ฉันอยู่ไปวันวันนั้นเพื่อลูก สิ่งพันผูกอยู่ในกายให้ถวิล อยากจะดื่มยาพิษปลิดชีวิน น้ำตารินลูกในท้องคงต้องตาย จึงทนอยู่สู้ชะตาอย่างชาเศร้า เพราะว่าเขาไปมีใหม่ให้ใจหาย ทิ้งเราสองแม่ลูกทุกข์ทนกาย ชีพเกือบวายแม่จะทนจนม้วยมรณ์.
4 ตุลาคม 2548 23:12 น. - comment id 521587
อยู่เพื่อลูกและพ่อแม่ที่แก่เฒ่า ที่ยังเฝ้ารักเราอยู่เสมอ ไม่ต้องสนคนอื่นหมื่นแสนเจอ ขอแค่รักที่ล้นเอ่อจากครอบครัว สู้ ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
4 ตุลาคม 2548 20:31 น. - comment id 522928
เอ่อ กลอนนี้มานน่ากลัวๆไงมะรุ๊ เหอๆ ไงนู๋ป่านก็มาเปงกำลังใจให้น้าคร้า แต่อย่าลืมไปเยี่ยมนู๋บ้างหละ จุ๊บๆ