้อนใจในใบหลิว เพียงกิ่งก้านเอนไปลู่ใบพลิ้ว ฤาละลิ่ว..น้ำตาร่วง..ตามลวงลม
3 พฤศจิกายน 2548 08:13 น. - comment id 531880
อารมณ์ บรรยากาศ ยามมองแมกไม้...กลับทำให้ความรู้สึก เหมือนคุ้นเคย...แว๊ป เข้ามาทำให้คิดถึงบางความรู้สึก... ไม่มีอะไร แน่นอน.... *สัจธรรม*
3 พฤศจิกายน 2548 08:31 น. - comment id 531885
หวิวๆไงก็ม่ายรู้อะเช้านี้....
3 พฤศจิกายน 2548 09:42 น. - comment id 531900
หวัดดีคับ แวะมาทักทายคับ... อ่าน หลิว แล้ว ใจ หวิวๆ เนอะสวยดีคับ ชอบจัง
3 พฤศจิกายน 2548 10:26 น. - comment id 531907
..เคยได้ยินคนจีน พูดว่า ถ้าปลูกต้นหลิว แล้วกิ่งมันยาวมาถึงประตูห้องนอน ผี!จะเข้ามาห้องเราได้ ไม่รู้จริงป่าวนะ?
3 พฤศจิกายน 2548 10:52 น. - comment id 531917
กิ่งใบไหวลู่ตามแรงลม หลิวน่าชมงามสมธรรม (ธรรมชาติ) รู้จักเอนตามแรงกรรม เปรียบการกระทำหลิวลู่ลม บทกลอนของอิมบทนี้มันให้คงามรู้สึกดีมากๆๆ เลยจ๊ะอิม.....ชอบมากจ๊ะ...
3 พฤศจิกายน 2548 10:52 น. - comment id 531918
ไช่ค่ะ มันเป็นสัจธรรม แต่เวลาที่มันโดนลมพัดแล้วค่อยลู่ลมเนี่ย มันสวยไปอีกแบบนะคะ พี่อิมว่ามั้ย สายลมทำให้กิ่งหลิวถูกพัดอย่างสวยงาม
3 พฤศจิกายน 2548 12:50 น. - comment id 532216
วาเพิ่งเคยเห็นว่าดอกหลิว มันเป็นอย่างนี้นี่เอง สวยดีเนอะพี่อิม..... แล้ววันนี้อารมณ์ไหน คิดถึงต้นหลิวขึ้นมาคะ
3 พฤศจิกายน 2548 13:32 น. - comment id 532234
บางทีรักคนที่เค้ารักเราดีที่สุด.. ความสุขไม่พองล้นหัวใจหรอกครับ.. ได้สักครึ่งใจ..ยังดีกว่าทุกข์เต็มหัวใจ
3 พฤศจิกายน 2548 14:39 น. - comment id 532259
ดอกเอยดอกหลิว ตามลมปลิวพรูพร่างข้างรั้วบ้าน ลมเหมันต์กลับสู่ฤดูกาล ช่างเนิ่นนานที่บรรเลงเพลงอำลา หลิวก็ลู่ลมหนาวสาวร้าวอก ไหวสะทกสะท้านทรวงความห่วงหา กับลมหนาวปวดร้าวหนาวน้ำตา หลิวร่วงมาประดับดินสิ้นใจเอย
3 พฤศจิกายน 2548 14:40 น. - comment id 532262
ผมไม่รู้จักต้นหลิว.. รู้จักแต่ หลิว เต๋อ หัว แต่ไม่ชอบเท่าไร ชอบ โจ ชิง ฉือ มากกว่า
3 พฤศจิกายน 2548 16:11 น. - comment id 532320
สายัณห์สวัสดิ์ค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. บางครั้งที่เหม่อไป พลันสายตาไปพบบางอย่างที่ดูเหมือนมีความหมาย ทั้งที่ตัวคนมอง อาจไร้ความหมายใด ๆ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. เป็นอะไรหรือคะ หวิว ๆ ลมใต้ปีกแรงแน่เลย คุณปักษาวายุ ..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ชื่อของคุณเหมือนชื่อของพี่ชาย(สดายุ) ปักษาวายุปากเป็นครุฑ เคยดูในซีดีนะ ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาทักทายกัน คุณรดา .. จริงเหรอ ? ไม่เคยรู้เหมือนกันนะเนี่ย อาจจะเป็นกุศโลบายมั๊ง นัยว่าปลูกต้นไม้อะไรก็แล้วแต่ ให้กิ่งก้านยาวมาถึงประตูห้อง มันจะไม่ดี เผื่อมีสัตว์ร้ายเช่นงู อาศัยเป็นที่ผ่านทางมา ต้นไม้ใหญ่ก็ทั้งนั้นนะคุณรดา บางทีโจรก็อาจอาศัยปีนซุ่มอยู่ .. แต่ที่แน่นอน ก็คือ กาซคาร์บอนไดออกไซด์ เราคงไม่อยากหายใจในขณะที่ต้นไม้คายออกมาหรอกเนอะ ไว้จะถามให้นะ เรื่องผีเข้าห้องน่ะ .. กลัวเหมือนกัน คุณแก้วนิดา .. ขอบคุณค่ะ มานั่งพักใต้ร่มเงาของต้นไม้กัน ที่ตลิ่งชันอัลมิตราชอบไปหย่อนเท้านั่งเล่น ที่ศาลาริมคอร์ทแบตมินตันนะ บางทีก็มีชาวเรือมาขายของด้วย คุณsodasasa .. ต้นไม้อ่อนยอมเอนอ่อนตามลม ต้นอ้อ ต้นหลิว ต้นข้าว ต้นหญ้า .. ดูสวยนะคะ คุณardin .. ใช่แล้วค่ะ ไม่ว่าจะเจอกี่มรสุม หลิวยังคงอยู่ค่ะ คุณท่องเมฆา .. ขอบคุณสำหรับดอกไม้ค่ะ ลมพัดหลิวใบลู่ปลิวสู่ล่าง เหมือนเราคว้างสะอื้นไห้ใจขมขื่น หลิวแค่โอนอ่อนตามแล้วงามคืน ผิดกับเรายากฟื้นให้ยืนยง คุณถนนสายเก่า ฯ.. วันนี้มีรัก ฮา .. เปล่าหรอก วันไหน ๆ ก็มีรัก (เอ๊า เอาเข้าไป) คือว่า love is all around ..เหว๋อ อัลมิตราเป็นอะไรไปเนี่ย !! คุณdark side of mind .. ความจริงเป็นอย่างที่คุณพูดค่ะ รักคนที่เขารักเขาดีที่สุด อัลมิตราโชคดี ที่อัลมิตราได้รับความรู้สึกนั้นค่ะ คุณมารแมงมุม .. เวลานึกถึงหลิว อัลมิตรานึกภาพไม่ค่อยออก แต่นึกถึงต้นไผ่ออก มีเพื่อนที่ชื่อหลิว สวย บอบบาง วันก่อนเพื่อนร้องไห้ อัลมิตราได้แต่ยืนเงียบ ๆ เป็นเพื่อนเธอ .. จากนั้น ก็พากันเดินกลับบ้าน โดยที่อัลมิตราไม่คิดถามว่าเกิดอะไรขึ้น อัลมิตราเชื่อว่า พรุ่งนี้หลิวจะตื่นฟื้น และจะงดงามเช่นเดิมค่ะ คุณดอกข้าว .. นึกถึงนายโจวชิงฉือทีไร .. ก็นึกถึงตอนเป็นนักฟุตบอล ในเรื่อง นักเตะเส้าหลินทุกที ฮา..มากเลยค่ะ ภาพยนตร์เรื่องนี้ ดูแล้วสบายใจ หน้าตาเขาตลกดีนะ แต่อัลมิตราชอบเลสลี่จาง เสียดายที่เขาจากโลกนี้ไปแล้ว ส่วนหลิวเต๋อหัว ก็ชอบนะ และที่ชอบอีกคน ก็พระเอกจมูกบานเฉินหลงค่ะ คุณน้ำใส .. :) ขอบคุณมากค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
4 พฤศจิกายน 2548 07:58 น. - comment id 534865
อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณเมกกะ .. ขอบคุณค่ะ :) อัลมิตราไม่คิดที่จะวุ่นวายให้ร้อนใจตัวเองค่ะ ใครจะทำอะไร ทำเพื่ออะไร ไม่สนใจ.. ยังมีสิ่งที่ดี ที่รออยู่ข้างหน้า ที่น่าสนใจกว่าค่ะ พี่ดอกแก้ว .. ขอบคุณค่ะ ก็เท่านี้ที่คิดชีวิตมนุษย์ จะพิสุทธิ์หรือทรามตามที่เห็น มี เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งหลายเป็น ผ่านยากเข็ญทุกข์สุขคลุกเคล้ากัน คุณชัยชนะ .. อัลมิตรายังไม่รู้จักลูกยออย่างเป็นทางการเลยค่ะ อารมณ์.. อักษร.. ส่วนสึก.. จารึก.. ภาพงาม..ตามฝัน.. บทกวี.. มีไว้.. แบ่งปัน.. เพื่อนกัน.. เพื่อนฉัน..คือเธอ.. คุณมนต์กวี .. คุณเข้าใจในสิ่งที่อัลมิตราเขียน ดีจัง ยามต้องลมหลิวสะบัดดูพัดพลิ้ว เห็นใบปลิวร่วงพื้นมิคืนกลับ คนหนึ่งซึ่งย่ำแย่มากแผลยับ พึงสดับความรันทดสลดนี้ คุณพนาพร .. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณเพรง.พเยีย.. ขอบคุณมากค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..
4 พฤศจิกายน 2548 08:20 น. - comment id 534886
3 พฤศจิกายน 2548 18:09 น. - comment id 536526
นี้แหล่ะเนาะ..คุณสมบัติที่เราควรนำมาใช้ หากมีพายุโหมกระหน่ำ..มันก็ต้องลู่ตามลม ขืนยืนต้นสู้ลม คงหักบรรลัย เมกชอบการกระทำของคุณในช่วงที่โดนพายุกระหน่ำนะ ลมมันจะพัดแรงขนาดไหน อันตรายก็ไม่เกิด อย่าไปยืนทื่อกลางพายุร้าย..เพราะมันจะล้มเช่นต้นม่วง หมอบราบเช่นต้นหลิว...เด๋วพายุก็สงบเนาะ ไปแร่ะ...โชคดีมีสุขครับคุณอิม +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
3 พฤศจิกายน 2548 21:40 น. - comment id 536588
สวยงามนักอักษราภาษาศิลป์ ที่หลั่งรินธรรมชาติไม่ขาดสาย การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ เจ็บ และตาย ล้วนเร้นกายในทุกที่ไม่จีรัง งดงามมากเลยค่ะน้องอัลมิตรา
3 พฤศจิกายน 2548 21:53 น. - comment id 536596
พึ่งจะรู้จักอย่างเป็นทางการกับต้นหลิวครับ (วันนี้พกลูกยอมาด้วย) อารมณ์ของกวี ช่างบรรเจิดแจ่มใส พบเห็นอะไรในสายตา ก็สามารถกลั่นกรองร้อยเรียงภาษา ออกมาเป็นถ้อยคำสำนวนได้เสนาะไพเราะเพราะพริ้งครับ
3 พฤศจิกายน 2548 21:55 น. - comment id 536597
ยามเห็นหลิวต้องลมคล้ายขมขื่น เจ้าหยัดยืนสู้ลมข่มความเหงา ท่ามเยือกเย็นน้ำค้างคืนมืดเทา จวบรุ่งเช้าหนาวก็ทนไม่บ่นคำ งดงามจ่ะ...อัลมิตรา
4 พฤศจิกายน 2548 00:09 น. - comment id 536638
ทักทายครับ ขอขอบคุณที่เขียนบทกลอนที่ไพเราะให้อ่าน
4 พฤศจิกายน 2548 00:20 น. - comment id 536643
มาอ่านหลิวที่พลิ้วไหว และ ลึกซึ้ง ก่อนนอนค่ะ