**.. ไม่ต้องเป็น จันทร์สกาว ณ ราวฟ้า ไม่ต้องเป็น ทิวา ราตรีฝัน ไม่ต้องเป็น เมฆน้อย คล้อยแสงจันทร์ ไม่ต้องเป็น ดวงตะวัน นิรันดร์กาล.. **.. ไม่หวังเธอ เป็นที่หนึ่ง ซึ่งทุกอย่าง ขอเป็นเพื่อน ร่วมทาง อย่างกล้าหาญ ไม่หวังเธอ หนึ่งในหล้า สุธาธาร เป็นเพื่อนกัน แสนนาน ในทุกปี.. **.. ไม่เป็นถึง นักปราชญ์ มาดประสงค์ ขอยังคง ด้วยรัก เปี่ยมศักดิ์ศรี เป็นหนึ่งคน เพื่อนซึ้งค่า บรรดามี เป็นหนึ่งเพื่อน แสนดี "กวีปกรณ์"... ด้วยความหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
30 ตุลาคม 2548 02:58 น. - comment id 530586
อ่านแล้วแก้มปริด้วยยิ้มที่เปื้อนใบหน้า ซาบซึ้ง ตรึงจิต เพราะรัก ... รู้สึกแปลก ๆ นะ ไม่เคยมีคนเขียนกลอนให้แบบนี้...ไม่รู้จะพิมพ์อะไรต่อดีแล้ว ขอบคุณจากใจมาก ๆ
30 ตุลาคม 2548 10:19 น. - comment id 530638
...มิตรภาพ..หาซื้อไม่ได้..้ต้องมาจากใจ...มาชื่นชมความรู้สึกที่ดี..ที่มีต่อกันค่ะ..
28 ตุลาคม 2548 22:28 น. - comment id 533354
มิตรภาพสิ่งมีค่ายิ่ง ได้แล้วต้องรักษาให้ดีที่สุดนะคะ
29 ตุลาคม 2548 10:39 น. - comment id 533431
ขอบคุณครับผม...
30 ตุลาคม 2548 23:23 น. - comment id 536018
ดีจัง