เพราะเธอทำอกหักสะบักสะบอม ยังมิพร้อมยอมรับจึงสับจึงสน ความรู้สึกเป็นอย่างไรกระวายกระวน เลยหมองหม่นสิ้นสุขสนุกสนาน กายเกลือกกลั้วกลืนกล้ำเพราะช้ำนัก ร้าวเรื่องรักไร้รื่นเริงดังเพลิงผลาญ ต้องตรอมตรมตัวตายใจวายปราณ สุดสงสารเสพเศร้าเหงาอุรา เหลือแค่กายและร่างอย่างที่เหลือ ค่าแค่เนื้อที่เต้นไหวดูไร้ค่า ลาเลิกแล้วเจ็บช้ำขออำลา เพียงเหว่ว้าที่เคยท้อก็พอเพียง ก้าวข้ามความรันทดแสนอดสู ก้าวไปสู่วันที่รอก็ขอเสี่ยง กัาวไปแม้หัวใจไร้คนเคียง ก้าวตามเสียงเรียกร้องของหัวใจ
3 ตุลาคม 2548 20:13 น. - comment id 522547
จะคิด จะทำอะไร .. ทำตามที่ใจตัวเองต้องการ ดีที่สุดค่ะ
3 ตุลาคม 2548 20:18 น. - comment id 522550
สมน้ำหน้าค่ะ ! ว่าแต่ใครน๊า .... ช่างทำกับพี่ได้
3 ตุลาคม 2548 21:06 น. - comment id 522565
ก้าวข้ามสะพานรุ้งอ่ะนะ ก้าวข้ามไปเลย เผื่อมีนางฟ้าที่ไม่ต้องรออยู่ที่นั่น
3 ตุลาคม 2548 22:35 น. - comment id 522593
เห็นท่านลงกลอน แสดงว่าอุทกภัยผ่านพ้น คอมพิวเตอร์ใช้งานได้ปกติ เก่งจริงๆ. ทำได้ทุกเรื่อง....ไปโหม๊ดดดดด มียกเว้นบ้างไม๊นะ???
4 ตุลาคม 2548 10:48 น. - comment id 522718
ก้าวต่อไป..อย่างระแวดระวังด้วยนะ อิอิ สงสัยใครหนอ เมรี เราก็ขอแจมเป็น เมรัย ด้วยคนแล้วกันนะ
4 ตุลาคม 2548 12:00 น. - comment id 522724
ขอให้ก้าวสู่จุดหมายปลายทางฝัน พบสุขพลันบรรจบใจไม่หม่นหมอง มีญาติมิตรคอยรักใคร่ห่วงใยปอง สุขเนืองนองทั้งชีวิตนิจนิรันดร์ สุข สมหวัง ในชีวิตนะค่ะ
4 ตุลาคม 2548 20:27 น. - comment id 522923
ใครหนอใครใจร้ายทำลายรัก จึงอกหักศักดิ์ศรีไม่มีเหลือ สิ่งเคยหวานเหมือนน้ำตาลพาลเป็นเกลือ ใจถูกเถือแล่เนื้อรักสะบักสะบอม แห่ะ แห่ะ มั่วไปจนได้อีกแล้วเรา เข้ามาทักทายเจ้าค่ะ
5 ตุลาคม 2548 01:38 น. - comment id 523043
อือ ดึกพอแล้ว