ริ้วตะวันตอนบ่ายชายภูเขา ทาบเป็นเงาเทาหม่นบนพื้นหญ้า แดดแผดแสงรุมคลุมพุ่งตรงมา ทั่วพื้นหล้าคลาคละเงาเทาแดง เมื่อตะวันท่องไปไกลลับลิบ นภาหยิบจันทรา มาแสดง เพริดแพร้วพร่างดาวจรัสแสง ไม่ครางแครงเพลงดาวแว่วดังมา ทั่วพื้นฟ้าโรยดาราดารดาษ ขอบฟ้าคาดสีคล้ำดำเวหา เห็นความแปลกแตกต่างอีกลีลา กับพื้นฟ้าเปื้อนสีดีต่างมุม เฉกชีพเชิดเจิดจ้า แจ่มราศรี เป็นเช่นนี้มีสว่างพร่างดำคลุม ทุกชีวิตจิตถูกห้วงมรสุม มีพิรุณพูนพรมหลั่งรดใจ เป็นลีลาลำนำของชีวิต ถูกลิขิตจิตพราวให้หลงไหล สว่างวูบวับวับดับลงไป สุดที่ใครบรรเลงเพลงชีวิต
11 ตุลาคม 2548 17:38 น. - comment id 526057
เฮ้อชีวิต ชีวิตคืออะไรใครรู้บ้าง เฮ้อ
11 ตุลาคม 2548 17:41 น. - comment id 526060
ทุกตัวโน๊ตกระโดดเดินตามเส้นสาย และเรียงรายไต่ทอดระดับไล่ สูงต่ำสลับวนจับหัวใจ ประสานเสียงกังวาลไกลในใจคน!!!!!!! :-)
11 ตุลาคม 2548 18:58 น. - comment id 526076
ลีลาของชีวิตผิดแผกต่าง ความเข้มจางของสีที่ขีดสาย อยู่ที่ความพรั่งพร้อมของใจกาย จะเลือกสู่จุดหมายนั้นอย่างไร
12 ตุลาคม 2548 07:19 น. - comment id 526192
เพลงของชีวิต ... มันก็มีทุกจังหวะ แล้วแต่ว่าทางที่เราก้าวเดินจะไปเจออะไรมาบ้าง และเรารับกับสิ่งที่เจอได้หรือเปล่า แต่เอมเชื่อว่า ไม่ว่าจังหวะไหน ๆ ของชีวิต ถ้าหากมีกำลังใจแล้วล่ะก็ ไม่มีคำว่าท้อแน่นอนค่ะ
12 ตุลาคม 2548 08:58 น. - comment id 526224
ว่าจะมาร้องเพลงน้ำท่วมเชียงใหม่ซะหน่อย..มาเจอเพลงชีวิตร้องบ่ออกเลยอะ...
12 ตุลาคม 2548 15:22 น. - comment id 526321
มาให้กำลังใจค่ะ ชอบมากค่ะ