จบจุดสิ้นสุดจุดจบ จุดทบ ณ เส้นเป็นเป้าหมาย ลากรอยเชื่อมต่อพอคลี่คลาย จบจุดเกิด-วาย อยู่รวมกัน สูงสุด จุดจบ ทบสามัญ คงมั่น คือสิ่งแท้ที่แปรผัน สลายหายจากพรากชีวัน จวบจากดินลงพลันจบลงดิน จบจุดสุดสิ้นจุดจบ จุดทบทวนวนบนสิ่งสิ้น ลากจุดย้ำรอยพอยลยิน จุดจบผันผิน ณ ดินใด.
แดดเช้า 18 ต.ค. 2548 19:52 น. - ID 82561 
921
4
0
19 ตุลาคม 2548 13:03 น. - comment id 528140
๐ ขอบน้ำทิฆัมพระจรด บริบทะหนึ่งเดียว สบนัยน์ลุนัยผิวะจะเหลียว จะเลาะเลี้ยวประโลมใจ ๐ อัมพรสะท้อนสุริยะแสง ทะลุแหล่งชลาลัย เหว่ว้าอุราวิตกะไหว ฤไฉนจะได้ชม
19 ตุลาคม 2548 13:00 น. - comment id 528175
แล้วให้คนบอกเขียนให้ดูบ้างหรือยังล่ะ เขียนอย่างมีอิสรภาพทางความคิด เขียนอย่างไม่คอยกังวลว่า...ใครจะว่าอย่างไร เอาบรรทัดฐานงานของกวีในอดีตเป็นเป้าล่อ ส่วนนักวิจารณ์ก็เหลือที่ทางให้บ้าง ตามเหตุผลที่สมควร ไม่ต้องทั้งหมดหรอก เขียนนามธรรม...มันต้องอ่านปรัชญา ต้องอ่านศาสนาเยอะๆ ลองดูสิ
18 ตุลาคม 2548 21:59 น. - comment id 528492
จบจุดสุดสิ้นจุดจบ จุดทบทวนวนบนสิ่งสิ้น ลากจุดย้ำรอยพอยลยิน จุดจบผันผิน ณ ดินใด. .......................................... จุดจบใช่จบต้องหลบจาก เช้าหนึ่งจึงมากด้วยฝันใฝ่ แดดเช้าสดชื่นรื่นฤทัย สาดแสงอุ่นละมุนละไมให้มวลชน
18 ตุลาคม 2548 21:51 น. - comment id 528507
อิอิ เหมือนหน้าพี่อะ รุ่ง กลมป๊อก
19 ตุลาคม 2548 07:44 น. - comment id 530303
เขียนยามไม่กระชับ...ก็เลยเขียนวงกลมชะเลยใช่มะคุณรุ่ง...
18 ตุลาคม 2548 22:03 น. - comment id 530506
จากจุดหนึ่งพึงลากไปถึงอีกหนึ่งจุด ลากยาวเป็นชุดชุดให้หลุดจากวงกรอบ เกิดรอยเชื่อมเหลือมลายหลายหลายรอบ ทั้งนอกกรอบในกรอบครอบด้วยกัน คนเขียนชักงงเองวะแล้ว ว่าจุดที่เราอยู่กับที่เราลากไปที่พยายยาม ให้เป็นวงกลมแต่ถูกหักเหไปแต่พยายามให้เข้ารอบวงให้ได้เลยกลายเป็นวงหลายวงซ้อนกันกว่าจะถึงจุดเดิมแบบเขาวงกตนะ
18 ตุลาคม 2548 19:56 น. - comment id 530697
คิดถึงเพลงวงกลมจังเลย \"ในวงกลมในโลกส่วนตัวฉัน ฉันมีความสุขทุกเวลาเหมือนฝันไป.... ไม่อยากเปลี่ยนไปอยู่วงกลมไหน .............\"
18 ตุลาคม 2548 21:09 น. - comment id 535913
วัฏฏะวัตร สังสาระในหมู่สัตว์ จักขาดได้ด้วย นิวารณะประการเดียว ... โยเธถ มารํ ปญฺญาวุเธน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
