วันที่สายลม...พร่างพรม...หัวใจ ต้นหญ้าล้อลมปล่อยละอองปลิวไสวในทุ่งกว้าง ม่านลูกไม้สะบัดพลิ้วหวิวไหวในความทรงจำสีจาง หอมกลิ่นความฝัน...ยังเลือนลางกลางหัวใจ... ครุ่นคำนึง...ถึงรอยซึ้งซึ้ง...ในแววตา แทนถ้อยเอ่ยคำสัญญาว่าจะไม่ห่างไปไหน ป่านนี้เล่า..เจ้าตัว...สุขทุกข์ดีร้ายหรืออย่างไร วันคืนผ่านไป...จะถวิลถึงกันบ้างไหมหนอคนดี ฝากสายลม...กระซิบแผ่วแผ่วว่า...อย่าลืมฉัน.. ดวงดาวที่ไกลโพ้นนั้น...คือดวงตาของคนไกลคนนี้ ที่ยังคงเฝ้ามองด้วยความรักและปรารถนาดี สายลมเอย..วานบอกที..ยังมีใครคนนี้เฝ้าคอย เพียง..ความทรงจำ...สีจางจาง ยังคงกรุ่นหัวใจ..ในวันที่อ้างว้าง...เหงาหงอย ลมโชยเบาบางละอองดอกหญ้าปลิวคว้าง...ล่องลอย ภาพฝันเคลื่อนคล้อย....ในความจริงเหลือเพียงรอยคราบน้ำตา
8 ตุลาคม 2548 13:34 น. - comment id 525005
ฟ้าแจ่ม ผีเสื้อแต้มลวดลายกรายกลางเกสรหวาน ดวงดอกไม้เผยอกลีบผลิแย้มบาน อวดดอกหวานอวดดอกสวยด้วยรอรัก
8 ตุลาคม 2548 13:41 น. - comment id 525007
ฝากสายลม..บอกเขา....อย่าเหงาเลย ขอเป็นเพียงส่วนหนึ่งในความทรงจำ ของเขาก็พอนะคะ
8 ตุลาคม 2548 13:55 น. - comment id 525023
ชอบครับ
8 ตุลาคม 2548 14:03 น. - comment id 525027
ค ว า ม ท ร ง จำ สี จ า ง ... กั บ ใ ค ร ค น ห นึ่ ง ที่ เ ลื อ น ล า ง... ห่ า ง ห า ย เ ป็ น เ พี ย ง เ ศ ษ ค ว า ม ฝั น . . ที่ ผ่ า น ม า . . ย า ม ส า ย ล ม ห น า ว ม า ย่ า ง ก ล า ย ค ง เ ป็ น ค ว า ม ท ร ง จำ ถึ ง เ ธ อ ค รั้ ง สุ ด ท้ า ย . . . ก่อ น จ ะ พั ด ห า ย ไ ป ต า ม ก า ล เ ว ล า -+- -+- -+- -+- -+- -+- -+- -+- -+- -+- บทกลอนช่างงดงาม
8 ตุลาคม 2548 14:55 น. - comment id 525054
ความรู้สึกนี้ใช่เลยค่ะ ..
8 ตุลาคม 2548 15:16 น. - comment id 525064
อย่าเศร้ามาอยู่เป็นเพื่อน
8 ตุลาคม 2548 16:18 น. - comment id 525087
....ถึง....พี่พุด.... ดอกไม้บางดอก...อาจอดทนรอได้.. หากทว่า...ไร้รัก..หมดแรงใจแล้ว... ดอกไม้ก็คงเหี่ยวเฉาตามกาลเวลา ขอบคุณนะคะพี่พุด
8 ตุลาคม 2548 16:20 น. - comment id 525088
....ถึง....คุณเพียงพลิ้ว.... ..เพียงแค่เก็บไว้ในความทรงจำ.. ..อาจมีทั้งรอยยิ้ม..และน้ำตา.. ..ในยามที่คิดถึง... ..แค่นี้ก็สุขใจค่ะ... ขอบคุณนะคะ
8 ตุลาคม 2548 16:21 น. - comment id 525089
....ถึง....คุณก่อพงษ์.... ...ดีใจที่คุณ..ชอบ..นะคะ
8 ตุลาคม 2548 16:27 น. - comment id 525091
....ถึง....พันดาว .... ...ขอบคุณ...นะคะ..พันดาว สำหรับกำลังใจที่ฝากให้ ................... ทุ ก อ ย่ า ง ผ่า น ม า เ พื่ อ จ ะ จา ก ไ ป เ ห ลื อ เ พี ย ง เสี้ ย ว ค ว า ม ฝั น ไ ว้ใ ห้ ค ะ นึ ง ห า ส า ย ล ม ห น า ว พั ด ผ่ า น ทุ ก อ ย่ า ง ต า ม ส า ย ธ า ร ก า ล เ ว ลา ค ง เ ห ลื อ เ พี ย ง รอ ย เ ส น่ ห า . . . ต รึ ง ต ร า จ ร ด ลึ ก ใ น ใ จ
8 ตุลาคม 2548 16:29 น. - comment id 525092
....ถึง.... ทะเลใจ.... บทกลอนนี้อาจตรงใจใครหลายคน หลายคนค่ะที่เคยรู้สึกเช่นนี้ หรือแม้แต่วินาทีนี้... ...เป็นกำลังใจให้นะคะ...
8 ตุลาคม 2548 16:31 น. - comment id 525093
....ถึง....imagine .... หวัง..และหวังค่ะ ว่าความเศร้า..คงอยู่กับเราไม่นาน สายลมก็คงพัดพา...ให้จางหาย ...ได้เช่นกัน.... ขอบคุณนะคะ.. ..^___^..
8 ตุลาคม 2548 17:26 น. - comment id 525103
เอ็ม เข้าไม่ได้ เข้ามาตั้งนานและ จะเข้าไปคุยด้วยซักหน่อย ดีนะยังวัยรุ่นอยู่จึงเซ็ง ได้ หุหุ
8 ตุลาคม 2548 17:39 น. - comment id 525105
อ่ะจ๊า...วัยรุ่น...หุหุหุ มาอยู่เป็นเพื่อนก็ดีนะ ..ฝนตก..อ่ะ วังเวงๆๆๆ
8 ตุลาคม 2548 19:26 น. - comment id 525120
ชื่นชมทุกถ้อยคำของบทกวีค่ะ
8 ตุลาคม 2548 21:25 น. - comment id 525172
น้องอ้อจร๋า.....เพราะมากจ๊ะ พี่เมกยังคอยหั้ยกำลังใจน้องอ้อเสมอนะ โชคดีจ๊ะคนดี +-*-+ +-* ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
8 ตุลาคม 2548 23:18 น. - comment id 525196
ภาษาสวยจังเลยค่ะ ..มีบรรยากาศให้คล้อยตามไปกับตัวอักษร..เศร้าและเคว้งคว้าง ประทับใจกับหลายคำสวยๆในบทสุดท้าย.. ขอให้มีความสุขใจนะคะนางสาวใบไม้
9 ตุลาคม 2548 10:48 น. - comment id 525265
...ตอบ....กระดานโต้คลื่น.... ทุกถ้อยคำของบทกวี..มีที่มา.. ทุกถ้อยคำเรียงร้อยด้วยหัวใจ ขอบคุณนะคะ... ขอบคุณสำหรับกำลังใจ
9 ตุลาคม 2548 10:54 น. - comment id 525267
....ถึง....พี่เมก.... ...คิดถึงนะคะ.. พี่เมกสบายดีรึป่าว.. แอบมองเค้าอยู่ตรงหนายอ่ะ ดูแลตัวเองด้วยเน้อ...พี่ชาย อ้อก็เป็นกำลังใจให้พี่เมก..เช่นกานนน อย่าลืมยิ้มมมมมมมนะคะ ...^________________________^... จาก... +-*-+ +-*น้องจ๋าว ปู๊ชายอารมดี๊ดี *-+ +-*-+
9 ตุลาคม 2548 10:57 น. - comment id 525269
.....ถึง.....พี่ดอกแก้ว... ขอบคุณพี่ดอกแก้ว..ที่มาเยือนบ้านหลังเล็กๆsหลังนี้นะคะ เป็นเกียรติ...กะน้องสาวอย่างยิ่ง เป็นกำลังใจมากมาย..ด้วยล่ะ แล้วก็..ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ ..^________________________^.. ยิ้มรับแระด้วยน้า.....อิอิ
9 ตุลาคม 2548 12:35 น. - comment id 525289
เรนเศร้าจัง.. แบบเหงาๆ.. งัยม่ายรู้ดิคะ....
9 ตุลาคม 2548 13:04 น. - comment id 525295
อย่าเหงาเลยนะคะน้องเรน.. ยิ้มมมมมมมมมมเข้าไว้ ...^_______________________^... โลกสวยงามหรือไม่..อยู่ที่ใจเรานะคะ พี่อยู่เป็นเพื่อน..น้า.... แล้วก็มีความรัก...กำลังใจมาให้หอบใหญ่ด้วยล่ะ