เพียงภาพลวง

เพชรพรรณราย

เหมือนวานนี้ที่เธอมาบอกลาฉัน
เศร้าจาบัลย์ฉันปวดร้าวใจหม่นหมอง
จมน้ำตาอุราร่ำมันฉ่ำนอง
ทนร่ำร้องก้องฟ้าข้าอกหัก
เกือบต้องตายวายเพราะรักยากหักห้าม
แม้คอยปรามถามใจใยแน่นหนัก
ควรแล้วหรือที่ถือมั่นมิพรั่นรัก
กลับจมปรักรักสิ้นสูญอาดูรตรม
ไหนเธอบอกออกปากมากคำรัก
ขอสลักปักใจคู่ดูเหมาะสม
มิเป็นอื่นชื่นใจในอารมณ์
เพราะเธอปลื้มชื่นชมนิยมมา
ทุกความเหงาเศร้าหมองร้องร่ำหา
หยดน้ำตาไม่ราคราบอาบอาบใบหน้า
ความเจ็บปวดรวดร้าวผ่าวอุรา
ยังเยียวยารักษาแผลแก่หัวใจ
เช้าวันนี้มีแต่เรื่องเบื้องความคิด
ท้อชีวิตผิดหวังตั้งใจใฝ่
มีแต่สิ่งประวิงปวดนวดฤทัย
ให้หมองไหม้ใจเจ็บเหน็บไม่วาย
ถูกเหยียดหยามประณามจนทนไม่ได้
หลบซ่อนไปไม่คบหาพาหนีหาย
ความพ่ายแพ้แก่หัวใจในหนึ่งชาย
จำเร้นกายหายหน้าเพียงลำพัง
พอตกเย็นเพ็ญค่ำยังช้ำชี้
ใจดวงนี้ถูกกรีดกร่อนตัดรอนหวัง
กับความทุกข์ท้อถอยคอยประดัง
น้ำยังหลั่งสองฝั่งแก้มแซมสะอื้น
ในยามหนึ่งรำพึงอยู่ผู้เดี่ยวดาย
เป็นความหมายว่าชายอยากหากใจฝืน
ขอให้เธอละเมอมาพาหวนคืน
สะดุ้งตื่นยืนค้างเมื่อเห็นนาง
ฉันฝันไปหรือเปล่าเฝ้าสะกิด
หรือเพราะฤทธิ์ความเมาเข้าใจต่าง
เอื้อมมือรับจับสองมือถือไม่วาง
เหมือนฝันสร้างร่างให้เจอเธอกลับมา
ที่ฉันเห็นนั้นเป็นจริงสิ่งประสบ
เธอมาพบเพื่อคืนดีที่มาหา
กล่าวขอโทษอย่าโกรธเลยที่บอกลา
โปรดเถิดหนาอย่าตัดรอนให้อ่อนใจ
ฉันดีใจเมื่อได้ฟังยังคำกล่าว
เป็นเรื่องราวที่ก้าวผิดคิดผลักไส
ที่ฉันทำให้เจ็บนักอกหักไกล
เธอคิดได้ว่าสัมพันธ์ยังมั่นคง
จึงเอื้อมแขนแสนสั่นด้วยหวั่นไหว
ค้อมตัวไปสองแขนอ้อมล้อมประสงค์
กอดแนบอกตกใจต่างว่างเปล่าลง
ฉันนั้นจงคงกอดลมมาห่มทรวง
หรือความเมาเศร้าอกหักรักมาเปลี่ยน
ใจยังเวียนร่ำหาไม่ลาล่วง
เธอไม่กลับมาแล้วแก้วใจดวง
เธอไม่ห่วงลวงหลอกกันในสัญญา
กอดเพียงลมห่มฟ้าจิตนาการ
เก็บวันผ่านราญรอนก่อนน้ำตา
มาเป็นภาพปราบความเหงาด้วยมายา
ร่ำสุราพาประชดด้วยหมดใจ