ตั้งตระหง่านพร้อมรับกับพายุ ที่ประทุปะทะประดังจบ สะท้อนเสียงก้องกังวาลดังดาลทบ น้ำแทกซบหลายหนยังทนยืน สะท้อนคืนคลื่นลมน้ำโถมสาด เห็นประหลาดยิ่งซัดแรงแห่งลมคลื่น เสียงสะท้อนย้อนกลับกลับดังคืน น้ำกระจายคล้ายกลืนครอบผาชัน ยิ่งนิ่งมั่นยิ่งสะท้อนย้อนกลับหนัก เหมือนโกรธนักกับใครไม่ไหวหวั่น ผู้หลงโกรธย่อมโกรธหนักกระอักพลัน เรานิ่งมั่นเขายิ่งคับข้องอับใจ จึ่งกระทบแรงใดให้นิ่งเฉย สุขรำเพยจิตแท้ย่อมแก้ไข สิ่งเวียนหมุนวุ่นวายค่อยคลายไป สะท้อนคืนผู้หวั่นไหว ... ให้เร่าร้อน เพียงไม่รับจับจองเป็นของตน ความสับสนในจิตย่อมปิดผ่อน สงบนิ่งท่ามชิงชังทั้งนั่งนอน สิ่งเกิดก่อนสะท้อนกลับ ... ไม่รับมัน ผู้ใดร้อนฟอนฟืนเกินฝืนจิต จะแทบปลิดแรงสะท้อนสะทกหวั่น ยิ่งกระทบยิ่งสะท้อนยิ่งประชัน แต่คนมั่นย่อมร่มเย็นเป็นสุขใจ ภูผาตั้งยังตระหว่านชั่วกาลกัปป์ น้ำหลั่งซับซบซ่านมิหวั่นไหว ลมพายุปะทุปะทะประดังไป ภูผาไม่สะเทือนเหมือนไม่รับ ทั้งน้ำลมสะท้อนคืนเป็นคลื่นแรง หมายทิ่มแทงภูผาบ้าลมกลับ ลมหวนหมุนฝุ่นวนบนล่างทับ ฟุ้งแล้วพับสงบลง ... คงเบาบาง เป็นภูผาตระหง่าน ณ กาลใด แห่งดวงใจคงที่ที่เปล่าว่าง สะท้อนคืนความชื่น-ขม พรมอำพราง มั่นเพียงสร้างสิ่งดีดีที่ชีวิต.
แดดเช้า 14 ต.ค. 2548 09:05 น. - ID 82357 
924
4
0
14 ตุลาคม 2548 21:01 น. - comment id 526933
สงบ เสียง ในลม สงบ
14 ตุลาคม 2548 09:18 น. - comment id 527140
มุทิตา อุเบกขา นิ่งเสียตำลึงทองเนอะ พี่
14 ตุลาคม 2548 09:37 น. - comment id 527143
ตั้งตระหง่านหาญกล้าท้าแดดฝน แม้นลมบนกรรโชกใส่ไม่หวาดผวา ผ่านหนาวร้อนคละระคนจนชินชา สูงเสียดฟ้ามิสะท้านหวั่นสิ่งใด แม้นเจ้าแวะเวียนพัดซัดถล่ม หวังให้ภูผาล้มโหมแรงใส่ ข้าฯก็ยังยืดหยัดเห็นชัดไป มิหวั่นไหวต่อภัยพาลรานรอบตัว เพราะนี่คือสัตย์จริงที่ยิ่งใหญ่ สมญานามเกรียงไกรรู้ไปทั่ว คงสถานะแม้อมิตรคิดพันพัว มิเคยกลัวสิ่งร้ายหมายคุกคาม เจ้าเป็นเพียงสายลมที่พรมผ่าน มีตำนานมากอนันต์แต่ดันถาม คงอ่อนใจนัยศิลาค่านิยาม มิครั้นคร้ามหักเปราะเพราะเหตุใด ข้าฯจะขอตอบตามความประสงค์ ที่ยืนยงกล้าแกร่งเสแสร้งไม่ เพราะภูผาก็คือตัวและหัวใจ ยากเปลี่ยนไปอย่างนั้นนิรันดร คือศักดิ์แห่งภูผาข้าฯเป็นอยู่ เจ้าจงรู้ความจริงนัยสิงขร จึงตอบสาส์นทั้งหมดเป็นบทกลอน หวังสะท้อนคุณค่าภูผางาม ๚ะ๛
14 ตุลาคม 2548 09:44 น. - comment id 527147
ความสุขเกิดจากจิตภายใน อันพึงควรรักความเงียบงาม รู้สงบใจให้สวยใสพร่าง ถึงจักสว่างเย็นค่ะ ด้วยรักล้นใจ พี่พุด
14 ตุลาคม 2548 09:56 น. - comment id 527151
ตั้งตระหง่านข้างหน้าท้าทายฝน พายุลมวนปะทะกายาหิน ไม่สะทกอกสะท้านไม่ยลยิน ไม่สูญสิ้นหมิ่นพลังสรรสิ่งดี ยืนหยัดต่อสู้กะสิ่งต่างๆที่มาปะทะ
14 ตุลาคม 2548 18:55 น. - comment id 527377
อยากเป็นดังภูภา ที่ยืนหยัดหาญกล้าไม่หวั่นไหว พร้อมเผชิญลมพายุประทุไฟ แม้ลมใดก็ผงาดไม่หวาดกลัว อยากเป็นดั่งภูผาที่แข็งเก่งอย่างนี้จังคะ
15 ตุลาคม 2548 00:02 น. - comment id 527441
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
