ฟังเขาว่า ... ฉันหวานปานน้ำผัก ใบบัวบกต้มตักรินใส่แก้ว ลืมน้ำตาลหวานปะแล่ม .. ขื่นฝาดแล้ว รักษาแผลที่ส่อแววอักเสบใจ จะหวานแบบชื่นใจเป็นไม่มี หวานอย่างนี้รักษาแผลหายได้ ต้องหวานอมขมกลืนขื่นฤทัย เจ็บหายไปจึงซึ้งฝันที่ฉันมี ฟังเขาว่า ... ฉันหวานขื่นไม่ชื่นใจ หวานอมในฝาดฝื่นยื่นหน้าหนี สรรพคุณหนุนพกบัวบกนี้ เยียวยาทุกใจที่เจ็บเกินทน จะอกหักรักร้าวเหงาเดียวดาย ฉันปลอบคล้ายคลายคลี่หนีสับสน ทุกปมเขื่องเงื่อนงำล้ำเล่ห์กล เพียงทนบ่นคำพร่ำฉันรำพัน จะแนะทางห่างไกลใจปวดร้าว ไม่มีผ้ากันหนาวคราวเหน็บสั่น ไม่มีพัดซัดพรมลมแบ่งปัน ไม่มีวันปลอบโอ๋ ... โอ้ขวัญมา มีแต่คำพร่ำบอกไม่หลอกลวง จากห้องห้วงใจฉันอันรู้ค่า ค่าแห่งจริงอิงซ่อนอ่อนมารยา เพื่อบอกว่าทางออกอยู่แห่งใด ฟังเขาว่า ... ฉันหวานปานน้ำผัก ทั้งความรักฉันขื่นตื่นใจได้ คล้ายสิ่งฝันพลันหายคลายจากใจ เพียงสิ่งจริงอิงไว้ .. ในทุกคำ แสดงออกบอกรักได้มากกว่า ลึกเกินค่าพรรณนามาเพ้อพร่ำ ปากว่า "ไม่" หัวใจให้กายทำ ปรากฏฉ่ำซึ้งจิตถึงมิตรแท้ ไม่บอกว่า ... จะเป็นเพื่อนเหมือนผูกมัด ไม่บอกว่า ... ร้อยรัดเธอมั่นแน่ ไม่บอกว่า ... จะอยู่คอยดูแล ไม่บอกว่า ... ยามแพ้ จะยืนเคียง มีเพียงหน้ามาเสนอแทนเพ้อคำ เต้นระบำยามเหงาเปล่งแผดเสียง ขนมฝากจากใจให้วางเรียง จะอยู่เพียงยามเธอไม่มีใคร แล้วจะหายไปตามทางความคิด ไม่ใกล้ชิดตลอดเวลาเหมือนบ้าใบ้ หากเธอสุขฉันหลบเร้นมิเห็นใจ เรียกเท่าไรอาจรำคาญ .. อย่ามากวน ฟังเขาว่า ... ฉันหวานปานน้ำผัก ค่อยแน่นหนักยืนยันคำถี่ถ้วน คงจะใช่อย่างเขาว่าทุกกระบวน กี่ทบทวนทุกสิ่ง ... ก็จริงใจ.
17 ตุลาคม 2548 11:49 น. - comment id 527855
ฉันก็ว่าคุณหวานปานน้ำผัก ถึงได้รักมานานเกินกล่าวขาน ยากให้คุณ หวาน ๆ ให้นาน ๆ แล้วเจือจารความหวานให้ทั่วกัน ฉันก็ว่าหากคุณยังคงหวาน คงชื่นบานกว่านี้เป็นไหน ๆ หากวันหนึ่งคุณเลิกทิ้งหวานไป อาจทำให้ใครต่อใครใจลงแดง ฉันก็ว่าน้ำผักนี้หวานปนพิษ ดื่มแล้วติดจิตใจให้ฉงน ให้หลงเพ้อละเมอหาอย่างทุกข์ทน เพราะหวานจนหวานเจี๊ยบหวานเกินจริง ฉันก็ว่าน้ำผักนี้หวานอร่อย เพราะค่อย ๆ จิบไปไม่ผลีผลาม ให้ชื่นมื่นตื่นใจในงดงาม เพราะผักนี้โตท่ามกลางความจริงใจ
17 ตุลาคม 2548 23:29 น. - comment id 527977
เอาความจริงแทนน้ำหวานปานน้ำผึ้ง เอาความซึ้งจากดวงจิตมิตรสหาย เอาบัวบกรักษาเศร้าเหงาเดียวดาย แล้วก็หายเร้นหลีก..ปลีกออกไป ขนาดนี้..หวานหรือไม่หวานคงไม่สำคัญแล้วล่ะ
17 ตุลาคม 2548 08:30 น. - comment id 528012
อันหวานอมขมขื่นชื่นใจแท้ เป็นยาแก้หัวอกฟกกลัดหนอง หวานเป็นลมขมเป็นยาน่าจับจอง จะไม่หมองครองใจใสใส่ให้กับเธอ หวานมากเป็นพิษ ขมพอดีเป็นยารักษาโรค
17 ตุลาคม 2548 15:57 น. - comment id 528294
ได้ผักต้มสักจาน น้ำพริกสักถ้วย ผมก็พอใจมื้อเย็นแล้วครับ ทักทายครับคุณแดดเช้า
17 ตุลาคม 2548 17:08 น. - comment id 528325
หวานเป็นลม ขมเป็นยา นี่นา..
17 ตุลาคม 2548 17:45 น. - comment id 528335
โหหห หวานจิงๆด้วย .. แวะมาทักทายค่ะ ..
17 ตุลาคม 2548 20:29 น. - comment id 528394
ท่าจะจริง...ก็ดูคำพูดคำจานั่นสิ น่าอ่านมากเลยค่ะ..ช่างคิดช่างเปรียบ