โศกเอยรักลาจึงหักโศก โศกเศร้าเหงาทั้งโลกด้วยโศกจิต รักลาจึงห่างรักด้วยรักพิษ แรงด้วยฤทธิ์ช้ำจิตด้วยฤทธิ์รัก รักขมตรมจิตด้วยรสขม ตรอมตรมเจ็บจิตด้วยฤทธิ์หนัก ริมีรักจึงต้องโศกเพราะโรครัก สุดจะหักห้ามโศกให้โบกคลาย น้ำตารดท่วมทรวงด้วยรสเศร้า น้ำตาเราแห้งเหือดดั่งเลือดหาย รักทำเศร้าโศกจนจิตเจียนจะตาย ใจมลายกลายเป็นเศษเถ้าธุลี รักจางหายดั่งวิหคผกบินลับ ตะวันดับจันทราหมดราศี ลมสงบเดือนสงัดมิสมประดี รักกาลีทำโลกโศกต้องโทษมัน