บางคราเรามองเหม่อเพ้อถึงเขา ใช่ว่าเรานั้นจะสุขหามีไม่ เพียงแต่ว่าหวังน้อยนิดในจิตใจ มันทำให้หวนคิดถึงคะนึงคอย คอยทุกวันที่ผันผ่านกาลชีวิต ใจนั้นคิดถึงแต่เขายามเหงาหงอย ได้แต่ฝันว่าหัวใจที่เลื่อนลอย จะคืนกลับไม่รอคอยให้เธอมา ทุกทุกอย่าง บีบคั้นฉันจนแย่ เริ่มท้อแท้เหนื่อหน่ายไม่เริงร่า รู้อยู่แล้วว่าเธอมีคู่ชีวา เจ็บเสียจน ใจเริ่มชา น่าเศร้าใจ แต่ว่าใจ เจ้ากรรม กลับทำเฉย ไม่เคยเลย จะเหลียวมองไปทางไหน ยังมุ่งมั่น ตั้งตาคอย อยู่ร่ำไป ทำอย่างไร มันก็รัก ก็ภักดี คงต้องปล่อย ให้มันเป็น เช่นแต่ก่อน ความหวังซ้อน ในหัวใจ ไม่ถอยหนี หวังไปเถอะ ไม่มีทาง ต่างรู้ดี ขอแค่หวัง เพียงแค่นี้ ที่จักทำ... ได้เพียงหวัง ไม่มีทางเป็นจริง ลืมเสียเถอะ
7 พฤศจิกายน 2548 12:59 น. - comment id 529120
มุมมืดในใจ ขอบคุณคำปลอบโยนดีดีนะคะ มีความหมายมากเลยค่ะ ......................... อัลมิตรา คะ นั่นน่ะซิคะ รั้งไว้คงเจ็บ สักวันคงต้องปล่อยไป ปล่อยไปจริงๆ ............................... แสงไร้เงา คะ ขอบคุณค่ะ ชีวิตไม่ได้มีแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวเนอะ ยังไงมันก็ตองผ่านไปได้ค่ะ ......................... ปักษาวายุ คะ อืมนะ หัวอกเดียวกัน ไม่เป็นไรค่ะ สู้ไหว ........................ โซดาซ่าซ่า ค่ะ อยู่กับความหวัง โดยไม่ต้องหวัง อืม ดีจัง ........................... ท่องเมฆา คะ อืมนะ กลอนไพเราะดีค่ะ ขอบคุณนะคะ ....................... ทะเลใจ คะ แววก็ว่าอย่างนั้น ล่ะค่ะ พี่เอม บางทีเราควรจะลืมบางอย่างไปเสียบ้าง เนอะ ........................ น้ำใส คะ มาค่ะมา แต่ระวังเจ็บนะคะ มันมีหนาม ........................ นางสาวใบไม้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่แสนดีค่ะ ......................... พี่เมก คะ โธ่คิดถึงซิคะ แหม พี่ชายทั้งคน ไม่ลืมหรอกค่ะ ไม่ใช่เจ้าน้ำตาหรอก เพียงมันน่าเศร้าใจเฉยๆ ................. พี่ชัย คะ มีเหตุผลมากค่ะ อืม มันก็ใช่เนอะ บางทีเราก็ต้องเพิ่มความแข็งแกร่งด้วยวิธีนี้ แต่ไม่รู้ว่ามันจะทนได้หรือเปล่านะคะ ................
7 พฤศจิกายน 2548 13:00 น. - comment id 529122
ซิลเวอร์ หายไปนานเลยนะคะ หรือเราไม่ค่อยได้ทักทายกัน ขอบคุณกำลังใจน้อยนิดนี้ค่ะ จะเก็ยรักษามันไว้อย่างดีเลยค่ะ ...............
3 พฤศจิกายน 2548 11:35 น. - comment id 531360
พยายามอยู่ในความหวังนั้นอย่างมีสุขซิคะ อยู่กับความหวังแต่ไม่ต้องหวัง จะไม่เจ็บปวดค่ะ เอาใจช่วยนะคะ
2 พฤศจิกายน 2548 22:54 น. - comment id 531844
เมื่อถึงเวลา คงต้องปล่อยให้ลอยลมไปค่ะ อย่ารั้งไว้เลย รั้งแล้วรังแต่จะเจ็บกว่าเดิม
2 พฤศจิกายน 2548 23:12 น. - comment id 531855
อย่ายอมแพ้นะค่ะ ชีวิตยังไม่วาย ความสมหวังต้องเป็นจริงสักวัน อย่าท้อแท้นะ
3 พฤศจิกายน 2548 10:23 น. - comment id 531902
หัวใจนี่ไม่มีเหตุผลเรยนะคับ ปล่อยให้เจ็บซำเจ็บซากอยู่ได้ เนาะ แต่รักแล้วมันก็ต้องยอมหละคับ เนอะ หัวอกเดียวกันคับ สู้ๆๆ
3 พฤศจิกายน 2548 12:39 น. - comment id 532207
ใจซ้อนใจหนาวเหน็บจึงเจ็บเหลือ คอยวันเผื่อรักหวนทวนมาหา นั่งมองเหม่อเพ้อพร่ำจำนรรจา ทำไมหนา..ใจเลื่อนลอย..คอยเพียงเธอ
3 พฤศจิกายน 2548 12:52 น. - comment id 532218
น้องแววคะ .... หอบ และกำลังใจฝากค่ะ คิดถึงเรานะ ... บางครั้งไม่คิดอะไรบ้างก็จะรู้สึกดีนะพี่ว่า .. ( พี่พยายามทำอยู่อ่ะ )
3 พฤศจิกายน 2548 14:55 น. - comment id 532276
^___________^ มารอเป็นเพื่อนจ่ะ
3 พฤศจิกายน 2548 15:41 น. - comment id 532297
เป็นกำลังใจให้นะคะ
7 พฤศจิกายน 2548 12:50 น. - comment id 533839
มาให้กำลังใจครับเป็นส่วนหนึ่งในบ้านหลังนี้และจะเป็นกำลังใจให้เสมอและตลอดไปครับเขียนผลงานที่ดีอย่างนี้ให้ได้ตลอดไปนะครับ
2 พฤศจิกายน 2548 19:16 น. - comment id 535479
ยากจะเข้าใจจังนะหัวใจ... บางที ก็ยอม ยอมให้บีบคั้น เพียงเพื่อ...ให้หัวใจได้มีสุขที่เล็กน้อย...
2 พฤศจิกายน 2548 19:28 น. - comment id 535489
แมงกุดจี่ คะ นั่นน่ะซิ ทำไมถึงต้องยอมนะ ^_^
2 พฤศจิกายน 2548 19:53 น. - comment id 535497
อยากร้องไห้จงร้องไม่ต้องกลั้น ร้องให้พอแล้วรอวันสร้างฝันใหม่ แม้ตะวันหล่นลับดับแสงไป จงอย่าให้น้ำตา..มาบังดาว
2 พฤศจิกายน 2548 19:58 น. - comment id 535499
อยากร้องไห้จงร้องไม่ต้องกลั้น ร้องจนพอแล้วรอวันสร้างฝันใหม่ แม้ตะวันหล่นลับดับแสงไป มิยอมให้น้ำตา...มาบังดาว
3 พฤศจิกายน 2548 18:00 น. - comment id 536524
ต๊ะเอ๊..ๆๆๆๆๆ ทุกวันนี้กลายเป็นเจ้าแม่แห่งน้ามตาแว้วเหร๋อ คริๆ ว่าง ๆ ก้อแวะมาเยี่ยมน้องสาวจร้า คิดถึงพี่ชายคนนี้ป่ะน๊า ฮิๆๆๆ +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
3 พฤศจิกายน 2548 22:01 น. - comment id 536604
มีบางอย่างเช่นน้ำส้มต้องนำมาบีบมาคั้น เอาแต่น้ำมารินใส่แก้ว ทานง่ายกว่าปลอกเปลือกเสียอีก ชีวิตเราถูกบีบคั้นเสียบ้าง ถือว่าเพิ่มความแข็งแกร่งกับชีวิต พบเห็นสิ่งที่คนอื่นบอกว่ายาก สำหรับเราก็จะกลับเปลี่ยนเป็นง่ายไปในพริบตา