วันนี้มันคงไกลเกินไป เมื่อถึงทางแยกของใจ เธอจังเลือกไปจากตรงนี้ รั้งไม่ได้ เมื่อความรู้สึกของอีกฝ่าย..ไกลไปทุกที เพราะสิ่งเดิม..เดิมที่เคนมีมันเปลี่ยนแปลงไป ขอบคุณที่เดินร่วม...กันมา ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเรามาได้ไกลแค่ไหน รู้แค่ว่าเดินกับเธอ ฉันมีความสุขกว่าเดินกับใคร แต่เมื่อวันนี้คนที่รักกำลังจะไป ฉันก็ทำได้แค่ขอบคุณ สายตาคู่นั้นที่มองมา ในวันก่อนของความอ่อนล้ายังคงเคยคุ้น มือคู่นั้นที่บอบบางยังสัมผัสได้ว่าอ่อนละมุน หนาวเท่าไหร่ ก็รู้สึกว่าอุ่น...เพราะมีเธอ ถึงแม้วันนี้ต้องห่างกันไกล ขอเธอจงรู้ไว้ ฉันจะเก็บเธอในใจอยู่เสมอ การได้รักใครสักคน ยิ่งใหญ่สำหรับอีกคนตรงที่...ได้พบเจอ อย่างน้อยคนอย่างฉันก็รู้สึกดีที่ได้รักเธอ..อย่างหมดหัวใจ
8 ตุลาคม 2548 19:04 น. - comment id 525112
ฮ่าๆ นู๋ป่านเป็นคนแรกด้วยแหละ อิอิ ง่า กลอนโดนมากๆๆๆๆๆๆๆๆเรยคร่า ทามงายดีๆ งั้น ป่านขอขโมยเก็บนะ แหะๆ เยี่ยมปายเร้ย จุ๊บๆคร่า
8 ตุลาคม 2548 19:38 น. - comment id 525123
หลงทางมาจร้านู๋นัฐ +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
8 ตุลาคม 2548 22:56 น. - comment id 525187
โอโห นัฐคร๊า............ อบอุ่นมากกๆๆๆๆๆ แต่ก้อเฉ้ามากๆๆๆๆ ด้วยเช่นกัน เป็นอะไรไปน๊ออออ..??? สู้ๆเด้อออ นัสตอบได้ไม่มากแต่อ่านทุกตัวอักษรนะค๊าบบบ แบบว่า...รีบมากมายมีเรียนอีก3วัน 3วัน!! จากลับมาใหม่จ้ะ
9 ตุลาคม 2548 11:51 น. - comment id 525279
นัฐจัง.. เขียนได้ดีด้วยดิคะ .. พี่เรนแวะมา .. ทักทายนะคะ ..
9 ตุลาคม 2548 15:08 น. - comment id 525311
กลอนเพราะจ้า แวะมาทักทายนะจ๊ะ
9 ตุลาคม 2548 16:28 น. - comment id 525336
เพราะมากเลยอ้ะ มาทักทายคับผม ปลาวาฬจัง
26 กุมภาพันธ์ 2549 15:35 น. - comment id 563253
(นายขอบฟ้า) ขอโทดนี้ที่เข้ามาดู นัททางเดินของเรา ต่อจากนี้คือกันล่ะกัน ใครบอกว่าฟ้าจะมองดูแต่ปลาวาฬที่ว่ายน้ำอยู่ข้างล่าง ถ้าฟ้าว่ายน้ำไม่เป็นต่อจากนี้ฟ้าจะเกาะหลังปลาวาฬบอกทางให้ปลาวาฬเดินต่อไป