ฝนตกพรำพรำ ในยามย่ำค่ำ หนึ่งใจชอกช้ำ ยอมเปียกปอน มองบ้านหลังเก่า เมื่อครั้งสองเรา จิบกาแฟเช้า คราวพักผ่อน อาบแสงแดดอุ่น ยิ้มรับอรุณ ไอรักละมุน มิถ่ายถอน ส่งยิ้มให้กัน สายใยผูกพัน มอบการแบ่งปัน มิซุกซ่อน แต่ไยค่ำนี้ หนึ่งห้วงฤดี เช่นเธอเคยมี จึงหลอกหลอน ปล่อยฉันตากฝน เหน็บหนาวเกินทน เธอไม่ยินยล ไม่อาทร แค่หน้าประตู มองเห็นกันอยู่ ทำเป็นไม่รู้ ไม่ทุกข์ร้อน ร่มเคยมากาง ใบกล้วย,ผ้ายาง ส่งลงหน้าต่าง เธอทำมาก่อน ฝนตกค่ำนี้ เธอไม่ปรานี หางตาไม่มี ไม่อาวรณ์ เพราะเขาใช่ไหม เขาผู้มาใหม่ มาเปลี่ยนหัวใจ เธอไหวอ่อน หรือฉันต่ำต้อย สมบัตินิดน้อย ไร้ซึ่งเพชรพลอย ขาดเงินฟ่อน เธอจึงทอดทิ้ง ไม่เคยประวิง มิได้รักจริง เป็นดั่งขอน เลือกเขาเคียงกาย ทำอะไรมากมาย ร่างฉันแทบละลาย เพราะความร้อน พิษของความรัก เมื่อยามรู้จัก หนึ่งความอกหัก จึงโหยอ่อน ฝนตกเรื่อยไป ฉันยืนร้องไร้ น้ำตาเริ่มไหล เธอเข้านอน หนอความชอกช้ำ เพราะเธอกระทำ ภาพความทรงจำ ฉายสะท้อน ฉันเดินกลับมา หัวเข่าอ่อนล้า ปวดเมื่อยแขนขา ดังเร่ร่อน รู้สึกสะใจ ชอบมากใช่ไหม เกมหลอกใจใคร จนล่อนจ้อน ปล่อยฉันหลงรัก หัวปำหัวปัก เจ็บจนกระอัก เลือดเป็นก้อน แต่นี้ต่อไป ฉันอยู่ส่วนไหน ทำตัวอย่างไร หนอ...งามงอน
2 พฤศจิกายน 2548 09:45 น. - comment id 513877
ให้อยู่ตรงที่ลึกที่สุดในหัวใจอะ...อิอิ... หน้าบ้านฝนม่ายตก..แต่ลุ้นว่าน้ำปิงจะขึ้นอีกหรือป่าวอะ...
2 พฤศจิกายน 2548 17:27 น. - comment id 528189
เขียนเก่งจังเลย ชื่นชมนะ
3 พฤศจิกายน 2548 09:18 น. - comment id 531893
งานนี้ก็สวยครับ... วันหลังจะมาอ่านอีกครับ ขอบคุณงานดีดี
1 พฤศจิกายน 2548 08:05 น. - comment id 533911
อย่าไปอยู่ในใจเค้าเลยคะ เดี๊ยวเค้าหายใจไม่ออก อิอิ อยู่ข้าง ๆ กายดีกว่า อบอุ่นทุกย่างก้าว ถ้อยคำงดงามจังเลย อ่านแล้วเหงา แต่ชอบคะ
1 พฤศจิกายน 2548 21:03 น. - comment id 534308
ขอบคุณครับแอปเปิ้ล...ที่ชอบ
6 พฤศจิกายน 2548 17:37 น. - comment id 535411
ขอบคุณคุณครูใหญ่ คุณบินเดี่ยว และ คุณแทนคุณแทนไทยครับ ที่มาร่วมแบ่งปันกำลังใจ
16 พฤศจิกายน 2548 13:46 น. - comment id 537995
ถ้าให้เลือกอยากอยู่ข้างซ้าย ข้างขวาหรือตรงกลางใจใครคนนั้นหล่ะ?เลือกดีน่ะๆ แล้วจะมาให้คำตอบพร้อมรางวัล...อิอิ คุณนัทนิตย์
2 ธันวาคม 2548 21:23 น. - comment id 543473
รอให้มาเลือกคำตอบตั้งนานแหล่ะ ไม่ตอบ ซะทีเลือกเองก็ได้...(เค้าไม่เล่นด้วย) ก็อยู่ในมุมหนึ่งของหัวใจที่ยังพอมีที่ว่างเหลือโดยไม่ได้ไปเบียดเบียนใครนะจ๊ะ ไม่ได้อยู่ทั้งใจก็ขอแค่มุมเล็กๆ มุมหนึ่งในใจก็ยังดีใช่มั๊ย....ล่ะ จะบอกว่าชอบท่อนนี้จัง เพราะเขาใช่ไหม เขาผู้มาใหม่ มาเปลี่ยนหัวใจ เธอไหวอ่อน หรือฉันต่ำต้อย สมบัตินิดน้อย ไร้ซึ่งเพชรพลอย ขาดเงินฟ่อน เธอจึงทอดทิ้ง ไม่เคยประวิง มิได้รักจริง เป็นดั่งขอน เลือกเขาเคียงกาย ทำอะไรมากมาย ร่างฉันแทบละลาย เพราะความร้อน พิษของความรัก เมื่อยามรู้จัก หนึ่งความอกหัก จึงโหยอ่อน ฝนตกเรื่อยไป ฉันยืนร้องไร้ น้ำตาเริ่มไหล เธอเข้านอน หนอความชอกช้ำ เพราะเธอกระทำ ภาพความทรงจำ ฉายสะท้อน ฉันเดินกลับมา หัวเข่าอ่อนล้า ปวดเมื่อยแขนขา ดังเร่ร่อน รู้สึกสะใจ ชอบมากใช่ไหม เกมหลอกใจใคร จนล่อนจ้อน ปล่อยฉันหลงรัก หัวปำหัวปัก เจ็บจนกระอัก เลือดเป็นก้อน แต่นี้ต่อไป ฉันอยู่ส่วนไหน ทำตัวอย่างไร ซำบายดี บ่
23 ธันวาคม 2548 22:15 น. - comment id 548926