ทำนองว่าฝันใฝ่ไร้เดียงสา ยึดค่าอุดมการณ์หลงสมัย ไฟที่ก่อแค่ฟอนมอดเชื้อไฟ ฝันจึงแค่ควันไหม้แห่งคืนเพรง ทำนองว่าตาใสใจบิ่นบ้า จึงหาญกล้าท้าชนคนข่มเหง สวมวิญญาณนักรบขึ้นบรรเลง ร้องเพลงปลุกสังคมเซื่องเซา กลายเป็นคนหลุดขอบจากกรอบโลก หวังบินโบก - หึ - บวมบ้า - งี่เง่า ปัญญาชนหมายค้นหา : ปัญญาเบา ! ........คลุ้งขี้เถ้าทั่วสังคมอุดมการณ์ หมดแล้ว.......หมดยุคสมัย ลูกนกใหม่..หมายบิน บิ่นบ้ากล้าหาญ ปีกอ่อน แหลกแล้ว แหลกลาญ ไฟผลาญ ผลาญแล้ว วอดวาย กว่าจะรู้เดียงสา ไฟป่ากระพือโหม รุกไล่ สิบมือเขาสาว สาว สาว ยืดยาวไป ทิ้งฉันไว้....ทิ้งไว้.... ใต้หมอกควัน
กะเรกะร่อน 10 ต.ค. 2548 16:46 น. - ID 82207 
1215
2
0
10 ตุลาคม 2548 22:03 น. - comment id 525755
แรงในอารมณ์ พลิ้วในบทอักษร จัดเจน แม้อยู่ภายใต้หมอกควัน ก็เพราะ มิใช่สถานการณ์นี้หรอกหรือ ที่ต้องให้ควรรำลึกถึงกาลนั้น :) สวัสดีค่ะ ชื่อของคุณแปลกจัง
11 ตุลาคม 2548 04:53 น. - comment id 525802
ขอบคุณค่ะคุณอัลมิตรา แอบชื่นชมผลงานมานานแล้วค่ะ.... รุนแรง...เพราะอัดอั้น อึดอัดจนไม่รู้จะปล่อยมาทางไหน.... สงสัยว่าตัวเองโดดเดี่ยวในอารมณ์และความคิดหรือเปล่า.... ป่ากว้างแต่ก็มืด....มองเห็นใครมากมายแต่ไม่รู้เลยนะคะ
11 ตุลาคม 2548 05:57 น. - comment id 525803
เสียดร้าวได้เท่านี้โลกสีโศก หยัดยืนใจไหวโยกโตรกธารไหล ทุกข์มากมายดายเดียวรอเสี้ยวใจ ปันเวลากล้าสละให้.....ได้ทุกทาง
11 ตุลาคม 2548 08:14 น. - comment id 525820
งดงามครับ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
