สุริยันต์เลื่อนลับจับขอบฟ้า อัสดงกาลเคลื่อนมากลบแสงสี ความมืดมิดค่อยคืบคลานพร้อมราตรี แสงสว่างจรลีหมดสิ้นแรง ราตรีเลื่อนเดือนดับลับเมฆา ดาวเกลื่อนฟ้าพร่างพราวสกาวแสง ระยิบใสระยับพรายคลายเคลือบแคลง แม้เดือนมืดยังแจ่มแจ้งแสงดารา ทิวาว้างมิร้างราภาษาเสียง สรรพสำเนียงกังวาลใสให้หรรษา จั๊กจั่นน้อยคอยบรรเลงเพลงนิทรา ขับกล่อมคืนเหว่ว้าหมดสิ้นไป วายุเย็นยามคืนค่ำฉ่ำฤดี กลิ่นบุปผาราตรียวนชวนหลงไหล หอมรัญจวนชื่นจิตขจรไกล แม้มืดมิดเพียงใดไม่เลือนลาง นี่แหละหนาปรัชญาแห่งชีวิต แม้มืดมิดคราวใดใจหมองหมาง ลองค่อยค้นหาดูซึ่งหนทาง แล้วจะพบแสงสว่างกลางมืดมน บทนี้ลองเล่นคำ หรูๆ ดูหน่อย แต่รู้สึกว่าจะ เละๆ ซะมากกว่าอะ ติชมกันทีนะคับจะได้ปรับปรุงอีก ขอบคุณค้าบ
ปักษาวายุ 31 ต.ค. 2548 08:04 น. - ID 82985 
1465
2
0
1 พฤศจิกายน 2548 11:00 น. - comment id 533938
แวะมาทักทายค่ะ
31 ตุลาคม 2548 10:40 น. - comment id 536078
บินมาอ่านครับ..มิบังอาจติชมเพราะฝีมือเราก็ยังอนุบาลอยู่อะ...
31 ตุลาคม 2548 13:51 น. - comment id 536138
คงไม่ต้องติชมหรอกค่ะ ^_^
5 ธันวาคม 2548 01:05 น. - comment id 543786
อธิฐาน...ขอดาว ฟ้าสกาว งดงาม แสนสุขสม เทพเทวา ร่วมอวยพร มาช่วยดล ให้ทุกคน ประสบสุข และโชคชัย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
