http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4842.html (น้ำตาลก้นแก้ว) ............. ยามย่ำสนธยา..ฟ้าใกล้ค่ำ ที่นกกา.. พากันผกโผผินบินไปในฟากฟ้ากว้าง สาวนาจะพาใจดวงอ้างว้างออกไปเดินเดียวดาย ที่ริมชายทุ่ง ที่ริมบึงริมนา ริมลานจันทร์ฝันพลี และ.. จะคอยคลี่ยิ้มหวานหวาน..ให้กับแม่ตาลร่มใบ ตาลเดี่ยวในดวงใจ..ในความรักความฝัน ความพันผูก..นานมา.. ที่.. พากันคอยคลี่ใบ..โบกสะบัด ราวกับพัดร่ม คอยห่มหอมให้ห้วงใจสาวนาเสมอมา ดอกหญ้าดอกโสนริมบึง คงสงสัย... สุขใจอะไรกันนักกันหนา แล้ว จะบอกเขาว่าอย่างไรดีล่ะ แม่ตาลร่มใบ แม่ตาลหวานใจ.. แม่ตาลในดวงใจ... ที่แสนไหวหวาม ที่ทำให้.. รู้รักงาม รู้รักตาลรู้รักตน รู้รักกมล.. อันแสนชิดใกล้..กับต้นไม้แห่งผืนดิน ในทุกถิ่นไทยในผืนทุ่งทอง ในแหลมทองแห่งผองไทย ในแดนดิน.. ที่มิเคยสิ้นมนต์ขลัง..ให้หวังหวานใจ ให้รู้ค่า ...ซึ้งค่า แม่ตาลร่มใบแม่ตาลร่มใจ อย่าง.. ไม่เคยสิ้นสายใยสายใจเสน่หา นะแม่ตาลไทย ตาลใจ ตาล.. ที่คนไทย ไม่มีวันที่ใครจะไม่รู้จัก.. และ... เป็นต้นไม้แห่งรักภักดี.. ที่ได้รับการพลีฝากรัก มาในแทบทุกเรื่องราว *แห่งสาวบ้านทุ่งหนุ่มบ้านนา* ไม่ว่า..จะเรื่องไหน แสนแสบ ขวัญเรียม ฤาว่า มนต์รักลูกทุ่ง... ที่ยังคงให้หวานหอมจรุง อวลอบอยู่ในดวงใจมาจนถึงทุกวันนี้ ...... นานมาแล้ว... มีมิ่งมิตรคนดี ที่ห่างหาย ไปจากเรือนไทยเรือนใจแห่งน้องพี่ เคยรจนาบทกวี พลีฝากไว้ให้กับสาวบ้านนา ที่แสนล้ำค่า ทุกครั้งในมโนนึก อันพาลึกล้ำดำดื่มมาจนณ..บัดนี้ ที่.. ยังหอมหวานราวตาลหยาดพราย ให้คลับคล้ายหยาดสายลงณ.กลางบึ้งใจ ราว.. น้ำผึ้งไพรน้ำผึ้งรัก ที่ฝากให้.. รอรับขวัญด้วยรักรอ ให้คืนหลังกลับบ้าน มารจนางาน ที่ห่างหายไปนานวัน ให้พี่น้องฝันค้างร้างร้าวเศร้าคอย ราว..อกหัก..ดั่งตกตาล.. ปานประมาณนั้นประมานนี้ ........... หนุ่มนาข้าว..ลำน้ำน่าน เพียงสดับคำร่ายคล้ายปลุกชีพ เห็นใบตาลจีบลับกับขอบฟ้า เมื่อหวันขึ้นฉายแสงแรงขึ้นมา ให้หนุ่มนาปักต์ใต้ไต่ขึ้นตาล น้ำตาลหวานปานหนึ่งน้ำผึ้งรวง เมื่อพี่หลวงแบกบอก..คล้ายรอกผ่าน ให้ประหวัดถึงกระดึงซึ่งแนบนาน อยู่ท้ายบ้านนอกท่อง..มองเห็นลิบ ตาลเดียวดายยืนเดี่ยว..เกี่ยวลมว่าว เห้อ..น้องสาวมารับน้ำตาลจิบ หวานตาลโหนดโจทย์นาน..หวานระยิบ ก่อนเคี่ยมดิบบ่มใส่..ได้ตาลเมา เสียงไก่เถือนขันเทือนทั้งหมู่บ้าน ยางทะยานบินร่อนค้อนเหลี่ยมเขา หวันจะตกเดือนจะขึ้น...ส่องถึงเรา หนังโนราห์ตลุงเงา..จะบรรเลง ช่วงเดือนเส หอมซัง--ครั้งนาข้าว ทั้งลูกม่าวเด็กแย่งแข่งข่มเหง ต้นยางเหลืองผลัดใบ...ให้วังเวง พี่หลวงเห้อ...หนาวร้าวเล็งอยู่เมืองลวง จิตวิญญาณเกลื่อนกระจาย..ในสายลม เลือดเข้มขม..ปนน้ำครำ..ซ้ำเมืองหลวง หนุ่มปักต์ใต้ฝากหัวใจไปตามดวง รอลมว่าวพัดตกร่วง...ตรงดินเดิม *********** สาวบ้านนาสาวบ้านทุ่ง.. เป็นสาวนาหลงหนังลุงนุ่งปาเต๊ะดอก ชอบเพลงบอกเพลงโนราห์แม่ค่ะเหอ ชอบพี่หลวงควงไปแลหลงละเมอ หลอกให้เหรอเพ้อทุกวันมั้นน้อยใจ.. คงไม่หรอยเหมือนสาวกรุงนุ่งสั้นสั้น คงไม่มันส์ผิวไม่ขาวดำไม่ไหว แหลงไม่เพราะอ้อนไม่เป็นแหลงตรงใจ แล้วมั้นไซไม่ได้แรงกับแหลงลวง น้ำตาลปากบอกหลอกให้จิบใสพิษรัก มั้นหวานนักไม่นานก็หายหวง พี่หลวงเหอเจอสาวกรุงยุ่งลืมรวง มัวแตหวงแต่หันหวันลาลับ ลืมลูกม่าวแกงเคยเคยว่าหอม ไปถุกหลอมสาวหมวยสวยระยับ ลืมน้ำชุบพุงปลาในสำรับ ลืมหนำนานอนนับเสียงดึงวัว ทั้งเดือนสามเดือนเสเซไปไหน คอยไม่ไหวพี่เหอเผลอมั่วซั่ว สาวนาหว่านผ่านเดือนหกฝนระรัว หยามหวันหลัวใจก็แล้งหมดแรงเลย.. .................. และมาวันนี้จะมีใครสักกี่คน ที่ยังผูกกมลอยู่กับท้องทุ่งรวงทอง คมเคียวรอเกี่ยวเก็บ และ.. กับตาลเดี่ยว ตาลใจ ที่กำลังจะมอดไสว ไม่.. หอมหวานต่อเติมงามใจอีกต่อไป เพราะ.. มี. กลิ่นคลุ้งแห่งจรุงเมืองคล่ำเมือง มาแทนที่ มาแทน ตาลหวานใจแสนสวยใสบริสุทธิ์ คงมีเพียง.. ดอกไม้พลาสติกผุดเต็มเมือง กับ แสงสีเรืองรอง ให้สาวหนุ่มไทย เลิก.. ลิ้มลองครรลองแห่งคลองไทยแห่งดงตาล ที่คือหวานงาม แบบวิถีไทยวิถีทุ่ง วิถีอันจรุงด้วยวัฒนธรรมประเพณี ที่ยังมี.. ความรู้รักความสงบงามง่ายไร้มนต์มายาใด ที่เป็นหวานบริสุทธิ์ใส... ใช่..หวานปลอมปนแบบคนเมือง.. ที่หลอนลวงกันให้แสนเปล่าเปลืองหัวใจ ไม่จีรัง แค่หวังหวานได้ชั่วครู่ชั่วคราว ใช่ยาวยืน.. นะแม่ตาลร่มใบ นะแม่ตาลร่มใจ ................................... ตะแบกร่วงพรายพร่างกลางลานหอม นกแรมรอนหว่านคำเพ้อละเมอหา รักหรือลวงเล่นลิ้นถวิลนา เสน่หาหรือแสร้งแกล้งนาคอย..(สาวนาคอย).. รักระยับเรียวรวงไยไม่กลับ ลมระบัดหนาวเนื้อกี่หนาวหนอ เคียวสิ้นคมแขวนคารอและรอ อ้ายมาขอเกี่ยวคู่รวงรู้ใจ... ที่ราบสูงไร้ยางยูงดินแห้งผาก เหมือนคนยากนาน้อยคอยน้ำใส หวังน้ำรักน้ำฝนรินรดใจ(ใบ) ยอดดวงใจหลงแสงสีมิจรคืน... รอรับขวัญกับผ้าถุงทอผืนหอมใหม่ อิงกองไฟดูดาวพรายใกล้นาผืน ท้าลมว่าวหนาวแค่ไหนอุ่นรักคืน ร้อนกว่าฟืนหอมกว่าฟางใจร่างรับ... แล้วหยาดหวานกว่าฝนหล่นเรียวร่าง ดุเหว่าหวานยังหยุดร้องเดือนยอมดับ ปลุกวิญญาณนานเนิ่นเกินนานนับ ให้คว้าจับน้ำผึ้งหวานผ่านร่างรวง... มนต์ท้องนาจะเห่กล่อมจนรุ่งสาง หอมเจือจางดอกจานหว่านหวานร่วง ดาวหัวเราะจันทร์อวยพรอ้อนโอบรวง โศกในทรวงล่วงลาลอยฟ้าไกล.. เพลงเกี่ยวข้าวคลอคู่ใจแสนซ่านซึ้ง หวานตราตรึงนกไพรคืนคอนมิจรไหน วิหคเอ๋ยอย่าหลงเชยไม้เมืองใด คืนสู่ไพรคืนสู่รังหวังเคียงดิน.. ลมว่าวเอยอย่าช้าพัดพาหมอง น้ำตานองเรียวรวงรอถวิล ดอกโสนเหว่ว้าน้ำตาริน ดอกจานสิ้นหว่านหวานประจานใจ.. ดับแดดกลางดวงใจรดน้ำรัก หว่านกล้ารักแตกหน่อกอไสว นาผืนน้อยนาคอยเคียวนาน้อยใจ อย่าแรมไกลหว่านเพียงลมพรมผืนดิน... พรมผืนนา! ............. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4842.html แม่ น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิม เจ้าแล้ว จึงตกถึงมือพี่ ถ้าหากเป็นแหวนก็เปรียบดังแม้น เจ้าโดนสวมฟรี เพชรที่งามหรือจะมี ค่าสูงยิ่งกว่าดรรชนีของนาง แม่ น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิม เบื่อแล้ว จึงถูกเขาทิ้งขว้าง สูญสิ้นความสาวแล้วเจ้าจึงรู้ ว่าเดินหลงทาง พี่ไม่โกรธเจ้าหรอกนาง ยังรักไม่จางรักนางเสมอ ถึงพี่ เป็นสองรองคนอื่น พี่ก็ยังยิ้มชื่น ต้อนรับการกลับของเธอ ตักพี่ยังว่าง อกพี่ยังอุ่นเสมอ ตาลจ๋ากลับมาเถิดเธอ พี่หลงละเมอเพ้อเฝ้าใฝ่ฝัน แม่ น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิม เจ้าแล้ว พี่ก็ขอรักมั่น ถึงจะเหลือเดนเพราะผ่านคนชิม มานานแสนนาน พี่ก็ยังต้องการ รอรับรสหวานน้ำตาลก้นแก้ว ถึงพี่ เป็นสองรองคนอื่น พี่ก็ยังยิ้มชื่น ต้อนรับการกลับของเธอ ตักพี่ยังว่าง อกพี่ยังอุ่นเสมอ ตาลจ๋ากลับมาเถิดเธอ พี่หลงละเมอเพ้อเฝ้าใฝ่ฝัน แม่ น้ำตาลก้นแก้ว เขาชิม เจ้าแล้ว พี่ก็ขอรักมั่น ถึงจะเหลือเดนเพราะผ่านคนชิม มานานแสนนาน พี่ก็ยังต้องการ รอรับรสหวานน้ำตาลก้นแก้ว
สาวบ้านนา 20 ต.ค. 2548 16:07 น. - ID 82633 
4087
5
0
20 ตุลาคม 2548 16:10 น. - comment id 528535
ตาล หรือที่ชาวฮินดูเรียกว่า ตาละ ตามพุทธประวัติกล่าวว่า ในพรรษาที่สองหลังจากที่พระองค์สำเร็จสัมมา สัมโพธิญาณ ได้เสด็จไปประทับ ณ ลัฏฐิวนุทยาน (ลัฏฐตาล) เพื่อโปรดให้พระเจ้าพิมพิสารราชา แห่งแคว้น มคธรวมทั้งบริวารเข้าเฝ้าแล้วพระเจ้าพิมพิสารได้ทูลเชิญเสด็จให้เข้าประทับในเมืองพร้อมกับถวายพระกระยาหาร เสร็จแล้วได้ถวายเวฬุวนารามแด่พระพุทธเจ้าและพระสงฆ์สาวก ทั้งนี้พระเจ้าพิมพิสารคงจะทรงเห็นว่า ป่าไม้ไผ่นั้นร่มเย็นดีกว่าป่าตาลเป็นแน่ ตาล เป็นพันธุ์ไม้พวกปาล์มขนาดใหญ่ สกุล (Genus) Borassus ในวงศ์ (Family) Palmae เป็นปาล์มที่ ี่แข็งแรงมากชนิดหนึ่ง และเป็นปาล์มที่แยกเพศกันอยู่คนละต้น ต้นสูงถึง 40 เมตร และโตวัดผ่ากลางประมาณ 60 ซม. ลำต้นเป็นเสี้ยนสีดำแข็งมาก แต่ไส้กลางลำต้นอ่อน บริเวณโคนต้นจะมีรากเป็นกลุ่มใหญ่ ใบเหมือนพัดขนาดใหญ่ กว้าง 1 1.5 เมตร มีก้านเป็นทางยาว 1 2 เมตร ขอบของทางของก้านทั้งสองข้าง มีหนามเหมือนฟันเลื่อยสีดำแข็ง ๆ และคมมาก โคนก้านแยกออกจากกันคล้ายคีมเหล็กโอบหุ้มลำต้นไว้ ช่อดอกเพศผู้ใหญ่ รวมกันเป็นกลุ่มคล้ายนิ้วมือ เราเรียกว่านิ้วตาลแต่ละนิ้วยาวประมาณ 40 ซม. และโตวัดผ่า กลางประมาณ 1.5 2 ซม. โคนกลุ่มช่อจะมีก้าน ช่อรวมและมีกาบแข็ง ๆ หลายกาบหุ้มโคนก้านช่ออีกทีหนึ่ง ช่อดอกเพศเมียก็คล้าย ๆ กัน แต่นิ้วจะเป็นปุ่มปม ปุ่มปมคือดอกที่ติดนิ้วตาล ดอกหนึ่ง ๆ โตวัดผ่ากลางประมาณ 2 ซม. และมีกาบแข็ง ๆ หุ้ม แต่ละดอก กาบนี้จะเติบโตไปเป็นหัวจุกลูกตาลอีกทีหนึ่ง ผลกลมหรือรูปทรงกระบอกสั้น ๆ โตวัดผ่ากลางประมาณ 15 ซม. ผลเป็นเส้นใยแข็งเป็นมัน มักมีสีเหลืองแกมดำคล้ำเป็นมันหุ้มห่อเนื้อเยื่อสีเหลืองไว้ภายใน ผลหนึ่ง ๆ จะมีเมล็ดใหญ่แข็ง 1 3 เมล็ด ตาล มีประโยชน์ต่อมนุษย์แทบทุกส่วนนับตั้งแต่ใบ ใบอ่อน ใช้ในการจักสานทำของใช ้และของเล่นสำหรับเด็ก ใบแก่ใช้ทำหลังคากันแดดฝน ท้องใบสดของทางก้านใบ ลอกเอามาขวั้นทำเชือกที่เหนียวดีมาก ส่วนที่เหลือ ใช้ทำเชื้อเพลิง ตาลทั้งเพศผู้เพศเมียที่ยังไม่แก่เต็มที่ จะให้น้ำตาลที่เราเอาไปทำน้ำตาลก้อนหรือน้ำตาลปีบ ลูกตาล ถ้าเป็นลูกอ่อน เราจะเอาส่วนที่ติดขั้วจุกและใจกลางของลูกไปใช้เป็นอาหาร ใช ้แทนผัก ลูกใช้ทำขนมที่เรียกว่า ลูกตาลลอยแก้ว พอผลแก่ เนื้อเยื่อสีเหลืองที่หุ้มเมล็ด ใช้ทำเป็นขนมที่เราเรียกว่า ขนมตาล เมล็ดทิ้งไว้จนมีรากงอก ทิ้งไว้พอควรจะมีเนื้อเยื่อข้างใน เรานำมาเชื่อมทำขนมเราเรียกว่าลูกตาลเชื่อม เปลือกที่หุ้มใช้ทำเชื้อไฟ ซึ่งให้ความ ร้อนสูงมาก ลำต้นใช้ทำกระดาน ทำเสาที่ทนแดดทนฝน และการเสียดสีได้ดีมาก ใช้ทำเครื่องใช้ และเครื่องตกแต่ง บ้านที่มีราคาสูงมาก ใช้ทำเรือขุด ที่เรียกว่า เรืออีโปง ใช้ทำท่อระบายน้ำในพื้นที่ทางเกษตร นับว่าทุกส่วนของตาล ให้ประโยชน์แก่มนุษย์เกินค่าทีเดียว ตาล เป็นพืชดั้งเดิมของทวีปอาฟริกา และขยายแพร่พันธุ์ไปเรื่อย ๆ จนมีทั่วไปในเอเชียเขตร้อนรวมทั้งประเทศไทย ด้วยชอบขึ้นในที่มีน้ำท่วมถึง การขยายพันธุ์ใช้เมล็ดเพาะจะปลูกที่ใดก็เอาเมล็ดไปวางไว้ที่นั้นเลย เพราะถ้าย้ายไปปลูกมักจะไม่รอด เพราะรากแรกที่แทงลงดินของต้นตาลนั้นลึกมาก ถ้ารากนั้นขาดก็จะตายทันที ในภาคกลาง นอกจากเราจะทราบว่ามีต้นตาลตัวผู้ต้นตาลตัวเมียแล้ว ในต้นตาลตัวเมียเรายังมีข้อสังเกตุข้อ แตกต่างได้อีกและเราให้ชื่อว่า ตาลไข่บ้าง ตาลหม้อบ้าง ซึ่งทั้งสองชนิดจะเห็นข้อแตกต่างชัดเจนเมื่อเป็นผล ตาลไข่นั้นลูกเล็ก สีเหลืองตลอดผิวผล และมีประเป็นจุด ๆ สีดำทั่วไป เนื้อเยื่อจะมีความชื้นมาก ให้แป้งน้อย ส่วนตาลหม้อลูกใหญ่บางทียาวถึง 30 ซม. และโตวัดผ่ากลางถึง 23 ซม. ผิวผลดำสนิทมีสีเหลืองเล็กน้อย บริเวณก้นผลเท่านั้น เยื่อมีความชื้นน้อยและให้แป้งมาก นอกจากนี้ตาลยังมีชื่อเรียกต่าง ๆ กันไปตามท้องที่เช่น ตะนอด ตาลโตนด ตาลใหญ่ ตาล ทอถู ทะเนา ห้าง และโหนด เป็นต้น
21 ตุลาคม 2548 12:28 น. - comment id 529173
..สวย งาม ภาษาและสาระ .. สวัสดีค่ะสาวนาคนงาม
21 ตุลาคม 2548 19:21 น. - comment id 529322
สาวนา ได้อ่านบทกวีและพรรณนาโวหารของสาวนา พร้อมกับภาพสวย ๆ ของธรรมชาติแล้วหวลถึงวัยเด็ก ครูใหญ่ฝันอยากเป็นกวีตั้งแต่อยู่ ป.4 เชื่อไหม ชอบไปนั่งอยู่กลางทุ่งแล้วก็เขียนกลอนบ้า ๆ บอ ๆ ไปตามเรื่อง เสียดายที่ไม่ได้เก็บมันไว้ ถ้ากลับไปอ่านดูคงรู้สึกดี ๆ แบบว่าเป็นนักอ่านมาตั้งแต่เด็ก ชอบนิมิตร ภูมิถาวร คำพูน บุญทวี และนิยายที่ชอบแบบขึ้นสมองคือทุ่งมหาราช อ่านซักสิบรอบแล้วมั้ง
21 ตุลาคม 2548 06:39 น. - comment id 529441
ขอชื่นชมผลงานครับ เขียนได้ดีมาก จะแวะมาอ่านเรื่อย ๆครับ
21 ตุลาคม 2548 11:07 น. - comment id 529529
สวัสดีค่ะ สาวบ้านนา สาวบ้านนอกแวะมาทักทาย พี่สาวบ้านนาคะ คิดถึงนะคะ อากาศเย็นๆ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
21 ตุลาคม 2548 13:03 น. - comment id 530942
ด้วยความขอบคุณทุกดวงใจ ที่มาพลีใจรักงานสาวจ๊ะ ซึ้งใจมาก ได้ยินเสียงนกร้องตู้วู้ตู้วู้คู่ฟ้าสาง จันทร์กระจ่างน้ำค้างหยาดกลางเกสร หอมลั่นทมกับหนาวลมนกเริ่มจร จากรังนอนโผสุ่ฟ้าออกหากิน หนาวน้ำค้างพร่างพรมในลมเช้า ฟ้ามีดาวพราวระยับรับถวิล ดาวเอ๋ยดาวแสนไกลห่างน้ำตาริน คนเดินดินเพียงแหงนคอแค่รอชม ฟังบทเพลง*ฝนหยาดสุท้าย*หมายปลอบขวัญ คืนและวันคือฤดูกาลหวานขื่นขม วันนี้สุขพรุ่งนี้เศร้าหนาวระทม ก็แค่ลมลมลมโลกสมมุติ เพียงพริบตาในหล้าก็ไร้เรา ไม่มีเขาไม่มีใครลมหายใจหยุด ใช่กำหนดนัดหมายวันสิ้นสุด เป็นมนุษย์นึกมรณาเมตตากัน ไม่สิ้นฝันสรรสร้างทางแห่งดี ตราบชีพนี้ยังอยู่คู่เธอฉัน อย่าร้องให้เมื่อฉันตายยอดชีวัน ลืมรักกันทำร้ายคล้ายไร้ใจ คิดดี พูดดี ทำดี แล้วชีวีจะสดชื่นมองโลกใส ใจดวงงามดวงให้รู้อภัย ต่อสายใจเริ่มตรงนี้ตรงที่เรา อย่าจับผิดเพียงผู้อื่นยื่นความเศร้า เที่ยวให้ร้ายจับผิดคล้ายคนเขลา เที่ยวแคะไค้ไร้น้ำใจหลงมัวเมา มองเพียงเขาเสียเวลานะดวงใจ สอนดวงใจให้ใสว่างกระจ่างแจ่ม พร้อมยิ้มแย้มรับขวัญวันไสว ให้รักกันวันนี้ก่อนสายไป พลีลมหายใจรู้ค่ารัก..ภักดิ์นิรันดร์
21 ตุลาคม 2548 13:29 น. - comment id 530956
มาอ่านผลงานดีๆจากพี่สาวจ๊ะ...
20 ตุลาคม 2548 19:31 น. - comment id 531643
หน้าส่วนตัว
หวลคะนึงถึงวันเก่าคราวเป็นเด็ก
ไก่เสียงเอกโก่งคอขันฉันต้องลุก
คว้าจักรยานปั่นไปเก็บตาลสุก
แสนสนุกแข่งกันลุกไปเก็บตาล
ยังจำติดตาตรึงใจไม่หาย เมื่อคราวถึงฤดูตาลสุก ตัวข้าเองต้องลุกพร้อมไก่ขันเพื่อไปเก็บตาลมาให้แม่ทำขนม ซึ่งเป็นหนึ่งเดียวที่ข้าชอบกิน มากที่สุด
6ปีแล้ว ที่ข้าไม่เคยสัมผัสรสอันหอมหวลของตาล และขนมตาลยามนึ่งสุก มันช่างหอมจรุงใจเสียนี่กระไร
ยามนั่งปลอกเปลือกตาลสุก ก่อนที่เราจะนำมาคั้นให้เนื้อตาลออกมาจากเมล็ดได้ มันช่างเป็นเวลาที่มีความสุขที่สุด ค่อยๆคั้นค่อยๆบีบ ขยี้ๆให้เนื้อตาลออกมา
กระนั้นเลย
ก็ไม่เคยลืมที่จะสูดรับเอากลิ่นตาลเข้าไปข้างในให้สดชื่นเสียมิได้ ยกลอนตาลขึ้นมาดม
ค่อยๆดม ค่อยๆสูด ให่เข้าในปอดอย่างช้าๆ แล้ววางลงในอ่าง คั้นต่อไป
จน
ลอนตาลนั้นซีดเกือบขาว
จาก
ลอนตาลที่มีสีเหลืองอยู่เมื่อครู่นี้
เมื่อคั้นเสร็จแล้ว เมล็ดตาลหาได้ทิ้งไม่
แต่ข้ากลับนำไป วางไว้ใกล้ๆ
กับที่อาบน้ำ เพื่อที่จะรอให้จาวตาลงอกออกมา แล้วผ่า เมล็ดตาล เพื่อกิน จาว ข้างในที่แสนอร่อย และมัน ซึ่งรสชาติเทียบกันไม่ได้เลย กับ จาวมะพร้าว
การผ่าเมล็ดตาลเพื่อกิน จาว ข้างในไม่ใช่ผ่าง่ายๆเพราะกะลาที่หุ้ม จาว อยู่นั้นแข็งมาก ต้องใช้มีดอีโต้ คมๆและหนัก ผ่า หากข้อไม่ดี
อาจมีแผลแถมด้วยอีกต่างหาก
เขาถึงว่าของยิ่งกินยากจึงอร่อย
จาวมะพร้าว10จาวไม่เท่าจาวตาล1จาว หรอกจะบอกให้
ยิ่งเป็นตาลอ่อนหรือตาลสดด้วยแล้วกว่าจะได้กินปีนตาลมันยากกว่าปีนมะพร้าวอีกจริงไหมครับ
20 ตุลาคม 2548 21:50 น. - comment id 531707
แวะมาอ่านได้สาระดีๆค่ะ การเก็บลูกตาลการทำขนมตาล เพิ่งทราบการทำขนมด้วย
20 ตุลาคม 2548 17:34 น. - comment id 535875
ถ้าใครอยากจะทำโครงการระยะยาว คือปลูกตาลขาย เพราะกว่าจะได้ลูกมาทานผู้ปลูกคงอายุไม่ยืนเป็นแน่ ชอบทานเหมือนกันครับ ลูกตาลสด ถ้าอ่อน ๆ ก็อร่อยเหมือนกัน ลุกสุกมาเขาก็เอาไปทำขนม เช่น ขนมตาล หรือนำไปทำเป็นของหวาน ขอเรียกเป็นภาษาอีสานนะครับ บุ้นบักตาล สรุปแล้ว แซบดีครับ
21 ตุลาคม 2548 08:29 น. - comment id 535888
vอ่านกวีของแม่ชีเอ๊ยสาวนาทีไร รู้สึกว่าคุ้ม จริง ๆ ราวกับซื้อซีดีเรื่องราวฉากชีวิต ละครเรื่องยาวที่สร้างจากเรื่องจริงที่เล่ากี่วันก็มิรู้จบ ใครเห็นเหมือนครูใหญ่มั่งเนี่ย
20 ตุลาคม 2548 16:16 น. - comment id 535901
แม่...ผู้ให้ พรระวี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
