อาจแค่คิดไปเองว่าไม่เหลือใคร มองข้ามไปกับความใส่ใจของคนอื่น ยังจำอยู่กับวันและคืน ที่เคยตื่นขึ้นมาพร้อมความรักจากเธอ ไม่รู้มาก่อนว่ามันมีเพียงน้อยนิด ยังคิดว่ามันมีค่าเสมอ สำหรับความรักที่ได้จากเธอ แม้ไม่เลิศเลอแต่ก็ดูมากมาย จนวันที่ต้องเจ็บช้ำ เมื่อรักที่มีเริ่มห่างหาย รักน้อยนิดที่เคยคิดว่ามากมาย สุดท้ายไม่เหลือแม้เสี้ยวใจ เวลาเคยเป็นสิ่งที่มีค่า เมื่อเธออยู่ต่อหน้าช่างสดใส แต่บัดนี้เวลาช่างผ่านไว เมื่อหัวใจเธอผ่านไปไม่ย้อนคืน
4 ตุลาคม 2548 17:28 น. - comment id 522859
เวลาเคยเป็นสิ่งที่สำคัญ แต่ปัจจุบันตอนนี้มันไม่ใช่ เพราะไม่ว่าจะเป็นอดีตหรืออนาคตที่เป็นไป ยังไงยังไงก็ไม่มีวันที่เธอจะให้ผูกพัน เลยเลิกที่จะสนใจวันเวลา เพราะฉันยังอ่อนล้ากับความใฝ่ฝัน อยากมีเธอในชีวิตแต่ทุกทิศยังคงเงียบงัน มีเพียงตัวฉันที่อยู่ลำพังและเดียวดาย กลอนน่ารักดีค่ะ
4 ตุลาคม 2548 20:49 น. - comment id 522942
ง่า...โนใจนู๋ป่านอย่างรุนแรงค่ะ ตรงเป๊ะๆเรย แอบเส้าๆ นู๋ถูกทิ้ง หือหือ นู๋ป่านกลับมาพร้อมความคิดถึง ไงก็ฝากเนื้อ ฝากตัว ฝากตับ - -\" ด้วยน้าค้า แหะๆ ไปเยี่ยมนู๋บ้างหละ จารอค่ะ จุ๊บๆ