คนเราเกิดมา มีหนึ่งชีวิต มีสองมือสองตีนเท่ากัน ต่างกันตรงความมุ่งมั่น อุดมการณ์แข็งขัน ต่อสู้ฝ่าฟันเพื่อชนประชา เดินไปข้างหน้า ก้าวหาสู่ความสำเร็จ มิใช่หยุดเดิน แล้วกลับถอยหลัง ชีวิตเต็มด้วยพลัง ที่ปลูกฝังให้มวลชน มิใช่ทำเพื่อตน ฝึกฝนกำลังกาย ก้าวเดินต่อไป ด้วยใจมุ่งหวัง เติมเต็มพลัง มิใช่หวังให้คนชม
29 ตุลาคม 2548 02:06 น. - comment id 533394
ตอบคุณตัวงงงง ไม่เป็นไรครับ แต่ต้องขอบคุณมากๆที่เข้ามาทักทาย คือเป็คำแนะนำที่ดีมากๆเลยครับ
26 ตุลาคม 2548 16:18 น. - comment id 536694
มิหวังให้คนชมอย่างนั้นหรือ งั้นขอถือวิสาสะวิจารณ์ท่าน ไอ้สิ่งที่เขียนมาอะไรกัน จะว่ามันเป็นกลอนก็ไม่เชิง สัมผัสระหกเหิรทั้งหัวหาง คนละทางกลอนแปดเจ็ดหกสี่ อยากให้ตรองมองดูให้ดี ๆ จัดให้ดีกว่านี้คนพริ้งเพรา ในความหมายที่เขียนนั้นดีแล้ว สู้ต่อไปเพื่อนแก้วอย่าท้อถอย จงมุ่งมั่นพูดแล้วทำไม่เลื่อนลอย สมการจะค่อย ๆ สมดุล ข้าขอเป็นตัวแปร ตัวงงงง= กำลังใจ ก็แล้วกัน...ได้ไหมหว่า...555
26 ตุลาคม 2548 22:03 น. - comment id 536804
ตอบ...คุณงงงง นี่ไม่ใช่กลอน นี่คือกลอนเปล่าครับ
27 ตุลาคม 2548 11:45 น. - comment id 536942
ความรู้ข้าพเจ้ามันน้อย...ขออภัย... ไม่ใช่กลอน...แต่ไง๋...\"กลอนเปล่า\" ก็แค่แหย่ ๆ ไป...ไม่มีอะไรท่าน... ก็ไม่เห็นมีใครตอบกระทู้ท่าน..กลัวจะเหงาอ่ะนะ ด้วยความรู้อันน้อยนิด...รู้สึกว่าสมการท่านจะยังไม่สมดุล ทำไงให้มันสมดุลหว่า....... และแล้ว...ทุกที่ที่ข้าเดินผ่าน...จะนำพาซึ่งรอยยิ้มแบบอาฆาต......หุหุ แล้วจะติดตามผลงานท่านไปเรื่อย ๆ