ยามกลอนเบาก็เบาใจไม่ลำบาก ยามกลอนหนักก็หนักใจกว่าใครเขา ยามกลอนซึ้งก็ตรึงใจไม่สร่างเซา ยามกลอนเศร้าก็เกินเก็บเจ็บระบม ยามใจหวามกลอนก็หวานผ่านอักษร ยามใจร้อนกลอนร้าวรอนไม่สุขสม ยามใจเหงากลอนก็เหงาเศร้าสุดตรม ยามใจล้มกลอนก็ขมเศร้าสุดทรวง
7 ตุลาคม 2548 12:32 น. - comment id 524514
นั่นคือสื่อจากใจมาใส่กลอน จะหนาวร้อนสุขเศร้าเหงาแค่ไหน ใจก็รินกลิ่นรู้สึกผนึกไป และฝากไว้ในกลอนตอนต่างกัน แวะมาอ่านกลอน..
7 ตุลาคม 2548 13:55 น. - comment id 524585
แม่นแท้..
7 ตุลาคม 2548 15:15 น. - comment id 524616
7 ตุลาคม 2548 16:53 น. - comment id 524669
มาตบมือชื่นชม ยอดเยี่ยมกระเทียมเจียว .................. ...................
7 ตุลาคม 2548 22:25 น. - comment id 524801
ยังมีอารมณ์ไหนหลงเหลืออีกไหมนี่... อ้อ..อารมณ์ของคนไร้ใจค่ะ ช่วยเขียนให้หน่อย... ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
8 ตุลาคม 2548 07:16 น. - comment id 524869
มาอ่านแล้วครับ เพิ่งว่างจากงาน
8 ตุลาคม 2548 09:26 น. - comment id 524908
เขียนกลอนเศร้ายามเศร้าใจเขาไม่รัก เขียนกลอนหนักยามชีวิตติดปัญหา เขียนกลอนหวานรักผ่านกรายสายอุรา เขียนกลอนด่าตัวเองไปยามใจตรม แวะเป็นกำลังใจนะคะ